بحث:آیه «انا لله و انا الیه راجعون»

@A.rezapour:

• نوع نوشتار و ادبیات گزارشی، در حد قابل قبول نبوده است. عناوین و شناسه نیز می‌تواند بهتر شود. بیشتر در این موارد، به‌خصوص ادبیات نوشتاری (ساده‌نویسی و گزارشی نویسی) کار کنRezapour (بحث) ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۰ (+0430)

تکمیل مقاله

@Nazarzadeh: --Rezvani (بحث) ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۹ (UTC) میتوان این مدخل را با این محتوا تکمیل نمود:

پاسخ اجمالی:

برگشت به خدا به معنای نزدیکی فیزیکی به خداوند نیست، بلکه بازگشت به خداوند به این معنا است که ما از تمام این عوامل و زندگی مادی رها می‌شویم و تمام حجاب‌ها از بین می‌رود و ما با نگاهی شفاف می‌توانیم مالک حقیقی را ببینیم. این برگشت به خداوند نیز تنها به انسان اختصاص ندارد، بلکه تمام موجودات به مبدأ هستی برگشت می‌کنند.

پاسخ تفصیلی:

خداوند متعال در آیات ۲۹- ۲۸ سوره بقره می‌فرماید: «كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ كُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْياكُمْ ثُمَّ يُميتُكُمْ ثُمَّ يُحْييكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ . هُوَ الَّذي خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً ثُمَّ اسْتَوى‏ إِلَى السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَليمٌ» ؛ «چگونه به خداوند كافر مى‏شويد؟! در حالى كه شما مردگان (و اجسام بى‏روحى) بوديد، و او شما را زنده كرد؛ سپس شما را مى‏ميراند؛ و بار ديگر شما را زنده مى‏كند؛ سپس به سوى او بازگردانده مى‏شويد. (بنا بر اين، نه حيات و زندگى شما از شماست، و نه مرگتان؛ آنچه داريد از خداست). او خدايى است كه همه آنچه را (از نعمتها) در زمين وجود دارد، براى شما آفريد؛ سپس به آسمان پرداخت؛ و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود؛ و او به هر چيز آگاه است».‏

این آیات به حقیقت انسان و آنچه را كه خدا در نهاد او به وديعه سپرده، اشاره دارد؛ يعنى زندگى دنيا و سپس مرگ و بعد از آن زندگى برزخ و سپس مرگ و بعد زندگى آخرت و سپس بازگشت به خدا و اينكه اين منزل آخرين منزل در سير آدمى است.

در خلال ترسیم سیر زندگی انسان، پاره‏اى از خصائص و مواهب تكوين و تشريع را، كه خداوند تعالى آدميان را بدان اختصاص داده، نیز برمى‏شمارد و مى‏فرمايد: انسان مرده‏اى بى‌جان بود، خدا او را زنده كرد و هم چنان او را مى‏ميراند و زنده مى‏كند، تا در آخر به سوى خود باز گرداند و آنچه در زمين است براى او آفريده، آسمان‌ها را نيز برايش مسخر كرد و او را خليفه و جانشين خود در زمين ساخت و ملائكه خود را به سجده بر او وادار نمود و حضرت آدم را در بهشت جاى داده و درب توبه را به رويش بگشود و با پرستش خود و هدايتش، او را احترام نمود.

اما اینکه منظور از "بازگشت به سوی خداوند" چیست، با اینکه خداوند موجودی مادی نیست تا رجوع مادی به سوی او معنا داشته باشد؟

۱ـ مقصود از رجوع به سوى پروردگار همان بازگشت به سوى نعمت‌هاى خداوند مى‏باشد، يعنى در قيامت و روز رستاخيز به نعمت‌هاى خداوند بازگشت مى‏كنيد.

۲ـ ممكن است منظور از رجوع به سوى پروردگار حقيقتى دقيق‌تر باشد و آن اينكه همه موجودات در مسير تكامل از نقطه عدم كه نقطه "صفر" است شروع كرده و به سوى "بى‏نهايت" كه ذات پاك پروردگار است پيش مى‏روند، بنابراين با مردن، تكامل تعطيل نمى‏شود و بار ديگر انسان در رستاخيز به زندگى و حيات در سطحى عالي‌تر باز مى‏گردد و سير تكاملى او ادامه مى‏يابد.

۳ـ مراد از رجوع به خداوند، رجوع به جایی است که در آن جا برای ما آشکار می‌شود که هیچ مالکی غیر از خداوند نیست و غیر از خداوند هیچ کس نفع و ضرر کسی را در دست ندارد، کما این که در ابتدای خلقت نیز این گونه بود و ما به آنچه در اول خلقت بوده‌ایم، برگشت می‌کنیم و به مبدأ هستی باز می‌گردیم.

به بیان دیگر، رجوع به خداوند به این معنا است که ما از تمام این عوامل و زندگی مادی رها می‌شویم و تمام حجاب ها از بین می‌رود و ما به روشنی می‌توانیم مالک حقیقی را دریابیم.

این برگشت به خداوند تنها به انسان اختصاص ندارد، بلکه تمام موجودات به مبدأ هستی که خداوند باشد، برگشت می‌کنند و این برگشت توسط تحولی خواهد بود که در تمام عالم رخ خواهد داد: «وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ؛ امور همه به سوى او بازمى‏گردد، پس او را بپرست و بر او توکل کن».

منابع

@Rezapour: بازبینی شود برای درج در صفحه اولA.rezapour (بحث) ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۷ (+0430)