الگو:سوال برگزیده
امام علی(ع) مرگ را به سفر تشبیه کرده است؟
امام علی(ع) در حدیثی مرگ را به سفری بدون بازگشت تشبیه کرده است؛ سفری که برای مسافر آن بازگشتی وجود ندارد و این انسان‌های زنده هستند که به سوی شخص درگذشته سفر خواهند کرد. در روایات تعابیر دیگری نیز دربارهٔ مرگ وجود دارد و آن را به انتقال از مکانی به مکان دیگر یا تعویض لباس تشبیه کرده‌اند.
امام علی(ع) در دیدار بازماندگان یکی از مسلمانان درگذشته فرمود: «إِنَّ هَذَا الْاَمْرَ لَیسَ لَکُمْ بَدَاَ وَ لَا إِلَیکُمُ انْتَهَی وَ قَدْ کَانَ صَاحِبُکُمْ هَذَا یسَافِرُ فَعُدُّوهُ فِی بَعْضِ اَسْفَارِهِ فَإِنْ قَدِمَ عَلَیکُمْ وَ إِلَّا قَدِمْتُمْ عَلَیهِ؛ این کار نه با شما آغاز گردید و نه بر شما پایان خواهد رسید. این رفیق شما به سفر می‌رفت، کنون او را در یکی از سفرهایش بشمارید. اگر نزد شما بازگشت چه خوب، وگرنه شما روی بدو می‌آرید.»
برخی شارحان نهج البلاغه این حکمت را به شعر درآورده‌اند:
| ز قومی مُرد شخصی و علی گفت | نباید از غم مرگش برآشفت | |
| شما آغاز این مردن نبودید | نه در پایان آن منزل نمودید | |
| سفر می‌کرد یار باوفاتان | بگوییدش سفر رفته است او هان | |
| اگر ناید که تا بیند شما را | شما خواهید رفت و دید او را | |
.