پیش نویس:تعداد آیات قرآن
1
تعداد آیات قرآن به علت اختلاف در اموری چون تعیین محل وقف و انتهای آیات و نیز اختلاف در شمارش بسمله، مختلف گشته و اقوال متعددی بوجود آمده است.
منشا اختلاف
قاریان
تعداد آیات قرآن، از جمله مسائل اختلافی است. چرا که هیچ یک از پیامبر(ص)، ائمه اطهار(س) یا گردآوران قرآن، آیات آن را شماره گذاری نکرده و این کار به دست قاریان انجام شده است... این اختلاف، برآمده از اختلاف در اموری چون تعیین محل وقف و انتهای آیه و نیز اختلاف در شمارش بسمله(بسم الله الرحمن الرحیم) به عنوان آیه مستقل یا جزئی از سوره نداستن آن است.[۱]
این اختلاف هرگز به معنای زیادت و نقصان در قرآن و کمیت کلمات و جملات قرآن نیست. به گفته برخی، علت اختلاف گذشتگان در شمارش آیات، آن است که پیامبر خدا(ص) هنگام تلاوت، بر سر آیه ها وقف می کرد؛ چون آیات توقیفی اند و هنگامی که جای آن معلوم می شد، برای تکمیل کردن سخن، آن را وصل میکرد و شنونده گاهی چنین می پنداشت که آنجا فاصله ای نیست؛ یعنی گاهی شنونده، دو آیه را یکی می شمرد. بنابراین، اختلاف روایات در موارد وصل و وقف، سبب اختلاف در شمار آیات شد و در پی آن، مکتب های گوناگون در این باره پدید آمد.[۲]
اقوال متعدد
بزرگان شیعه و سنی
اما اقوال متعددی درباره تعداد آیات قرآن کریم ذکر شده است:[۳]
- قول اول (6216آیه): این قول را دیلمی در کتاب مسند الفردوس از طریق فیض از فرات از میمون بن مهران از ابن عباس مرفوعا روایت کرده است و سپس فیض گفته: «در سند این حدیث ابن معین دروغگوی خبیث است.»
- قول دوم (6600 آیه): ابن الضریس از طریق عثمان بن عطاء از پدرش از ابن عباس آورده است که گفت: «تمام آیات قرآن 6600 آیه است».
- مکتب مدینه (6000 و 6214 آیه): مدنىها براى خود دو جور عدد روايت كردهاند يكى به ابى جعفر مرثد بن قعقاع و شيبة بن نصاح منتهى مىشود. و روايت ديگر به اسماعيل بن جعفر انصارى منتهى مىگردد.
- مکتب مکی (6219 آیه): مكىها عدد خود را از عبداللّه بن كثير از مجاهد از ابن عباس از ابى بن كعب روايت كردهاند.
- مکتب کوفی (6236 آیه): روايت عدد كوفىها به حمزه و كسايى و خلف بن هشام منتهى مىشود.
- مکتب بصری (6204 آیه): منبع شمارش اهل بصره، عاصم بن عجاج جحدرى است.
- مکتب شامی (6225 آیه): اهل شام عدد خود را از ابى درداء روايت كردهاند.
علامه طباطبایی درباره شمارگان آیات قرآن می گوید: «پيرامون تعداد آيههاى قرآن بايد گفت: در اين خصوص نص متواترى نرسيده كه يك يك آيهها را معرفى كند، و هر يك را از ديگرى متمايز سازد. روايات محدودى هم كه رسيده به خاطر خبر واحد بودن قابل اعتماد نيستند، و روشنترين علت بر نبودن دليل معتبر، اختلاف اهل مكه، مدينه، شام، بصره و كوفه است، كه در باره تعداد آيات اعداد متفاوتى ارائه كردهاند... وقتى اعداد به يك نص متواتر و يا حداقل خبر واحد قابل اعتنايى منتهى نشود، و هيچ آيهاى به طور اطمينانبخشى، از ساير آيات قبل و بعدش متمايز نگردد، هيچ الزامى نيست كه يكى از اين روايت اخذ شود، لا جرم هر يك از اين روايات كه روشن و قابل اعتماد بود را مىپذيريم و ما بقى را طرد مىكنيم، و يا به هيچ يك عمل نمىكنيم، و اگر شخصى اهل تدبر باشد، بايد به هر روايتى كه در نظرش بيشتر قابل اعتماد بود، عمل نمايد.»[۴]
روایات شیعه و سنی
تعداد آیات قرآن، در روایات مختلف بیان گشته است.
جستارهای وابسته
ت
منابع
- ↑ رشاد، علی اکبر (۱۳۹۶). دانشنامه علوم قرآن. ج. ۱. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. ص. ۵۶.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد (۱۳۹۱). شناختنامه قرآن. ج. ۱. قم: دار الحدیث. ص. ۳۰۶.
- ↑ حائری قزوینی، سید مهدی (۱۳۸۹). ترجمه الاتقان فی علوم القرآن جلال الدین سیوطی. ج. ۱. تهران: امیرکبیر. ص. ۲۲۶-۲۲۷.
- ↑ طباطبايى، محمدحسين (۱۴۰۲). ترجمه تفسير الميزان. ج. ۱۳. قم: جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى. ص. ۳۲۰.