نمایش مبدأ برای تنافی بداء با وعده‌های الهی

{{شروع متن}}
{{سوال}}
آیا بداء با آیاتی مانند {{قرآن|لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ}} در تعارض نیست؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}

بداء در لغت به معنای ظهور پس از پنهان بودن است و لازمه آن، جهل و تبدیل نظر می‌باشد که در مورد خداوند کاربرد ندارد. خداوند با علم ازلی خود همه چیز را می‌داند و در اراده او تغییر راه ندارد. بداء در مورد خداوند یعنی تغییر در علم فعلی خداوند است. تغییر و تحول در علم فعلی هیچ گونه ارتباطی به تغییر و تحول در ذات پروردگار ندارد.<ref>آموزش عقائد، ص۲۵۴.</ref>

بداء گاهی در مورد انسان به کار می‌رود و آن جایی است که چیزی بر انسان پوشیده و پنهان بوده و سپس معلوم و آشکار شده است. 

بدائی که ممکن است در آیات وعده و وعید ثابت شود بداء در مورد انسان است که چون بعضی از دلایل وعده‌های الهی بر انسان پوشیده است، انسان طبق محاسبات خود گمان می‌کند که طبق مشخصات خاص باید آن وعده اتفاق بیفتد امّا واقع نمی‌شود این به دلیل محدود بودن علم بشر بر اسباب و علت‌ها است و خداوند خلاف وعده عمل نکرده است.
==منابع==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
 | شاخه اصلی = کلام
| شاخه فرعی۱ = عدل الهی
| شاخه فرعی۲ = بداء
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
 | شناسه = -
 | تیترها = - 
 | ویرایش = شد
 | لینک‌دهی =
 | ناوبری =
 | نمایه =شد
 | تغییر مسیر =شد
 | ارجاعات =
 | بازبینی نویسنده = شد
 | بازبینی =شد
 | تکمیل =
 | اولویت = ج
 | کیفیت =ج
}}
{{پایان متن}}
<references />