automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز (ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار:) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا امامان (ع) برای اثبات مقام امامت، معجزه انجام دادهاند؟ | آیا امامان(ع) برای اثبات مقام امامت، معجزه انجام دادهاند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
انجام معجزه دلیل و برهان است برای اثبات یک مقام الهی و امامان شیعه در | انجام معجزه دلیل و برهان است برای اثبات یک مقام الهی و امامان شیعه در مواردی که خود صلاح دیدهاند با هدف اثبات مقام امامت خود برای برخی افراد معجزاتی انجام دادهاند. | ||
== حقیقت معجزه == | ==حقیقت معجزه== | ||
معجزه کاری است که بر خلاف قوانین طبیعت و با اتکاء به قدرت الهی انجام میگیرد و دارای دو علامت است: | معجزه کاری است که بر خلاف قوانین طبیعت و با اتکاء به قدرت الهی انجام میگیرد و دارای دو علامت است: | ||
* از راه تعلیم و تعلّم حاصل نمیشود و نمیتوان برای انجام آن آموزش دید. | * از راه تعلیم و تعلّم حاصل نمیشود و نمیتوان برای انجام آن آموزش دید. | ||
* مغلوب عامل دیگری واقع نمیگردد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، راه و راهنماشناسی، دفتر انتشارات اسلامی، چ دوم، ۱۳۷۹، ص ۶۰.</ref> مرحوم آیت الله خویی (ره) در این مورد میفرماید: معجزه | * مغلوب عامل دیگری واقع نمیگردد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، راه و راهنماشناسی، دفتر انتشارات اسلامی، چ دوم، ۱۳۷۹، ص ۶۰.</ref> مرحوم آیت الله خویی (ره) در این مورد میفرماید: معجزه عبارتست از دلیلی که برای اثبات مقامی ارائه میگردد. این مقام، چه مقام نبوت باشد یا امامت، دلیل بر صدق مدعا را معجزه میگویند که به عنایت الهی صادر شده باشد.<ref>خوئی، ابوالقاسم، البیان، قم، چاپ حوزه علمیه، ۱۳۹۴ هـ. ق، ج۱، ص ۴۵.</ref> | ||
بنابراین معجزه عبارتست از دلیل و برهان بر اثبات یک مقام الهی و امامان معصوم(ع) برای اثبات مقام الهی خود در مواردی که صلاح میدیدند از خود معجزاتی نشان میدادند. | |||
=== معجزات امامان === | === معجزات امامان === |