من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا: تفاوت میان نسخه‌ها

من علمنی حرفا فقد صیرنی عبدا (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۰

۶۵ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۹۱۳

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-از [[حضرت علی(ع)]] نقل شده است که فرمود:
+مرحوم محمد مهدی نراقی در کتاب جامع السعادات از [[حضرت علی(ع)|امام علی(ع)]] نقل کرده است: {{متن عربی|مَن عَلَّمَنی حَرفاً فَقَد صَیَّرَنی عَبداً|ترجمه=هر کس حرفی برای من بیاموزد، مرا بنده خود کرده است.}}<ref>نراقی، محمد مهدی، جامع السعادات، نجف، دارالنعمان للطباعه و النشر، بی تا، ج۳، ص۱۱۲.</ref>
-«مَن عَلَّمَنی حَرفاً کُنتُ لَهُ عَبداً؛ هر کس حرفی به من بیاموزد، من [[بنده]] او هستم.»<ref>قبانچی، حسن سید علی. شرح رساله الحقوق امام زین العابدین(ع) قم، اسماعلیان، ۱۴۰۶ق، ص۴۰۹.</ref>
+در کتاب‌های دیگر این [[روایت]] چنین نقل شده است: {{متن عربی|مَن عَلَّمَنی حَرفاً کُنتُ لَهُ عَبداً|ترجمه=هر کس حرفی به من بیاموزد، من بنده او هستم.}}<ref>قبانچی، حسن سید علی. شرح رساله الحقوق امام زین العابدین(ع) قم، اسماعلیان، ۱۴۰۶ق، ص۴۰۹.</ref>
-درجای دیگر این [[روایت]] با عبارت متفاوتی آمده است: «مَن عَلَّمَنی حَرفاً فَقَد صَیَّرَنی عَبداً؛ هر کس حرفی برای من بیاموزد، مرا [[بنده]] خود کرده است.»<ref>نراقی، محمد مهدی، جامع السعادات، نجف، دارالنعمان للطباعه و النشر، بی تا، ج۳، ص۱۱۲.</ref>
+این سخن در بیان عظمت [[معلم]] بیان شده است. معلم خلیفه [[خدا]] برای مردم است و با آموزش دادن [[انسان]]، در واقع او را به بندگی خداوند نزدیک می‌سازد.<ref>قبانچی، حسن سید علی، شرح رساله الحقوق امام زین العابدین(ع)، ص۴۰۹.</ref>
-این سخن در بیان عظمت [[معلم]] بیان شده است؛ زیرا بندگی مخصوص [[خداوند خدا|خداوند]] است، اما امام(ع) این بنده بودن را برای معلم جایز دانسته‌اند. معلم خلیفه [[خدا]] برای مردم است و با آموزش دادن [[انسان]]، در واقع او را به بندگی خداوند نزدیک می‌سازد.<ref>قبانچی، حسن سید علی، شرح رساله الحقوق امام زین العابدین(ع)، ص۴۰۹.</ref>
+<span></span>
-{{پایان پاسخ}}
 == منابع ==