الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۳۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #f3f9ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">آیا واقعیت دارد که مسلمانان پس از فتح مصر و ایران کتابخانه‌های غنی این دو تمدن بزرگ را سوزانده‌اند؟ شنیدم که شهید مطهری در این باره کتابی دارد؛ نظر ایشان درباره این اتفاق چیست؟</div>
چه قیام‌هایی پس از عاشورا رخ داد؟</div>
'''کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری''' رخدادی است که تا قرن هفتم هجری قمری در هیچ مدرک اسلامی و غیر اسلامی از آن سخنی نشده است. از نظر مطهری نقل‌های پس از این تاریخ هم بدون مدرک و دارای ضعف سندی و محتوایی هستند.
'''قیام‌های پس از عاشورا'''، قیام‌هایی بوده که متأثر از شهادت [[امام حسین(ع)]] و برای انتقام و خونخواهی و براندازی حکومت بنی‌امیه رخ داده است. [[توابین]]، اولین کسانی بودند که پس از [[عاشورا]] در سال ۶۵ق قیام نمودند. پس از آن، [[قیام مختار]] بود که از قاتلان امام حسین(ع) انتقام گرفت و بر حکومت عراق مسلط شد.


قیام [[زید بن علی]]، فرزند امام چهارم شیعیان، یکی از بزرگترین قیام‌ها علیه حکومت اموی بود که در میان سال‌های ۱۲۱ تا ۱۲۲ هجری قمری، به‌منظور امر به معروف و نهی از منکر، و نیز گرفتن انتقام شهدای کربلا در [[کوفه]] به وقوع پیوست. پس از او، فرزندش یحیی یکی از مهم‌ترین قیام‌های خونین در دوره پایانی حکومت امویان را در خراسان رقم زد.
بحث کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] از جمله مباحثی است که در ذیل مباحث ارتباط ایران و اسلام مطرح می‌شود. محتوای این موضوع تاریخی این است که مسلمانان وقتی موفق به فتح ایران شدند، کتابخانه‌های این دو تمدن را، به‌دلیل عدم آشنایی با دانش، سوزاندند. از نظر شهید مطهری، در دوران جدید، به‌طور جدی از سوی غربیان تبلیغ شده که مسلمانان پس از فتح ایران و مصر کتابخانه‌های این دو تمدن بزرگ دنیای قدیم را به آتش کشیدند. از نظر او، پرداختن به بحث کتابسوزی ایران و مصر توسط مسلمانان و تلاش برای نشان‌دادن بی اعتباری آن بسیار مهم است؛ زیرا در جهان امروز طرح طرز برخورد پیروان یک دین در جریان‌ تاریخ با مظاهر فرهنگ و تمدن، مؤثرترین سلاح به نفع یا بر ضد آن دین است.


[[عباسیان]] نیز برای قیام و برپایی حکومت، یکی از اهداف خود را انتقام از حادثه کربلا اعلام کردند.
مرتضی مطهری در [[خدمات متقابل اسلام و ایران (کتاب)|کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران]] دلایل موافقان کتاب‌سوزی ایران و مصر را نقل کرده و به نقد آنها پرداخته است؛ از جمله اینکه بی‌سوادی عرب جاهلی که دلیلی برای کتاب‌سوزی تلقی شده از نظر او دلیلی قابل اتکا نیست؛ زیرا در فاصله دوره جاهلی تا دوره فتوحات اسلامی، که ربع قرن تقریباً طول‌ کشید، یک نهضت علم‌آموزی توسط [[پیامبر(ص)]] در مدینه به‌وجود آمد.
 
{{چپ|[[کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری|... مطالعه بیشتر]]}}
{{چپ|[[قیام‌های پس از عاشورا|... مطالعه بیشتر]]}}

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴

آیا واقعیت دارد که مسلمانان پس از فتح مصر و ایران کتابخانه‌های غنی این دو تمدن بزرگ را سوزانده‌اند؟ شنیدم که شهید مطهری در این باره کتابی دارد؛ نظر ایشان درباره این اتفاق چیست؟

کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری رخدادی است که تا قرن هفتم هجری قمری در هیچ مدرک اسلامی و غیر اسلامی از آن سخنی نشده است. از نظر مطهری نقل‌های پس از این تاریخ هم بدون مدرک و دارای ضعف سندی و محتوایی هستند.

بحث کتاب‌سوزی ایران و مصر توسط مسلمانان از نظر شهید مطهری از جمله مباحثی است که در ذیل مباحث ارتباط ایران و اسلام مطرح می‌شود. محتوای این موضوع تاریخی این است که مسلمانان وقتی موفق به فتح ایران شدند، کتابخانه‌های این دو تمدن را، به‌دلیل عدم آشنایی با دانش، سوزاندند. از نظر شهید مطهری، در دوران جدید، به‌طور جدی از سوی غربیان تبلیغ شده که مسلمانان پس از فتح ایران و مصر کتابخانه‌های این دو تمدن بزرگ دنیای قدیم را به آتش کشیدند. از نظر او، پرداختن به بحث کتابسوزی ایران و مصر توسط مسلمانان و تلاش برای نشان‌دادن بی اعتباری آن بسیار مهم است؛ زیرا در جهان امروز طرح طرز برخورد پیروان یک دین در جریان‌ تاریخ با مظاهر فرهنگ و تمدن، مؤثرترین سلاح به نفع یا بر ضد آن دین است.

مرتضی مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران دلایل موافقان کتاب‌سوزی ایران و مصر را نقل کرده و به نقد آنها پرداخته است؛ از جمله اینکه بی‌سوادی عرب جاهلی که دلیلی برای کتاب‌سوزی تلقی شده از نظر او دلیلی قابل اتکا نیست؛ زیرا در فاصله دوره جاهلی تا دوره فتوحات اسلامی، که ربع قرن تقریباً طول‌ کشید، یک نهضت علم‌آموزی توسط پیامبر(ص) در مدینه به‌وجود آمد.