اختیار انسان‌ها در به‌دست آوردن کفر یا ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} خلقت کفار چگونه با عدل الهي سازگاري دارد؟ آیا خداوندي که ع...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
براي حل اين شبهه بايد توجه داشته باشيد كه خداوند انسان را مي آفريند نه کفر کافر را، اگر بنا بر روابط و قواعد حاکم بر طبيعت به وسيله پدر و مادر نطفه اي منعقد شد، سرانجام انساني متولد مي شود و اين انسان با توجه به افعالي که خود انجام مي دهد يا کافر مي شود و يا مؤمن، که اين دو صفت اموري عارضي هستند که بر شخص عارض مي شوند و شخص قدرت بر اين را دارد که هر يک را جايگزين ديگري کند و اين مانند فرزندي است که در خانواده عرب زبان به دنيا بيايد حال آيا اين شخص نمي تواند زبان هاي ديگر را فرا بگيرد و بايد حکم کنيم که او حتما بايد عرب زبان بماند، درحالي که نحوه تکلم به زباني خاص از صفات عارض بر تکلم فرد است که قابليت عوض شدن دارد اين امور دقيقا مصداق خلقت ـ حکيمانه و قضا و قدر الهي که هر کس به آن ايمان نداشته باشد مؤمن نيست.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۵، باب قضاء و قدر، ح۲.</ref>و در تبيين قضا و قدر فرموده اند که قضا و قدر تکويني اقسامي دارد که يکي از آنها قضا و قدر عيني مي باشد.
براي حل اين شبهه بايد توجه داشته باشيد كه خداوند انسان را مي آفريند نه کفر کافر را، اگر بنا بر روابط و قواعد حاکم بر طبيعت به وسيله پدر و مادر نطفه اي منعقد شد، سرانجام انساني متولد مي شود و اين انسان با توجه به افعالي که خود انجام مي دهد يا کافر مي شود و يا مؤمن، که اين دو صفت اموري عارضي هستند که بر شخص عارض مي شوند و شخص قدرت بر اين را دارد که هر يک را جايگزين ديگري کند و اين مانند فرزندي است که در خانواده عرب زبان به دنيا بيايد حال آيا اين شخص نمي تواند زبان هاي ديگر را فرا بگيرد و بايد حکم کنيم که او حتما بايد عرب زبان بماند، درحالي که نحوه تکلم به زباني خاص از صفات عارض بر تکلم فرد است که قابليت عوض شدن دارد اين امور دقيقا مصداق خلقت ـ حکيمانه و قضا و قدر الهي که هر کس به آن ايمان نداشته باشد مؤمن نيست.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۵، باب قضاء و قدر، ح۲.</ref>و در تبيين قضا و قدر فرموده اند که قضا و قدر تکويني اقسامي دارد که يکي از آنها قضا و قدر عيني مي باشد.


تقدير عيني يعني خصوصياتي که شيء در هنگام تحقق خارجي از علتش گرفته است و قضاء عيني: يعني ضرورت وجود شيء در هنگام وجود علت تامه خود به نحو ضرورت عيني خارجي.<ref>محاضرات في الالهيات،جعفر سبحاني ، ص۲۲۵ ـ ۲۲۴.</ref>
تقدير عيني يعني خصوصياتي که شيء در هنگام تحقق خارجي از علتش گرفته است و قضاء عيني: يعني ضرورت وجود شيء در هنگام وجود علت تامه خود به نحو ضرورت عيني خارجي.<ref>محاضرات في الالهيات،جعفر سبحاني ، ص۲۲۵ ـ ۲۲۴.</ref>
۱۱٬۸۷۷

ویرایش