اوقات نماز و روزه در قطب شمال و جنوب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در دست ویرایش|کاربر=Golpoor }}

قرآن کریم عهده‌دار بیان جزئیات نبوده بلکه در بسیاری موارد معیارهای کلی را بیان کرده است و ائمه اصول مکمل را ذکر کرده‌اند و در این میان یکی از مسائل مستحدثه مسأله عبادت در مناطق نزدیک به قطب است که برای بدست آوردن تکلیف شرعی، مد نظر قرار دادن مباحث و معیارهایی ضروری می‌باشد که در کتب فقهی به موجب همین معیارها بحث شده است.

پاسخ تفصیلی:

بر این اساس آیات و روایاتی که ابتدا و انتهای وقت نماز و روزه را بیان می‌کند از جمله آیه « کلوا و اشربوا حتی یتبیّن لکم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر ثم أتموا الصیام الی اللیل»<ref>بقره/۱۸۷</ref> شامل شب و روز شش ماهه نمی‌شود و انصراف به شب و روز متعارف داشته و آغاز و پایان روزه اغلب موارد و مناطق را بیان می‌کند و هیچ اشکالی هم ندارد که آیه شریفه در قطب شمال و جنوب مصداق نداشته باشد چون شناخت هنگام ظهر، مغرب و فجر، اول ماه و آخر ماه مقدمه است برای انجام تکالیفی الهی که در این زمان‌های خاص بر عهده مکلف می‌آید و لازمه مصداق نداشتن نشانه بیان شده در آیه فوق و عدم انطباق آن بر مورد نادر، بخاطر عدم تحقق شب و روز متعارف، باعث حیرت و سردر گمی ساکن دو قطب از حیث تکلیف نمی‌باشد یعنی اینطور نیست که حتی با معیار‌های کلی دینی هم نتوان تکلیف ساکنین دو قطب را معلوم کرد بلکه فقهاء و متخصصین امور دین می‌توانند حکم آن مورد نادر و جدید را با در نظر گرفتن معیارهای اعتقادی، فقهی و غیره مشخص کنند.  

بنابر این قرآن کریم عهده دار بیان جزئیات نبوده بلکه در بسیاری موارد معیارهای کلی را بیان کرده و خداوند  از رسول خود به عنوان مبین قرآن یاد کرده<ref>و أنزلنا الذکر لتبیّن للناس ما نزّل الیهم الیک (نحل/۴۴)</ref> و امر و نهی ایشان را حجت قرار داده<ref>ما آتیکم الرسول فخذوه و مانیهکم عنه فانتهوا (حشر/۷)</ref> و نیز به رسول خود دستور داده<ref>مائده/۶۷</ref> که جانشینان بعد از خود را برای حفظ و تبیین شریعت معرفی نماید و آنان نیز فقهاء را به عنوان نائبان خویش معرفی کرده‌اند تا با عنایت به آموزه‌های کلی دین در امور مختلف زندگی پاسخگو و راهگشاى امور دنيوی و اخروی مردم باشند. یکی از این مسائل، مسأله عبادت در دو قطب است که برای بدست آوردن تکلیف شرعی، مد نظر قرار دادن مباحث و معیارهایی ضروری می‌باشد که در کتب فقهی به موجب همین معیارها بحث شده است.

معرفی منابع برای مطالعه بیشتر:

1. مکارم شیرازی، ناصر، بحوث فقهیه هامه، ص۸۱.

2. مکارم شیرازی، ناصر؛ همه می خواهند بدانند.

3. سبحانی جعفر، مجله فقه اهل بیت، شماره ۳۰، تابستان۱۳۸۱، ص۵۰-۵۷ ، مقاله: نماز و روزه در قطب.

==منابع==

<references />