پرش به محتوا

ویکی پاسخ:سوال برگزیده/۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #eff7ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #eff7ff; border-radius: 5px; font-size: 115%">
با چه دلایل و برهان‌هایی می‌شود وجود خدا را اثبات کرد؟
قرآن بایسنغری چه قرآنی است و خوشنویس آنچه کسی است؟
</div>
</div>


برهان‌های اثبات وجود [[خداوند]] در سه روش عمده ذکر شده است. روش اول طریق روانی یا فطری مانند [[برهان فطرت]] است. خداوند در وجود و فطرت انسان تمایل خداشناسی را قرار داده است و چنین جاذبه‌ای انسان را به حقیقتی که نامش خداست می‌کشاند. روش دوم در برهان اثبات خدای متعال راه‌ علمی یا شبه فلسفی مانند [[برهان نظم]] و [[برهان حدوث]] است. دقت در عالم و مشاهده مخلوقات از روش‌های شناخت وجود خالق و نظم دهنده است، کسی که این جهان را با این جزئیات و نظم خلق نموده است. روش سوم برای شناخت خدای متعال راه‌ فلسفی مانند برهان‌های صدیقین، امکان و وجوب است. در این روش با اثبات [[واجب الوجود]]، مبدأ هستی به موجودی بر می‌گردد که وجود برای او واجب بوده است و از ابتدا وجود داشته است.
قرآن بایسُنغُری، بزرگ‌ترین [[قرآن]] خطی جهان به‌شمار می‌آید که در سده نهم هجری در دوره تیموری به خط محَقَّق کتابت شده است. قرآن بایسنغری یکی از نوادر تاریخ کتاب‌آرایی اسلامی است و یکی از مشهورترین نسخه‌های کتاب‌گری شده در فرهنگ و تمدن اسلام و ایران است. این اثر نفیس را یکی از شاهکارهای هنری دوره تیموری می‌دانند.


{{چپ|[[برهان‌های اثبات خدا|... مطالعه بیشتر]]}}
محققان درباره خوشنویس این اثر اختلاف دارند. برخی گفته‌اند خود بایسنغر میرزا که استاد خط بوده آن را کتابت کرده و برخی نیز گفته‌اند این اثر توسط عمر اقطع خوشنویسی شده است و چون در کتابخانه هنری تیموریان انجام شده، به نام حامی آن یعنی بایسنغر میرزا مشهور گردیده است.
 
{{چپ|[[قرآن بایسنغری|... مطالعه بیشتر]]}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۵۱

قرآن بایسنغری چه قرآنی است و خوشنویس آنچه کسی است؟

قرآن بایسُنغُری، بزرگ‌ترین قرآن خطی جهان به‌شمار می‌آید که در سده نهم هجری در دوره تیموری به خط محَقَّق کتابت شده است. قرآن بایسنغری یکی از نوادر تاریخ کتاب‌آرایی اسلامی است و یکی از مشهورترین نسخه‌های کتاب‌گری شده در فرهنگ و تمدن اسلام و ایران است. این اثر نفیس را یکی از شاهکارهای هنری دوره تیموری می‌دانند.

محققان درباره خوشنویس این اثر اختلاف دارند. برخی گفته‌اند خود بایسنغر میرزا که استاد خط بوده آن را کتابت کرده و برخی نیز گفته‌اند این اثر توسط عمر اقطع خوشنویسی شده است و چون در کتابخانه هنری تیموریان انجام شده، به نام حامی آن یعنی بایسنغر میرزا مشهور گردیده است.