آداب احوالپرسی
آداب احوالپرسی با سلام کردن، احوالپرسیها، مُصافَحَه (دست دادن با همدیگر) و مُعانقه (در آغوش گرفتن همدیگر و دست به گردن همدیگر انداختن) توصیه شده است. مراعات آداب احوالپرسی را سبب رحمت خدا، رفع کینهها و کدورتها، بخشش گناهان و لطف الهی برشمردهاند.
سلام کردن و آثار آن
سلام به معنای عافیت، درود، سلامتی، تسلیم، بهشت و نامی از نامهای خداوند است.⧼cite_reference_link⧽ تعبیر «سلام علیکم» که توسط عموم مردم استفاده میشود به این معنا است که از جانب خداوند سلامت بر شما ارزانی باد.⧼cite_reference_link⧽
روایاتی بیانگر آثار و اهمیت سلام دادن میباشد:
- نشانه تواضع: امام صادق(ع): «مِنَ التَّوَاضُعِ أَنْ تُسَلِّمَ عَلَى مَنْ لَقِيتَ؛ از تواضع است كه به هر كس برخوردى سلام كنى.»⧼cite_reference_link⧽
- سلام ندادن نشانه بُخل: امام صادق(ع): «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ إِنَّ الْبَخِيلَ مَنْ يَبْخَلُ بِالسَّلَامِ؛ خدای عزوجل گوید: بخیل کسی است که در سلام کردن بُخل بورزد.»⧼cite_reference_link⧽
دست دادن با همدیگر (مصافحه)
مُصافَحَه دست به هم دادن است.⧼cite_reference_link⧽ دست دادن نشانه رفتار پسندیده بوده و آثار فراوانی برایش ذکر شده است:
- کینهزدایی؛ رسول خدا(ص): «مصافحه کنید و دست دهید، چرا که آن، کینه و کدورت را میزداید.»⧼cite_reference_link⧽
- بخشش گناهان دست دهندگان؛ امام باقر(ع): «چون دو مؤمن بهم برخورند و مصافحه كنند، خداى عز و جل به آنها رو آورد و گناهانشان چون برگ درخت بريزد.»⧼cite_reference_link⧽
- نگاه خداوند به مصافحه کننده؛ امام صادق(ع): «مؤمن هر گاه برادرش را ملاقات و با او مصافحه كند خداوند به آنان توجّه نمايد و گناهان از چهرهشان فرو مىريزد، همچنان كه باد شديد برگ را از درخت مىريزد»⧼cite_reference_link⧽
- دست خدا میان دست دهندگان: امام باقر(ع): «زمانی که دو مؤمن به یکدیگر برخورند و مصافحه كنند، خدا دستش را ميان دست آنها گذارد و با آن فرد كه دوستش را بیشتر دوست دارد، مصافحه كند»⧼cite_reference_link⧽
به آغوش گرفتن (معانقه)
مُعانقه دست در گردن یکدیگر انداختن و همدیگر را در آغوش کشیدن است.⧼cite_reference_link⧽ فراگیری رحمت خدا و بخشش گناهان از آثار به آغوش گرفتن یکدیگر است:
امام صادق(ع): «إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَه فَإِذَا الْتَزَمَا لَا يُرِيدَانِ بِذَلِكَ إِلَّا وَجْهَ اللَّهِ وَ لَا يُرِيدَانِ غَرَضاً مِنْ أَغْرَاضِ الدُّنْيَا قِيلَ لَهُمَا مَغْفُوراً لَكُمَا فَاسْتَأْنِفَا…؛ چون دو مؤمن یک ديگر را در آغوش كشند رحمت خدا آنها را فرا گيرد و چون به يكديگر چسبند و از آن جز رضاى خدا نخواهند و غرض دنيوى نداشته باشند، به آنها گفته شود: آمرزيده شديد، عمل را از سر گيريد (كنايه از اينكه نامه گناهان گذشته شما باطل شد).»⧼cite_reference_link⧽
منابع
⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽ ⧼cite_references_link_one⧽