نمایش مبدأ برای قطع رحم در آیه ۲۲ سوره محمد

{{شروع متن}}
{{سوال}}
مقصود از قطع رحم در آیه۲۲ سوره محمد چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}آیه ۲۲ [[سوره محمد]] درباره قطع رحم است و بیشتر مفسران اینطور تفسیر کرده‌اند که قطع رحم یعنی عدم ارتباط و دوستی با خویشاوندان که در کنار فساد در زمین از ویژگی منافقان است که مورد لعن خداوند قرار گرفته‌اند. تفسیر نادری هم وجود دارد که قطع رحم در آیه نزدیک با فساد در زمین است و به معنای کشتار و خونریزی خویشاوندان است.

== متن آیه ==
{{قرآن بزرگ|فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْ‌ضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْ‌حَامَكُمْ
| سوره = محمد
| آیه = ۲۲
| ترجمه = پس [اى منافقان،] آيا اميد بستيد كه چون [از خدا] برگشتيد [يا سرپرست مردم شديد] در [روى‌] زمين فساد كنيد و خويشاونديهاى خود را از هم بگسليد؟
}}

== معنای رحم ==
«رحم» در اصل به معنى «جايگاه جنين» در شكم مادر است، سپس اين تعبير به تمام خويشاوندان اطلاق شده است به خاطر اينكه از رحم واحدى نشات گرفته‌‏اند.<ref>تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، دار الكتب الإسلامية، ج۲۱، ص۴۶۶</ref>

و گفته شده «رحم» از «رحمه» به معنی رأفت و مهربانی، گرفته شده است و چون فامیل‌ها و بستگان، نسبت به همدیگر عطوفت و مهربانی دارند «رحم» نامیده شده‌اند.

== کشتن خویشاوندان یا ترک ارتباط ==
بیشتر مفسران «تُقَطِّعُوا أَرْ‌حَامَكُمْ» را قطع صله رحم و عدم ارتباط فامیلی تفسیر کرده‌اند. طبق این تفسیر قطع رحم حرام است. «ترك صله رحم و روابط خويشاوندى، گناهى است در رديف فساد در زمين»‏<ref>تفسیر نور ج۹، ص ۸۸</ref>

اما با توجه به عبارت «تُفْسِدُوا فِي الْأَرْ‌ض»، می‌توان معنای «تُقَطِّعُوا أَرْ‌حَامَكُمْ» را هم شبیه به آن دانست که خویشاوندی را می‌گسلند و خون یکدیگر را می‌ریزند. [[میبدی]] مفسر قرن ششم می‌گوید: «معنى آنست كه هيچ می‌انديشيد و می‌پنداريد كه اگر روزى از دين برگرديد شما به‌حال جاهليت باز شيد كه عصيان آريد و خون يكديگر ريزيد و دو گروه شويد و خويشاوند‌ها ببريد.»<ref>کشف الاسرار و عده الابرار، میبدی، ج۹، ص۱۹۳</ref> برخی «تقطعوا» را به معنای بغی گرفته‌اند و اینطور تفسیر کرده‌اند که قریش و بنی هاشم همدیگر را بکشند.<ref>تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۵۸</ref> و اینکه اگر از دین رویگردانی کنید، دست به خون‌ریزی می‌زنید.<ref>تفسیر الکبیر، طبرانی، ج۶، ص۳۹</ref>

در [[تفسیر نمونه]] آمده است: «در بعضى از روايات كه در منابع اهل بيت(ع) آمده است می‌‏خوانيم اين آيه در باره بنى اميه است كه وقتى زمام حكومت را به دست گرفتند نه بر صغير رحم كردند و نه بر كبير، حتى خويشاوندان خود را به خاك و خون كشيدن»<ref>تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۴۶۵</ref> [[علامه طباطبایی]] معتقد است در صورتى كه منافقان اعراض کنند دست به فساد در زمين می‌زنند و با قتل و غارت و هتك قطع رحم می‌کنند.<ref>تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۶۲</ref>

== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
 | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن
|شاخه فرعی۲ = فضایل اخلاقی
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
 | شناسه =شد
 | تیترها =شد
 | ویرایش =شد
 | لینک‌دهی =شد
 | ناوبری =
 | نمایه =
 | تغییر مسیر =
 | ارجاعات =
 | بازبینی =
 | تکمیل =
 | اولویت =ج
 | کیفیت =ج
}}
{{پایان متن}}