پیامدهای بدبینی: تفاوت میان نسخه‌ها

پیامدهای بدبینی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۳

۴۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱

ابرابزار

A.ahmadi

automoderated

۶٬۳۴۱

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 {{پاسخ}}
+تشویق به بدیها (حسد، غیبت، کینه). بدبینی انسان را به طرف گناهان سوق می‌دهد زیرا انسان بدبین همیشه جنبه منفی رفتار دیگران را مدّ نظر می‌گیرد و در نتیجه احساس می‌کند که افراد دیگر با او دشمنی و عناد دارند، مشخص است در چنین وضعیتی صفاتی مانند کینه‌توزی، حسادت و… در فرد بدبین ریشه می‌دواند.
+# بیماری روحی و جسمی (صفات بداخلاقی باعث فرسایش و مسمومیت جسم می‌شوند). کسی که بدبین است تمام کارهای دیگران را در جهت منفی تحلیل می‌کند و همین امر باعث می‌شود که خود را در جهانی بی‌امنیت بیابد و احساس کند که تمام افراد قصد آزار و اذیت او را دارند و همین امر باعث فشار روحی و روانی بر او می‌شود.
+# سلب اعتماد و زوال امنیت مردم.
+ذ) گرامی داشتن و اطمینان به طرفی که به او بدگمان شده‌ایم (بیش تر از پیش). دعا کردن به او و مأیوس کردن شیطان از وسوسه (چون قوه خیال پذیرای هر احتمال است و شیطان دقیقاً از همین کانال وارد می‌شود و به احتمالات رنگ بد و وسوسه شیطانی می‌زند و با تکرار آن در ذهن سبب عملی شدن افکار بد می‌شود<ref>نراقی، ملا مهدی، علم اخلاق اسلامی ـ ترجمه جامع السعادات، مترجم سید جلال الدین مجتبوی، انتشارات حکمت، ص۳۴۴.</ref> و با تکرار به شکل عادت در می‌آید.
-تشويق به بديها (حسد، غيبت، کينه). بدبيني انسان را به طرف گناهان سوق مي دهد زيرا انسان بدبين هميشه جنبه منفي رفتار ديگران را مدّ نظر مي گيرد و در نتيجه احساس مي کند که افراد ديگر با او دشمني و عناد دارند، مشخص است در چنين وضعيتي صفاتي مانند کينه توزي، حسادت و... در فرد بدبين ريشه مي دواند.
+ح) تقویت نفس و اراده با انجام دستورات الهی و ترک محرمات تا حسن ظن به تدریج ملکه انسان شود و بدگمانی که عادت شده ریشه اش از بین برود.
-۲. بيماري روحي و جسمي (صفات بد اخلاقي باعث فرسايش و مسموميت جسم مي شوند). کسي که بدبين است تمام کارهاي ديگران را در جهت منفي تحليل مي کند و همين امر باعث مي شود که خود را در جهاني بي امنيت بيابد و احساس کند که تمام افراد قصد آزار و اذيت او را دارند و همين امر باعث فشار روحي و رواني بر او مي شود.
+خ) باید به جنگ بدبینی زمانی برویم که هنوز فکر و گمان است، چون اگر به عمل آید و ریشه دواند مبارزه با آن سخت می‌شود چون روان شناسان اعتقاد دارند که هر فکر و اندیشه ای تمایل دارد که به عمل تبدیل شود (هر چه از راه ذهن وارد شود از راه عضله خارج می‌شود).
-۳. سلب اعتماد و زوال امنيت مردم.
+ر) بدبین همیشه تنهاست، چون او مردم را خیانتکار و ناپایدار در دوستی می‌پندارد؛ و به همین دلیل با مردم ارتباط برقرار نمی‌کند و همیشه تنها می‌ماند. امیر المؤمنین(ع) فرمودند: بدگمانی به هر کسی چیره شود صلح و صفائی که بین او و دوستانش بود به هم می‌زند، دیگر اینکه او از ترس اینکه شرّ دیگران به او می‌رسد خود را از برکات ارتباط با مسلمانان محروم می‌کند.<ref>دستغیب شیرازی، سید عبدالحسین، قلب سلیم، دار الکتب الاسلامیه، ص۵۹۹.</ref>
-ذ) گرامي داشتن و اطمينان به طرفي که به او بدگمان شده ايم (بيش تر از پيش). دعا کردن به او و مأيوس کردن شيطان از وسوسه (چون قوه خيال پذيراي هر احتمال است و شيطان دقيقاً از همين کانال وارد مي شود و به احتمالات رنگ بد و وسوسه شيطاني مي زند و با تکرار آن در ذهن سبب عملي شدن افکار بد مي شود<ref> نراقي، ملا مهدي، علم اخلاق اسلامي ـ ترجمه جامع السعادات، مترجم سيد جلال الدين مجتبوي، انتشارات حکمت، ص۳۴۴.</ref> و با تکرار به شکل عادت در مي آيد.
+ز) برخی از بدگمانی‌ها ریشه در بیماری‌های شدید روانی دارند که نیاز است به مشاوره‌های روان‌شناسی و روان پزشکی رجوع شود. گاهی انسان متوجه این صفت زشت خود (بدبینی) شده و درصدد رفع آن است. در زیر برخی از راه‌های علاج را ذکر می‌کنیم:
-ح) تقويت نفس و اراده با انجام دستورات الهي و ترک محرمات تا حسن ظن به تدريج ملکه انسان شود و بدگماني که عادت شده ريشه اش از بين برود.
+۱. گاهی انسان به این حالت شرطی شده و به خاطر تکرار، به آن عادت کرده مثلاً وقتی که بدبینی خودش را به دیگران گفته آنها با حرف‌های خود، لبخند و تأیید، فرد بدبین را تقویت و تشویق می‌کنند و او بر این کار گرم تر و مصّرتر شده است به گونه ای که از این کار لذت می‌برد. این فرد می‌تواند با چندین راه از این صفت بد فاصله بگیرد. یک: بیشتر با افرادی بنشیم که او را تشویق به این کار نکنند. دو: برای کار زشت خود جریمه در نظر بگیرم، مثلاً می‌تواند به فردی که نسبت به او بدبینی کرده، رجوع کند و از او معذرت خواهی کند، چون عذرخواهی برای فرد سخت است، سعی کند بار دیگر مرتکب نشود، یا اینکه می‌تواند یک چیز با ارزشی از خودش را در نظر بگیرد و عهد یا نذر کند که اگر به او بدگمان و بدبین شدم این شیء با ارزشم را به او می‌دهم (چون دل کندن از آن برایش سخت است سعی می‌کند از بدبینی فاصله بگیرد) از جملات مثبت زیاد استفاده کند. من دیگران را دوست دارم، من خوش بین هستم.
-خ) بايد به جنگ بدبيني زماني برويم که هنوز فکر و گمان است، چون اگر به عمل آيد و ريشه دواند مبارزه با آن سخت مي شود چون روان شناسان اعتقاد دارند که هر فکر و انديشه اي تمايل دارد که به عمل تبديل شود (هر چه از راه ذهن وارد شود از راه عضله خارج مي شود).
+ی) بدبینی و بدگمانی را مخالفت با امر خدا بدانیم، در قرآن آیاتی وجود دارد که به ما دستور داده از گمان‌های بد پرهیز کنیم چون باعث گناه می‌شوند. بدبینی گناه است و گناه زمانی انجام می‌گردد که انسان مؤمن غافل است، پس با ذکر خدا، دعا و قرآن حالت مراقبت را در نفس خود تقویت کنیم تا در مرداب گناه نیفتیم.
-ر) بدبين هميشه تنهاست، چون او مردم را خيانتکار و ناپايدار در دوستي مي پندارد. و به همين دليل با مردم ارتباط برقرار نمي کند و هميشه تنها مي ماند. امير المؤمنين(ع) فرمودند: بدگماني به هر کسي چيره شود صلح و صفائي که بين او و دوستانش بود به هم مي زند، ديگر اينکه او از ترس اينکه شرّ ديگران به او مي رسد خود را از برکات ارتباط با مسلمانان محروم مي کند.<ref> دستغيب شيرازي، سيد عبدالحسين، قلب سليم، دار الکتب الاسلاميه، ص۵۹۹.</ref>
+نکته پایانی: با توجه به مطالب ذکر شده باید گفت که برای اینکه انسان به صفت خوبی آراسته شود، و صفت بداخلاقی ای را از خانه دلش بیرون کند، لازم است همیشه در حال مراقبه (یاد خدا) باشد و دیگر اینکه بر غفلت خود سخت‌گیری کند، و با تعیین جریمه خود را تنبیه کند، مثلاً عذرخواهی از طرفی که به او بدگمان شده‌ایم.
-ز) برخي از بدگماني ها ريشه در بيماري هاي شديد رواني دارند که نياز است به مشاوره هاي روان شناسي و روان پزشکي رجوع شود. گاهي انسان متوجه اين صفت زشت خود (بدبيني) شده و درصدد رفع آن است. در زير برخي از راه هاي علاج را ذکر مي کنيم:
+== منابع ==
+{{پانویس}}
-۱. گاهي انسان به اين حالت شرطي شده و به خاطر تکرار، به آن عادت کرده مثلاً وقتي که بدبيني خودش را به ديگران گفته آنها با حرف هاي خود، لبخند و تأييد، فرد بدبين را تقويت و تشويق مي کنند و او بر اين کار گرم تر و مصّرتر شده است به گونه اي که از اين کار لذت مي برد. اين فرد مي تواند با چندين راه از اين صفت بد فاصله بگيرد. يک: بيشتر با افرادي بنشيم که او را تشويق به اين کار نکنند. دو: براي کار زشت خود جريمه در نظر بگيرم، مثلاً مي تواند به فردي که نسبت به او بدبيني کرده، رجوع کند و از او معذرت خواهي کند، چون عذرخواهي براي فرد سخت است، سعي کند بار ديگر مرتکب نشود، يا اينکه مي تواند يک چيز با ارزشي از خودش را در نظر بگيرد و عهد و يا نذر کند که اگر به او بدگمان و بدبين شدم اين شيء با ارزشم را به او مي دهم (چون دل کندن از آن برايش سخت است سعي مي کند از بدبيني فاصله بگيرد.) از جملات مثبت زياد استفاده کند. من ديگران را دوست دارم، من خوش بين هستم.
-ي) بدبيني و بدگماني را مخالفت با امر خدا بدانيم، در قرآن آياتي وجود دارد که به ما دستور داده از گمان هاي بد پرهيز کنيم چون باعث گناه مي شوند. بدبيني گناه است و گناه زماني انجام مي گردد که انسان مؤمن غافل است، پس با ذکر خدا، دعا و قرآن حالت مراقبت را در نفس خود تقويت کنيم تا در مرداب گناه نيفتيم.
-نکته پاياني: با توجه به مطالب ذکر شده بايد گفت که براي اينکه انسان به صفت خوبي آراسته شود، و صفت بداخلاقي اي را از خانه دلش بيرون کند، لازم است هميشه در حال مراقبه (ياد خدا) باشد و ديگر اينکه بر غفلت خود سخت گيري کند، و با تعيين جريمه خود را تنبيه کند، مثلاً عذرخواهي از طرفي که به او بدگمان شده ايم.
-<span></span>
-==منابع==
-<references />
 {{شاخه
   | شاخه اصلی = اخلاق
 |شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی
 |شاخه فرعی۲ = بدبینی
 |شاخه فرعی۳ =
 }}
 {{تکمیل مقاله
   | شناسه =
   | تیترها =
   | ویرایش =
   | لینک‌دهی =
   | ناوبری =
   | نمایه =
   | تغییر مسیر =
   | ارجاعات =
   | بازبینی =
   | تکمیل =
   | اولویت =
   | کیفیت =
 }}
 {{پایان متن}}