اسرائیلیات در تفسیر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه'
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== ورود اسرائیلیات == | == ورود اسرائیلیات == | ||
زمان ورود اسرائیلیات در تفاسیر آن گونه که در روایات آمده است از زمان [[پیامبر(ص)]] می‌باشد و از طرف حضرت(ص) نهی شده است.<ref>جعفریان، رسول، تاریخ سیاسی اسلام، تاریخ خلفا، ج۲، ص۸۷ به بعد.</ref> گسترش این مسئله از زمان [[خلیفه ی دوم]] می‌باشد، زیرا | زمان ورود اسرائیلیات در تفاسیر آن گونه که در روایات آمده است از زمان [[پیامبر(ص)]] می‌باشد و از طرف حضرت(ص) نهی شده است.<ref>جعفریان، رسول، تاریخ سیاسی اسلام، تاریخ خلفا، ج۲، ص۸۷ به بعد.</ref> گسترش این مسئله از زمان [[خلیفه ی دوم]] می‌باشد، زیرا خلیفه دوم از یک سو، [[صحابه پیامبر(ص)|صحابه]] را از نگارش و نقل احادیث پیامبر(ص) نهی کرد<ref>اضواء علی السنه المحمدیه، ص۴۶.</ref> و از سوی دیگر، میدان برای عدّه‌ای از قصه‌خوانان یهودی و مسیحی بازگردید.<ref>همان، ص۱۵۰.</ref> | ||
== عوامل پیدایش اسرائیلیات == | == عوامل پیدایش اسرائیلیات == | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
میزان اثرپذیری تفاسیر [[اهل سنت]] به دلیل اعتماد بیش‌تر آنان به [[صحابه پیامبر(ص)|صحابه]]، به مراتب بیش‌تر از تفاسیر شیعه است. تفسیر اهل سنّت، از گفته‌های عالمان یهودی و مسیحی تازه مسلمان، هم‌چون عبدالله بن سلام، [[کعب الاحبار]]، وهب بن منبّه، تمیم‌داری و [[ابن جریح]] نوشته شده است. در مقابل [[شیعه]]، با تمسک به [[اهل بیت(ع)]]، در برابر این موارد ایستادگی کرد. مانند روایتی که [[امیرالمؤمنین(ع)]] در برخورد با قصه‌خوانان در مورد [[حضرت داود|حضرت داود(ع)]] فرمود: کسی که داستان حضرت داود(ع) را به شیوه داستان سرایان روایت کند، صد و شصت تازیانه بر او می‌نوازم و این مقدار، حدّ دروغ بستن بر [[پیامبران]] است.<ref>دروزه، محمد عزه، الاسرائیلیات فی کتب التفسیر و الحدیث، دمشق، لجنه النشر فی دار الایمان، چاپ دوم، ۱۴۰۵، ص۲۰۴</ref> | میزان اثرپذیری تفاسیر [[اهل سنت]] به دلیل اعتماد بیش‌تر آنان به [[صحابه پیامبر(ص)|صحابه]]، به مراتب بیش‌تر از تفاسیر شیعه است. تفسیر اهل سنّت، از گفته‌های عالمان یهودی و مسیحی تازه مسلمان، هم‌چون عبدالله بن سلام، [[کعب الاحبار]]، وهب بن منبّه، تمیم‌داری و [[ابن جریح]] نوشته شده است. در مقابل [[شیعه]]، با تمسک به [[اهل بیت(ع)]]، در برابر این موارد ایستادگی کرد. مانند روایتی که [[امیرالمؤمنین(ع)]] در برخورد با قصه‌خوانان در مورد [[حضرت داود|حضرت داود(ع)]] فرمود: کسی که داستان حضرت داود(ع) را به شیوه داستان سرایان روایت کند، صد و شصت تازیانه بر او می‌نوازم و این مقدار، حدّ دروغ بستن بر [[پیامبران]] است.<ref>دروزه، محمد عزه، الاسرائیلیات فی کتب التفسیر و الحدیث، دمشق، لجنه النشر فی دار الایمان، چاپ دوم، ۱۴۰۵، ص۲۰۴</ref> | ||
با | با مطالعه دقیق در اسناد روایات تفسیری و نمونه‌هایی از اسرائیلیات ارائه شده، معلوم می‌شود، که در تمامی کتب، رد پای برخی از دانش‌مندان اهل کتاب یا متأثر از آنان دیده می‌شود. | ||
<span></span> | <span></span> | ||