تدبر در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه'
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== تعریف تفکر و تدبر == | == تعریف تفکر و تدبر == | ||
فکر در لغت به معنای اندیشه، تأمل، اعمال نظر و تدبّر است.<ref>قرشی، سیدعلی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، تهران: دارالکتب الاسلامیه، هشتم، ۱۳۶۱، ص۱۹۹.</ref> در تعریف اصطلاحی فکر آمده است: «فکر یا اندیشه، اجرای عملیّات عقلی در معلومات، برای دستیابی به مطلوب است.»<ref>مظفر، محمدرضا، المنطق، | فکر در لغت به معنای اندیشه، تأمل، اعمال نظر و تدبّر است.<ref>قرشی، سیدعلی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، تهران: دارالکتب الاسلامیه، هشتم، ۱۳۶۱، ص۱۹۹.</ref> در تعریف اصطلاحی فکر آمده است: «فکر یا اندیشه، اجرای عملیّات عقلی در معلومات، برای دستیابی به مطلوب است.»<ref>مظفر، محمدرضا، المنطق، ترجمه علی شیروانی، قم: دارالعلم، دوازدهم، ۱۳۸۲، ص۳۹.</ref> | ||
== دعوت کردن قرآن به تدبر == | == دعوت کردن قرآن به تدبر == | ||
آیات قرآن، انسان را به تدبیر در دو چیز دعوت کردهاند: | آیات قرآن، انسان را به تدبیر در دو چیز دعوت کردهاند: | ||
* دسته ای از آیات، انسانها را تشویق میکنند تا در درون قرآن کریم و در مورد خود قرآن کریم تفکّر و تدبّر نمایند. | * دسته ای از آیات، انسانها را تشویق میکنند تا در درون قرآن کریم و در مورد خود قرآن کریم تفکّر و تدبّر نمایند. | ||
* | * دسته دیگری از آیات، انسانها را تشویق مینمایند تا در بیرون قرآن کریم، پیرامون جهان هستی، پیرامون اصل خلقت، پیرامون فلسفه خلقت، پیرامون زندگی و پیرامون دین و دنیا و پیرامون روز حساب و [[معاد]]، تفکّر و تدبّر نماید. | ||
== تدبر در قرآن == | == تدبر در قرآن == | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
=== تدبّر در ظاهر قرآن === | === تدبّر در ظاهر قرآن === | ||
{{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}} | {{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}} | ||
قرآن همه انسانها را به تدبّر و تفکر در ظاهر قرآن دعوت میکند. در این صورت همه انسانها میتوانند در آن تفکّر نمایند و از ظاهر قرآن کریم به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بهره ببرند و بهرهمند شوند.<ref>موسوی خمینی، روح الله، تفسیر | قرآن همه انسانها را به تدبّر و تفکر در ظاهر قرآن دعوت میکند. در این صورت همه انسانها میتوانند در آن تفکّر نمایند و از ظاهر قرآن کریم به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بهره ببرند و بهرهمند شوند.<ref>موسوی خمینی، روح الله، تفسیر سوره حمد، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ششم، ۱۳۸۱، ص۱۷.</ref> با اندک توجهی به علوم عربی، روان خوانی و توجّه به ترجمه و معانی قرآن کریم، میتوان از قرآن استفاده کرد. دعوت به این تدبر، برای برداشت بیشتر و فهم بهتر از قرآن است. | ||
=== تفکر در باطن قرآن === | === تفکر در باطن قرآن === |