الگو:سوال برگزیده
اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیت‌نامه‌ای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟ محتوای آن چیست؟
وصیت‌نامه امام حسین(ع) متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن به‌روشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاح‌گری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد. امام حسین(ع) در این نامه روش اصلاح‌گری خود را از طریق امر به معروف و نهی از منکر حکومت و عمل بر اساس سیره پیامبر(ص) و امام علی(ع) معرفی کرده است.
براساس منابع، این وصیت‌نامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه، در آخر رجب سال ۶۰ق، نوشت و آن را مهر کرد و به برادرش محمد بن حنفیه سپرد.
امام حسین(ع) در این وصیت‌نامه پس از برشمردن ایمان خود به عقاید اساسی اسلامی، از جمله توحید، نبوت و معاد به برشمردن دلایل خود برای قیام می‌پردازد. این وصيت‌نامه را بیانگر اهداف امام حسین(ع) از قيام آينده‌اش دانسته‌اند. امام(ع) در این وصیت‌نامه تأکید می‌کند که نه براى كشورگشايى قیام کرده و نه از سر هوس حكومت و سلطه بر مردم و نه برای به چنگ آوردن مال و مقام دنيا. او هدف قیام خود را اصلاح امت اسلام و برطرف‌ساختن كژی‌هايى بر می‌شمرد كه بر اثر حكومت نااهلان به وجود آمده بود. همچنین، احياى امر به معروف و نهى از منكر و سنت و سيره پیامبر(ص) و امام على(ع) از جمله اهداف او بوده است.