automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس چه کارهایی میتوان انجام داد؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}برای بهبود روابط خانواده داماد و عروس باید از دخالتهای بیجا و قضاوت زودهنگام پرهیز کرد. پرهیز از تمامیتخواهی عروس نسبت به شوهر و نیز تمامیتخواهی خانواده داماد نسبت به وی، در بهبود روابط خانواده داماد و عروس اثرگذار است. | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | دیدگاههای عروس و مادر شوهر، به دلیل تفاوت نسل متفاوت است؛ مدیریت تفاوت دیدگاهها و صبر در برابر بیتجربگی عروس، به تدریج روابط عروس و خانواده داماد را بهبود میبخشد. | ||
دو طرف میتوانند با استفاده از شیوههای جذب محبت، مانند احترام، [[هدیه|هدیه دادن]] و [[خوشبینی]] در بهبود روابط میان خود کمک میکنند. | |||
== پرهیز از دخالتهای بیجا == | |||
پرهیز از دخالتهای بیجا، رابطه خانواده داماد و عروس را بهبود میبخشد. | |||
دخالتهای بیجای دو خانواده در زندگی مشترک عروس و داماد، یکی از عوامل ایجاد تنش است. دخالتها، در رفتارهای عروس با خانواده داماد تأثیر منفی میگذارد و او تلاش میکند با رفتار سرد خود با آنها، نارضایتی خود را گوشزد کند. | |||
== پرهیز از پیشداوری == | == پرهیز از پیشداوری == | ||
خط ۱۶: | خط ۲۲: | ||
عروس خود را شریک اصلی زندگی همسر خود میداند و به همین خاطر تمایل دارد، همسرش تمام محبت خود را صرف او کند. عروس در چنین موقعیتی مادر شوهر و خانواده داماد را رقیب اصلی خود میبیند و از هرگونه توجه همسرش به خانواده خود بیزار است. این امر باعث [[حسادت]] و موضعگیری عروس در برابر خانوده داماد میشود. | عروس خود را شریک اصلی زندگی همسر خود میداند و به همین خاطر تمایل دارد، همسرش تمام محبت خود را صرف او کند. عروس در چنین موقعیتی مادر شوهر و خانواده داماد را رقیب اصلی خود میبیند و از هرگونه توجه همسرش به خانواده خود بیزار است. این امر باعث [[حسادت]] و موضعگیری عروس در برابر خانوده داماد میشود. | ||
تمامیتخواهی ممکن است در خانواده داماد نیز رخ دهد. شوهر پیش از [[ازدواج]]، فرزند این خانواده بوده و توجه زیادی به آن داشته و با ازدواج و پدید آمدن مسائل زندگی جدید توجه کمتری به خانواده خود میکند. این ممکن است باعث ایجاد [[سوء ظن]] نسبت به عروس | تمامیتخواهی ممکن است در خانواده داماد نیز رخ دهد. شوهر پیش از [[ازدواج]]، فرزند این خانواده بوده و توجه زیادی به آن داشته و با ازدواج و پدید آمدن مسائل زندگی جدید توجه کمتری به خانواده خود میکند. این ممکن است باعث ایجاد [[سوء ظن]] نسبت به عروس شود. | ||
== مدیریت تفاوت دیدگاههای عروس و مادر شوهر == | == مدیریت تفاوت دیدگاههای عروس و مادر شوهر == | ||
خط ۲۹: | خط ۳۵: | ||
با گذشت زمان هر یک از زن و مرد با انتظارات و ارزشهای اخلاقی حاکم بر زندگی مشترک آشنا میشوند.<ref>طجری، علی بهرام، پایاننامه مؤسسه امام خمینی، چشماندازی بر جایگاه تغافل در تربیت اسلامی، ص۹۲.</ref> | با گذشت زمان هر یک از زن و مرد با انتظارات و ارزشهای اخلاقی حاکم بر زندگی مشترک آشنا میشوند.<ref>طجری، علی بهرام، پایاننامه مؤسسه امام خمینی، چشماندازی بر جایگاه تغافل در تربیت اسلامی، ص۹۲.</ref> | ||
== بهکارگیری شیوههای جذب محبت == | == بهکارگیری شیوههای جذب محبت == | ||
خط ۳۹: | خط ۴۰: | ||
* '''احترام''': رفتار محترمانه عاملی مؤثر در ایجاد صمیمیت بین افراد است. زمانی که با فردی با احترام برخورد شود و او احساس کند که جایگاه ویژهای دارد، شخصیت او به صورت شخصیتی عزیز و مثبت رقم خواهد خورد و در نتیجه رفتار او رفتاری مثبت و بهنجار خواهد شد. بر عکس، زمانی که فرد احساس کند که او در بین افراد فامیل جایگاهی ندارد و همواره به او بیاحترامی میشود، رفتاری صمیمانه نخواهد داشت. در روایتی [[امام علی(ع)]] فرموده است: «کسی که نَفْسش بر وی خوار شد، امید نیکی از او نداشته باش».<ref>حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند، ص۱۰۴ به نقل از اصول کافی، انتشارات سمت. ج۲، ص۳۱۳.</ref> | * '''احترام''': رفتار محترمانه عاملی مؤثر در ایجاد صمیمیت بین افراد است. زمانی که با فردی با احترام برخورد شود و او احساس کند که جایگاه ویژهای دارد، شخصیت او به صورت شخصیتی عزیز و مثبت رقم خواهد خورد و در نتیجه رفتار او رفتاری مثبت و بهنجار خواهد شد. بر عکس، زمانی که فرد احساس کند که او در بین افراد فامیل جایگاهی ندارد و همواره به او بیاحترامی میشود، رفتاری صمیمانه نخواهد داشت. در روایتی [[امام علی(ع)]] فرموده است: «کسی که نَفْسش بر وی خوار شد، امید نیکی از او نداشته باش».<ref>حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند، ص۱۰۴ به نقل از اصول کافی، انتشارات سمت. ج۲، ص۳۱۳.</ref> | ||
* '''ابراز محبت''': محبت زمانی مؤثر خواهد بود که ابراز گردد و فرد از محبت دیگران به خود آگاه شود. بر اساس [[روایت|روایتی]]، [[امام کاظم(ع)]]<nowiki/> سفارش کرده وقتی فردی برادرش را دوست دارد، او را از این دوستی باخبر کند، زیرا این کار برای دوستی و رابطه بین آنها بهتر است.<ref> | * '''ابراز محبت''': محبت زمانی مؤثر خواهد بود که ابراز گردد و فرد از محبت دیگران به خود آگاه شود. بر اساس [[روایت|روایتی]]، [[امام کاظم(ع)]]<nowiki/> سفارش کرده وقتی فردی برادرش را دوست دارد، او را از این دوستی باخبر کند، زیرا این کار برای دوستی و رابطه بین آنها بهتر است.<ref>حسینی زاده، سید علی، تربیت فرزند ، ص۹۲ به نقل از بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۸۲.</ref> | ||
* '''هدیه''': [[هدیه|هدیه دادن]] به دیگران، به ویژه به خانمها، محبت آنها را به سوی انسان جلب میکند.<ref>روانشناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، ص۲۴۶.</ref> | * '''هدیه''': [[هدیه|هدیه دادن]] به دیگران، به ویژه به خانمها، محبت آنها را به سوی انسان جلب میکند.<ref>روانشناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، ص۲۴۶.</ref> | ||
* '''خوشبینی''': در روایات به [[خوشبینی]] سفارش شده، به طوری که باید رفتار دیگران به بهترین وجه تفسیر شود. تلاش اعضای خانواده برای کاهش برداشتهای منفی از رفتارهای یکدیگر، زمینهای برای درک و روابط سالم فراهم خواهد کرد.<ref>سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روانشناسی، انتشارات سمت تهران. ص۱۱۸.</ref> | * '''خوشبینی''': در روایات به [[خوشبینی]] سفارش شده، به طوری که باید رفتار دیگران به بهترین وجه تفسیر شود. تلاش اعضای خانواده برای کاهش برداشتهای منفی از رفتارهای یکدیگر، زمینهای برای درک و روابط سالم فراهم خواهد کرد.<ref>سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روانشناسی، انتشارات سمت تهران. ص۱۱۸.</ref> | ||
* '''خوش زبانی''': برای جذب محبت، محتوای سخن و کیفیت ادای آن، هیچکدام نباید ناپسند باشد. چه بسا سخن خوبی که به خوبی بیان نشده، زمینه تنش و ناسازگاری را فراهم کرده است. در روایتی [[امام صادق(ع)]] سفارش کرده است در سخن گفتن، پاکیزه سخن بگوی و با برادرت با روی باز روبهرو شو.<ref> | * '''خوش زبانی''': برای جذب محبت، محتوای سخن و کیفیت ادای آن، هیچکدام نباید ناپسند باشد. چه بسا سخن خوبی که به خوبی بیان نشده، زمینه تنش و ناسازگاری را فراهم کرده است. در روایتی [[امام صادق(ع)]] سفارش کرده است در سخن گفتن، پاکیزه سخن بگوی و با برادرت با روی باز روبهرو شو.<ref>سالاری فر، محمد رضا، خانواده در نگرش اسلام و روانشناسی، انتشارات سمت تهران ، ص۶۶.</ref> | ||
* '''تغافل''': [[تغافل]] یعنی این که انسان چیزی را بداند، ولی با اراده و به صورت عمدی، خود را غافل نشان دهد و با بزرگواری و بیتوجهی از کنار آن رفتار بگذرد. | * '''تغافل''': [[تغافل]] یعنی این که انسان چیزی را بداند، ولی با اراده و به صورت عمدی، خود را غافل نشان دهد و با بزرگواری و بیتوجهی از کنار آن رفتار بگذرد. | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |