الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">کتاب «الفتن» تألیف نعیم بن حماد تا چه حد اعتبار دارد؟</div>
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">آیا واقعیت دارد که مسلمانان پس از فتح مصر و ایران کتابخانه‌های غنی این دو تمدن بزرگ را سوزانده‌اند؟ شنیدم که شهید مطهری در این باره کتابی دارد؛ نظر ایشان درباره این اتفاق چیست؟</div>
'''کتاب الفتن''' قدیمی‌ترین منبع در مورد نشانه‌های ظهور است که در دسترس است. موضوع کتاب الفِتَن نقل روایاتی با محتوای پیش‌گویی در مورد آینده است. در این کتاب روایات آستانهٔ ظهور مهدی(ع) نیز نقل شده است. نویسندهٔ این کتاب [[ابن‌حماد مروزی|نُعَیم بن حَمَّاد مَرْوَزی]]، از محدثان اهل‌سنت، است.  
'''کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری''' رخدادی است که تا قرن هفتم هجری قمری در هیچ مدرک اسلامی و غیر اسلامی از آن سخنی نشده است. از نظر مطهری نقل‌های پس از این تاریخ هم بدون مدرک و دارای ضعف سندی و محتوایی هستند.


کتاب الفتن، با وجود تأثير فراوانى كه بر [[اهل‌سنت]] و شيعيان داشته و آنان بسيارى از روايات علائم ظهور را از آن نقل کرده‌اند، اعتبار چندانى نزد عالمان اهل‌سنت و شیعه ندارد. بزرگان اهل‌سنت در کل از ابن‌حماد تجليل كرده و بعضاً او را توثيق كرده‌اند، با این حال روايات او را قوى نمى‌دانند.
بحث کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] از جمله مباحثی است که در ذیل مباحث ارتباط ایران و اسلام مطرح می‌شود. محتوای این موضوع تاریخی این است که مسلمانان وقتی موفق به فتح ایران شدند، کتابخانه‌های این دو تمدن را، به‌دلیل عدم آشنایی با دانش، سوزاندند. از نظر شهید مطهری، در دوران جدید، به‌طور جدی از سوی غربیان تبلیغ شده که مسلمانان پس از فتح ایران و مصر کتابخانه‌های این دو تمدن بزرگ دنیای قدیم را به آتش کشیدند. از نظر او، پرداختن به بحث کتابسوزی ایران و مصر توسط مسلمانان و تلاش برای نشان‌دادن بی اعتباری آن بسیار مهم است؛ زیرا در جهان امروز طرح طرز برخورد پیروان یک دین در جریان‌ تاریخ با مظاهر فرهنگ و تمدن، مؤثرترین سلاح به نفع یا بر ضد آن دین است.


كتاب الفتن ابن‌حماد يا مجموعه روايات او در منابع روايى [[شيعه]] و اهل‌سنت جايگاه مهمى به خود اختصاص داده و حجم گسترده‌اى از آنچه او در موضوع مهدويت و نشانه‌هاى ظهور گزارش كرده در كتاب‌هاى بعدى آمده است.  
مرتضی مطهری در [[خدمات متقابل اسلام و ایران (کتاب)|کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران]] دلایل موافقان کتاب‌سوزی ایران و مصر را نقل کرده و به نقد آنها پرداخته است؛ از جمله اینکه بی‌سوادی عرب جاهلی که دلیلی برای کتاب‌سوزی تلقی شده از نظر او دلیلی قابل اتکا نیست؛ زیرا در فاصله دوره جاهلی تا دوره فتوحات اسلامی، که ربع قرن تقریباً طول‌ کشید، یک نهضت علم‌آموزی توسط [[پیامبر(ص)]] در مدینه به‌وجود آمد.
 
{{چپ|[[کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری|... مطالعه بیشتر]]}}
{{چپ|[[کتاب الفتن|... مطالعه بیشتر]]}}

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴

آیا واقعیت دارد که مسلمانان پس از فتح مصر و ایران کتابخانه‌های غنی این دو تمدن بزرگ را سوزانده‌اند؟ شنیدم که شهید مطهری در این باره کتابی دارد؛ نظر ایشان درباره این اتفاق چیست؟

کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری رخدادی است که تا قرن هفتم هجری قمری در هیچ مدرک اسلامی و غیر اسلامی از آن سخنی نشده است. از نظر مطهری نقل‌های پس از این تاریخ هم بدون مدرک و دارای ضعف سندی و محتوایی هستند.

بحث کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری از جمله مباحثی است که در ذیل مباحث ارتباط ایران و اسلام مطرح می‌شود. محتوای این موضوع تاریخی این است که مسلمانان وقتی موفق به فتح ایران شدند، کتابخانه‌های این دو تمدن را، به‌دلیل عدم آشنایی با دانش، سوزاندند. از نظر شهید مطهری، در دوران جدید، به‌طور جدی از سوی غربیان تبلیغ شده که مسلمانان پس از فتح ایران و مصر کتابخانه‌های این دو تمدن بزرگ دنیای قدیم را به آتش کشیدند. از نظر او، پرداختن به بحث کتابسوزی ایران و مصر توسط مسلمانان و تلاش برای نشان‌دادن بی اعتباری آن بسیار مهم است؛ زیرا در جهان امروز طرح طرز برخورد پیروان یک دین در جریان‌ تاریخ با مظاهر فرهنگ و تمدن، مؤثرترین سلاح به نفع یا بر ضد آن دین است.

مرتضی مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران دلایل موافقان کتاب‌سوزی ایران و مصر را نقل کرده و به نقد آنها پرداخته است؛ از جمله اینکه بی‌سوادی عرب جاهلی که دلیلی برای کتاب‌سوزی تلقی شده از نظر او دلیلی قابل اتکا نیست؛ زیرا در فاصله دوره جاهلی تا دوره فتوحات اسلامی، که ربع قرن تقریباً طول‌ کشید، یک نهضت علم‌آموزی توسط پیامبر(ص) در مدینه به‌وجود آمد.