پرش به محتوا

اولوا الالباب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}اولواالاباب در قرآن چه کسانی هستند{{پایان سوال}}
{{سوال}}اولواالاباب در قرآن چه کسانی هستند{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}از مهمترین ویژگی‌های اولوالااباب در قرآن پندپذیری و عبرت‌گیری آنان است. در بسیاری از آیات آنان دعوت به تقوا شده اند. با توجه به آیات قرآن اوصافی از قبیل وفاداری به عهد خدا و پیوستن به فرمانش و ترس از او و بیم از روز حساب، برپا داشتن نماز و انفاق و...  را دارا می‌باشند.
{{پاسخ}}از مهمترین ویژگی‌های اولوالااباب در قرآن پندپذیری و عبرت‌گیری آنان است. در بسیاری از آیات آنان دعوت به تقوا شده‌اند. با توجه به آیات قرآن اوصافی از قبیل وفاداری به عهد خدا و پیوستن به فرمانش و ترس از او و بیم از روز حساب، برپا داشتن نماز و انفاق و...  از ویژگی‌های آنان است و جایگاه آنان در آخرت، بهشت است.


== معنای اولوا الاباب ==
== معنای اولوا الاباب ==
خط ۱۵: خط ۱۵:
{{قرآن|الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ|سوره=رعد|آیه=۲۰}}  
{{قرآن|الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ|سوره=رعد|آیه=۲۰}}  


شك نيست كه عهد اللَّه (عهد الهى) معنى وسيعى دارد: هم شامل عهدهاى فطرى و پيمانهايى كه خدا به مقتضاى فطرت از انسان گرفته می‌شود (همانند فطرت توحيد و عشق به حق و عدالت) و هم پيمانهاى عقلى يعنى آنچه را كه انسان با نيروى تفكر و انديشه و عقل از حقايق عالم هستى و مبدء و معاد درك می‌كند، هم پيمانهاى شرعى يعنى آنچه را كه پيامبر (ص) از مؤمنان در رابطه با اطاعت فرمانهاى خداوند و ترك معصيت و گناه پيمان گرفته همه را شامل می‌گردد. و طبيعى است كه وفا به پيمانهايى كه انسان با ديگر انسانها می‌بندد، نيز در اين مجموعه وارد است، چرا كه خدا فرمان داده كه اين پيمانها نيز محترم شمرده شود، بلكه هم در پيمانهاى تشريعى داخل است و هم در پيمانهاى عقلى.<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۴</ref>
عهد خداوند در این آیه مطلق است و امور زیادی را شامل می‌شود. برخی مفسرین بزرگترین عهد با خداوند را ایمان می‌دانند.<ref>فی ظلال القرآن، جلد۴، صفحه ۲۰۵۷</ref> آیت الله مکارم شیرازی دراین مورد گفته‌اند: «شك نيست كه عهد اللَّه (عهد الهى) معنى وسيعى دارد: هم شامل عهدهاى فطرى و پيمانهايى كه خدا به مقتضاى فطرت از انسان گرفته می‌شود (همانند فطرت توحيد و عشق به حق و عدالت) و هم پيمانهاى عقلى يعنى آنچه را كه انسان با نيروى تفكر و انديشه و عقل از حقايق عالم هستى و مبدء و معاد درك می‌كند، هم پيمانهاى شرعى يعنى آنچه را كه پيامبر (ص) از مؤمنان در رابطه با اطاعت فرمانهاى خداوند و ترك معصيت و گناه پيمان گرفته همه را شامل می‌گردد. و طبيعى است كه وفا به پيمانهايى كه انسان با ديگر انسانها می‌بندد، نيز در اين مجموعه وارد است، چرا كه خدا فرمان داده كه اين پيمانها نيز محترم شمرده شود، بلكه هم در پيمانهاى تشريعى داخل است و هم در پيمانهاى عقلى.‏»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۴</ref>


'''پیوستن به فرمان خدا:'''
'''پیوستن به فرمان خدا:'''
خط ۴۶: خط ۴۶:


{{قرآن|وَيَدْرَ‌ءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ|سوره=رعد|آیه=۲۲}}
{{قرآن|وَيَدْرَ‌ءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ|سوره=رعد|آیه=۲۲}}
خردمندان بدی را با خوبی جواب می‌دهند. بدیها را با پاسخ نیک و عمل نیک می‌زدایند در تفسیر [[جوامع الجامع]] آمده: «با انجام دادن كارهاى نيك بديها را می‌زدايند، چنان كه در حديث وارد شده است: بعد از هر گناه حسنه‏‌اى انجام ده تا آن را محو سازد. ابن عبّاس می‌گويد معناى آيه اين است: با سخنان نيكو حرفهاى بد ديگران را ردّ می‌‏كنند. از حسن بصرى نقل شده است كه وقتى ديگران آنان را محروم كنند آنها عطا كنند و اگر مورد ستم واقع شوند عفو و گذشت كنند و اگر با آنها قطع رابطه شود به پيوندند.»<ref>ترجمه تقسیر جوامع الجامع، جلد۳، صفحه ۲۷۵</ref>


پاداششان بهشت:
پاداششان بهشت:
۱۵٬۰۶۹

ویرایش