کاربر:Meysamhasani/صفحه تمرین
الگوها
نشریه [۱]
وبگاه [۲]
کتاب [۳]
﴿قُلْ؛ بگو﴾(ش:۲۳)
آیت الله مکارم می نویسند: «جمعى از مفسّران جمله «يبدأ» را به معناى ماضى تفسير كرده‌اند، يعنى خداوند در آغاز آفرينش را ايجاد كرد، ولى چه مانعى دارد كه «يبدأ» به همان معناى اصلى فعل مضارع تفسير شود؟ و با توجه به اين‌كه فعل مضارع در اين‌جا دليل بر استمرار است معناى آيه چنين مى‌شود: «خداوند به طور مداوم آفرينش را ايجاد مى‌كند و باز مى‌گرداند» يعنى جهان هستى مجموعه‌اى از حيات و مرگ و مبدأ و معاد مستمر است، بنابراين نبايد در امكان معاد در قيامت ترديد داشت. دائماً جهان ما مى‌ميرد و نو مى‌شود، و خلقت جديدى مى‌يابد، و روى اين حساب معاد و بازگشت به حيات نوين يك امر كاملًا عادى است، و اين پاسخ حساب‌شده زيبايى است در برابر منكران.»[۴]
لیست کتاب:
[۳] جوامع الجامع [۷] دانشنامه جهان اسلام
[۸] دایرة المعارف بزرگ اسلامی [۹] سایت رهبری
[۱۲] مرآة العقول [۱۳] علل الشرایع
[۱۴] امالی طوسی [۱۵] معانی الاخبار
[۱۶] جواهر الکلام میلانی [۱۷] عیون اخبار الرضا
[۲۰] پیام امام
منابع
- ↑ اعرابی، غلامحسین (۱۳۹۹). «مبانی قرآنی و روایی مقاومت در کلام مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)». فصلنامه علمی-تخصصی علوم قرآن و حدیث. سال دوم (۱): ۱۴۶.
- ↑ حجة الاسلام برات‌محمد هدایتی (۱۳۹۸). «بررسی نظریه «مقاومت» در قرآن». farsi.khamenei.ir. دریافت‌شده در ۲۱ آبان ۱۴۰۳.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ طبرسی، فضل بن حسن (۱۴۲۱). تفسير جوامع الجامع. ج. ۳. قم: مؤسسة النشر الإسلامي. ص. ۸۵.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر (۱۳۸۶). پیام امام. ج. ۵. تهران: دار الكتب الاسلاميه. ص. ۱۲۲.
- ↑ طباطبايى، محمدحسين (۱۴۰۲). ترجمه تفسير الميزان. ج. ۲۰. قم: جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى. ص. ۶۰۲.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر (۱۳۷۴). تفسير نمونه. ج. ۱۴. تهران: دار الكتب الاسلاميه. ص. ۱۱۵.
- ↑ قدسی زاده، پروین (۱۳۹۳). «تحریم تنباکو». دانشنامه جهان اسلام. ج. ۱. تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی. ص. ۳۳۲۸.
- ↑ رنجبرکرمانی، علی‌اکبر. دائرة المعارف بزرگ اسلامی. ج. ۴. تهران: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی. ص. ۵۱.
- ↑ آیت الله خامنه‌ای (۱۳۸۷). «بیانات در دیدار شاعران در ماه مبارک رمضان». farsi.khamenei.ir. دریافت‌شده در ۲۲ آذر ۱۴۰۳.
- ↑ مطهری، مرتضی (۱۴۲۱). حماسه حسینی. ج. ۲. تهران: صدرا. ص. ۱۳۱-۱۳۲.
- ↑ الكليني الرازي، أبو جعفر محمّد بن يعقوب (۱۴۳۰). الکافی. ج. ۱۳. قم: دار الحديث. ص. ۳۲۱.
- ↑ مجلسی، محمّد باقر (۱۴۰۴). مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول. ج. ۳. تهران: دار الکتب الإسلامیّة. ص. ۲۱۳.
- ↑ ابن بابويه القمّي، محمّد بن علي. علل الشرایع. ج. ۱. نجف: منشورات المكتبة الحيدرية. ص. ۱۷۹.
- ↑ طوسی، محمد بن الحسن (۱۴۱۴). الأمالی. قم: دارالثقافة. ص. ۵۷۰.
- ↑ ابن بابويه القمّي، محمّد بن علي. معاني الأخبار. بیروت: دار المعرفة للطباعة والنشر. ص. ۳۳۶.
- ↑ حسینی میلانی، سید علی (۱۳۸۹). جواهر الکلام في معرفة الإمامة و الإمام. ج. ۸. قم: مرکز حقايق اسلامی. ص. ۱۵-۲۰۸.
- ↑ ابن بابويه القمي، محمد بن علي. عیون اخبار الرضا(ع). ج. ۲. بیروت: منشورات موسسة الاعلمي. ص. ۲۰۹.
- ↑ الصفار القمي، محمد بن الحسن. بصائر الدرجات. تهران: منشورات الاعلمي. ص. ۸۰.
- ↑ ابن بابويه القمّي، محمّد بن علي (۱۳۶۲). الخصال. ج. ۲. قم: جامعه مدرسين. ص. ۶۵۲.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر (۱۳۸۶). پیام امام. ج. ۵. تهران: دار الكتب الاسلاميه. ص. ۱۲۲.