میکائیل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

نام میکائیل در قرآن تنها در یک سوره و به صورت «میکال» آمده است. می‌فرماید: {{قرآن|مَنْ کانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِیلَ وَ مِیکالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْکافِرِینَ|ترجمه=کسی که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکائیل (میکال) باشد (کافر است و) خداوند دشمن کافران است.|سوره=بقره|آیه=۹۸}}

هنگامی که پیامبر اکرم(ص) به مدینه آمدند، روزی عبدالله بن صوریا (یکی از علمای یهود) با جمعی از یهود فدک، نزد پیامبر اکرم(ص) آمدند و از آن حضرت سوالات گونه گونی به عمل آوردند. از جمله گفتند: نام آن فرشته‌ای که بر تو نازل می‌شود چیست؟ فرمود: جبرئیل است. «ابن صوریا» گفت؛ او دشمن ما است، دستورهای مشکل درباره جهاد و جنگ می‌آورد، اما میکائیل همیشه دستورهای ساده و راحت آورده، اگر فرشته وحی تو میکائیل بود به تو ایمان می‌آوردیم!<ref>فضل بن حسن طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ترجمه دکتر محمد مفتح، تهران، انتشارات فراهانی، ۱۳۶۰ ش، ج۱، ص۲۷۴.</ref>

کلمه میکال از عبری وارد زبان عربی شده است و فرشته مقربی است که یهود و مسیحیان وی را میشل می‌نامند.<ref>خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، تهران، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ ش، ص۶۲۸ و ۶۲۹.</ref> در منابع یهود، مدرکی که بر کیفیت برخورد جبرئیل با یهود دلالت کند، در دست نیست ولی نسبت به میکائیل مطالبی که مؤید قصه مذکور باشد وجود دارد. در کتاب دانیال، میکائیل امیر بزرگ و حامی قوم اسرائیل، معرفی شده و در عهد جدید میکائیل خداوند اسرائیل است.

بنابر احادیث اسلامی، جبرئیل و میکائیل، اولین فرشتگانی هستند که به آدم سجده کردند و برخلاف ایشان ابلیس از تعظیم و سجده خودداری نموده است.<ref>همان.</ref> همچنین، در فرهنگ اسلامی اثری از میکائیل که منطبق مقام وی نزد یهود باشد، وجود ندارد. در کتب یهود، مثلاً در کتاب اخنوخ، وی واسطه میان خدا و انسان و حامی بهترین افراد انسان شناخته شده است.<ref>همان، ص۶۲۹.</ref>

میکائیل از جمله فرشتگانی است که سینه پیغمبر را پیش از لیله معراج، منشرح ساختند و هم چنین یکی از فرشتگانی است که در جنگ بدر به یاری مسلمین شتافتند. میکائیل فرشتهای است، از جانب باری تعالی برای ارزاق خلائق و در امور مهمیّه با جبرئیل(ع) همراهی می‌کند. یونانیان قدیم معتقد بودند که وی (میکال) حافظ دریای کل جهان است.{{پایان پاسخ}}