حضور جسمانی امام زمان(ع) میان مردم در عصر غیبت

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۱۹ توسط Rezvani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} وقتی می گوییم امام زمان(عج) در میان ما حضور دارد ،آیا با جسم...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

وقتی می گوییم امام زمان(عج) در میان ما حضور دارد ،آیا با جسم مادی حاضر است یا دیده نمی شود و غیر مادی است؟

مفهوم غائب بودن امام ـ(ع) ـ هرگز این نیست که وجود آن بزرگوار در عصر غیبت، یک وجود نامرئی و رؤیایی است که به یک وجود خیالی و پنداری شبیه تر از یک وجود عینی باشد. بلکه آن حضرت از نظر زندگی، یک زندگی طبیعی عینی خارجی دارد منتهی با عمر طولانی، اگر چه مکان و کیفیت زندگی آن بزرگوار به تفصیل برای ما معلوم نیست اما از روایات استفاده می شود که آن حضرت در میان مردم و در دل جامعه رفت و آمد دارد و در نقاط مختلف زندگی می کند، و اگر استثنائی در زندگی او هست همین است که او از یک عمر طولانی برخوردار است و به طور ناشناس در جامعه انسانی زندگی می کند و هیچ کس درباره زندگی و غیبت او جز این نگفته است.

از امام صادق ـ(ع) ـ نقل شده که فرمود: «صاحب الامر(عج) شباهتی به یوسف پیامبر دارد... جای انکار نیست که خداوند با حجت خود، همان کاری را انجام دهد که با یوسف (انجام) داد. صاحب الزمان(عج) آن مظلوم حق از دست داده در میان مردم رفت و آمد می کند در بازار قدم می نهد و گاهی بر فرش خانه های دوستان می نشیند، لکن او را نمی شناسند تا زمانی که خداوند به وی اذن دهد تا وی خودش را معرفی کند، آن گونه که یوسف ـ(ع) ـ را اجازه داد هنگامی که برادرانش گفتند: تو یوسفی؟ گفت آری، من یوسفم»[۱] این روایت، صراحت در این معنا دارد که غیبت حضرت حجت ـ(ع) ـ غیبتی است عنوانی. او در میان جمع و جامعه است و با جسم طبیعی با مردم حشر و نشر دارد، زندگی طبیعی و معمولی را می گذراند «در مراسم مذهبی و مناسک حج شرکت می جوید ولی ناشناخته است و این امری است که سابقه داشته و دارد».[۲]


معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱ـ منتخب الاثر، آیت الله صافی گلپایگانی.

۲ـ حکومت جهانی مهدی، آیت الله مکارم شیرازی.

۳ـ کتاب چشم به راه مهدی(عج)، جمعی از نویسندگان مجله حوزه مراجعه نمائید.


منابع

  1. نعمانی، کتاب الغیبه، ۱۸۲.
  2. چشم به راه مهدی(عج)، جمعی از نویسندگان مجله حوزه.