الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۳۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">آیا واقعیت دارد که مسلمانان پس از فتح مصر و ایران کتابخانه‌های غنی این دو تمدن بزرگ را سوزانده‌اند؟ شنیدم که شهید مطهری در این باره کتابی دارد؛ نظر ایشان درباره این اتفاق چیست؟</div>
عبارت «علی الاسلام السلام» از کیست و به چه معناست؟</div>
'''کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری''' رخدادی است که تا قرن هفتم هجری قمری در هیچ مدرک اسلامی و غیر اسلامی از آن سخنی نشده است. از نظر مطهری نقل‌های پس از این تاریخ هم بدون مدرک و دارای ضعف سندی و محتوایی هستند.
'''عَلىَ الْاسْلامِ السَّلامُ'''، به‌معنای «اينک بايد فاتحه اسلام را خواند»، قسمتی از پاسخ [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] به مروان بن حکم است که در آن حکومت انسان فاسدی مثل [[یزید بن معاویه]] بر جامعه اسلامی را موجب از میان رفتن اسلام بر شمرده است.


از نظر برخی محققان، عبارت «علی الاسلام السلام» و ادامه آن در منطق امام حسین(ع) از آنجا ناشی شده که از نظر او فرق است بین خلیفه‌ای که شخصاً انسانی ناصالح است ولی امور را درست می‌چرخاند، مانند معاویه، و بین خلیفه‌ای مانند یزید که وجودش در حال حاضر علیه مصالح مسلمین‌ است.
بحث کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] از جمله مباحثی است که در ذیل مباحث ارتباط ایران و اسلام مطرح می‌شود. محتوای این موضوع تاریخی این است که مسلمانان وقتی موفق به فتح ایران شدند، کتابخانه‌های این دو تمدن را، به‌دلیل عدم آشنایی با دانش، سوزاندند. از نظر شهید مطهری، در دوران جدید، به‌طور جدی از سوی غربیان تبلیغ شده که مسلمانان پس از فتح ایران و مصر کتابخانه‌های این دو تمدن بزرگ دنیای قدیم را به آتش کشیدند. از نظر او، پرداختن به بحث کتابسوزی ایران و مصر توسط مسلمانان و تلاش برای نشان‌دادن بی اعتباری آن بسیار مهم است؛ زیرا در جهان امروز طرح طرز برخورد پیروان یک دین در جریان‌ تاریخ با مظاهر فرهنگ و تمدن، مؤثرترین سلاح به نفع یا بر ضد آن دین است.


جمله «علی الاسلام السلام» امام حسین(ع) در پاسخ به [[مروان بن حکم]] گفته شده که از امام(ع) خواست تا با یزید بیعت کند تا به صلاح دین و دنیای خود کار کرده باشد.  
مرتضی مطهری در [[خدمات متقابل اسلام و ایران (کتاب)|کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران]] دلایل موافقان کتاب‌سوزی ایران و مصر را نقل کرده و به نقد آنها پرداخته است؛ از جمله اینکه بی‌سوادی عرب جاهلی که دلیلی برای کتاب‌سوزی تلقی شده از نظر او دلیلی قابل اتکا نیست؛ زیرا در فاصله دوره جاهلی تا دوره فتوحات اسلامی، که ربع قرن تقریباً طول‌ کشید، یک نهضت علم‌آموزی توسط [[پیامبر(ص)]] در مدینه به‌وجود آمد.
 
{{چپ|[[کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری|... مطالعه بیشتر]]}}
 
{{چپ|[[علی الاسلام السلام|... مطالعه بیشتر]]}}

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴

آیا واقعیت دارد که مسلمانان پس از فتح مصر و ایران کتابخانه‌های غنی این دو تمدن بزرگ را سوزانده‌اند؟ شنیدم که شهید مطهری در این باره کتابی دارد؛ نظر ایشان درباره این اتفاق چیست؟

کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری رخدادی است که تا قرن هفتم هجری قمری در هیچ مدرک اسلامی و غیر اسلامی از آن سخنی نشده است. از نظر مطهری نقل‌های پس از این تاریخ هم بدون مدرک و دارای ضعف سندی و محتوایی هستند.

بحث کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری از جمله مباحثی است که در ذیل مباحث ارتباط ایران و اسلام مطرح می‌شود. محتوای این موضوع تاریخی این است که مسلمانان وقتی موفق به فتح ایران شدند، کتابخانه‌های این دو تمدن را، به‌دلیل عدم آشنایی با دانش، سوزاندند. از نظر شهید مطهری، در دوران جدید، به‌طور جدی از سوی غربیان تبلیغ شده که مسلمانان پس از فتح ایران و مصر کتابخانه‌های این دو تمدن بزرگ دنیای قدیم را به آتش کشیدند. از نظر او، پرداختن به بحث کتابسوزی ایران و مصر توسط مسلمانان و تلاش برای نشان‌دادن بی اعتباری آن بسیار مهم است؛ زیرا در جهان امروز طرح طرز برخورد پیروان یک دین در جریان‌ تاریخ با مظاهر فرهنگ و تمدن، مؤثرترین سلاح به نفع یا بر ضد آن دین است.

مرتضی مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران دلایل موافقان کتاب‌سوزی ایران و مصر را نقل کرده و به نقد آنها پرداخته است؛ از جمله اینکه بی‌سوادی عرب جاهلی که دلیلی برای کتاب‌سوزی تلقی شده از نظر او دلیلی قابل اتکا نیست؛ زیرا در فاصله دوره جاهلی تا دوره فتوحات اسلامی، که ربع قرن تقریباً طول‌ کشید، یک نهضت علم‌آموزی توسط پیامبر(ص) در مدینه به‌وجود آمد.