automoderated
۱٬۲۷۴
ویرایش
آیه سخره: تفاوت میان نسخه‌ها
←محتوای آیه
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== محتوای آیه == | == محتوای آیه == | ||
آیه ۵۴ [[سوره اعراف]] به'''آیه سُخره''' معروف است. به نظر می‌رسد این اصطلاح از کلمه «مسخرات» گرفته شده است که می‌گوید خورشید، ماه و ستارگان در تسخیر امر الهی هستند. این آیه در واقع جوابی برای بت پرستان سات که تصور می‌کردند بت‌ها [[شفاعت|شفاعتشان]] خواهند کرد و آیات الهی و انبیاء را تکذیب می‌کردند که قبل از این آیه، به آن اشاره شده است. خداوند برای شخصیت دادن به انسان نعمت‌ها را به او یادآوری می‌کند و یکی از آن نعمت‌ها این است که خورشید، ماه و ستارگان به امر الهی تسخیر شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر؛ نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هـ ش. ج۱۱، ص۱۷۱.</ref> | |||
امام صادق علیه السلام وقتی به آسمان نگاه می‌کرد، این آیه را می‌خواند: {{قرآن|ان الله فی خلق السموات والارض واختلاف اللیل والنهار لایات لاولی الالباب}}<ref>آل عمران / ۱۹۰.</ref> و سپس آیهٔ سخره را می‌خواند. یعنی {{قرآن|ان ربکم الله الذی خلق السموات و..}} تا آخر آیه ۵۴ سورهٔ اعراف و پس از آن دعا می‌کردند.<ref>نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ. ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.</ref> | امام صادق علیه السلام وقتی به آسمان نگاه می‌کرد، این آیه را می‌خواند: {{قرآن|ان الله فی خلق السموات والارض واختلاف اللیل والنهار لایات لاولی الالباب}}<ref>آل عمران / ۱۹۰.</ref> و سپس آیهٔ سخره را می‌خواند. یعنی {{قرآن|ان ربکم الله الذی خلق السموات و..}} تا آخر آیه ۵۴ سورهٔ اعراف و پس از آن دعا می‌کردند.<ref>نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ. ق، ج۴، ص۱۴۸، ب ۱۰.</ref> | ||
<span></span> | |||
== منابع == | == منابع == | ||