الگو:سوال برگزیده
ابن ادریس حلی، فقیه نامدار و مجتهد نوآور قرن ششم. ابن ادریس را فقیه نوآوری می‌دانند که در برابر رکود فقه برخاست و سبب تحول فقه شیعه در زمان خود شد. فقیهان از وی با اوصافی چون «بی‌نظیر در علم فقه، یگانه عصر خویش، محقق و رئیس مذهب» یاد کرده‌اند. شجاعت علمی وی در شکستن سنت تقلید از شیخ طوسی، تحرک بخشیدن به فقه امامیه، خارج کردن آن از رکود و ابتکار و اندیشه آزادش، بیانگر جایگاه اوست.
ابن ادریس نخستین کسی بود که باب اعتراض بر شیخ طوسی را گشود و به تقلید از آرا و افکار گذشتگان خرده گرفت. پس از شیخ طوسی، ابن ادریس برای دستیابی به احکام، در مواردی که نص و اجماع نباشد، عقل را به عنوان یک منبع شناخت مطرح کرده است.
اعتقاد به عدم حجیت خبر واحد از مهمترین مبانی ابن ادریس است. او عمل به خبر واحد را شدیداً تقبیح کرد و آن را موجب نابودی اسلام می‌دانست. وی معتقد بود عمل به خبر واحد هرچند راوی آن هم ثقه باشد جایز نیست. ابن ادریس علت عدم عمل به خبر واحد را مفید علم نبودن این اخبار می‌دانست.
کتاب السرائر مشهورترین و مهمترین کتاب اوست که یک دوره فقه را شامل می‌شود. این کتاب از نظر تعداد ابواب و فصول جامع‌ترین کتابی است که تا عصر ابن‌ادریس نگارش یافته است.