پیش نویس:عزاداری و گریه بر امام حسین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
با نگاهی روانشناسانه در مییابیم که در بروز اعمال و رفتارها و شکلگیری شخصیت انسان، خواه رفتار مربوط به زندگی فردی و یا خانوادگی و یا اجتماعی باشد، دو دسته از عوامل نقش اساسی را ایفا میکنند: دسته اول عامل شناختی و دسته دوم عامل روحی و روانی است. | |||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۲
این متن یک پیشنویس است که در وضعیت درحال ویرایش قرار دارد |
سؤال
چرا ائمه معصومین (ع)، علماء و رهبران دینی برای بزرگداشت و زنده نگهداشتن حادثه عاشورا، توصیه به عزاداری و برپایی مجالس سوگواری و اشک و ماتم کردهاند؟ آیا یادآوری و زنده نگهداشتن حادثه درقالب سخنرانیها، گفتگوهای علمی، نوشتن کتب و مقالات و ... کافی نیست؟ این همه سیاهپوش کردنها، برپایی مراسمات، دستههای عزاداری، سینهزنیها، اشکها و گریهها برای چیست و چرا به آن توصیه شده است؟
با نگاهی روانشناسانه در مییابیم که در بروز اعمال و رفتارها و شکلگیری شخصیت انسان، خواه رفتار مربوط به زندگی فردی و یا خانوادگی و یا اجتماعی باشد، دو دسته از عوامل نقش اساسی را ایفا میکنند: دسته اول عامل شناختی و دسته دوم عامل روحی و روانی است.