۳۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است: | در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است: | ||
ابو بصیر از امام صادق(ع) دربارهٔ آیهٔ {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَلَمْ یَلْبِسُوا إِیمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولٰئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ |ترجمه= (آری،) آنها که ایمان آوردند، و ایمان خود را با شرک و ستم نیالودند، ایمنی تنها از آن آنهاست؛ و آنها هدایت‌یافتگانند. |سوره= انعام|آیه= ۸۲}} می‌پرسد که حضرت می‌فرمایند: «ای ابو بصیر من و تو باید از این ظلم به خداوند پناه ببریم، مصداق این آیه، زراره و ابو حنیفه و اصحابشان هستند.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 146، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref> | ابو بصیر از امام صادق(ع) دربارهٔ آیهٔ {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَلَمْ یَلْبِسُوا إِیمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولٰئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ |ترجمه= (آری،) آنها که ایمان آوردند، و ایمان خود را با شرک و ستم نیالودند، ایمنی تنها از آن آنهاست؛ و آنها هدایت‌یافتگانند. |سوره= انعام|آیه= ۸۲}} می‌پرسد که حضرت می‌فرمایند: «ای ابو بصیر من و تو باید از این ظلم به خداوند پناه ببریم، مصداق این آیه، زراره و ابو حنیفه و اصحابشان هستند.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 146، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref> | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
علامه محسن امین نیز نام عدهٔ زیادی از علما را در کتاب خود بیان می‌کند که با توجه به هر دو دسته از روایات، زراره را بزرگ دانسته و شخصیت او را ستوده‌اند.<ref>عاملی، محسن امین، أعیان‌الشیعة، ج 7، ص 51، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | علامه محسن امین نیز نام عدهٔ زیادی از علما را در کتاب خود بیان می‌کند که با توجه به هر دو دسته از روایات، زراره را بزرگ دانسته و شخصیت او را ستوده‌اند.<ref>عاملی، محسن امین، أعیان‌الشیعة، ج 7، ص 51، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | ||
بنابراین روایاتی که در آن زراره به بدگویی از امام صادق(ع) پرداخته یا امام صادق(ع) او را ذم کرده و جزء بی ایمانان و کافران قلمداد کرده‌اند به وسیله دسته سوم از روایات پیش گفته، قابل حل است و علت آن در ابتدا حفظ جان و جایگاه زراره و استمرار خدمت او به مکتب تشیع و ایجاد حسّ عدم ارتباط بین او و امام صادق(ع) در بین مردم و مخالفین اهل بیت(ع) بوده است. | بنابراین روایاتی که در آن زراره به بدگویی از امام صادق(ع) پرداخته یا امام صادق(ع) او را ذم کرده و جزء بی ایمانان و کافران قلمداد کرده‌اند به وسیله دسته سوم از روایات پیش گفته، قابل حل است و علت آن در ابتدا حفظ جان و جایگاه زراره و استمرار خدمت او به مکتب تشیع و ایجاد حسّ عدم ارتباط بین او و امام صادق(ع) در بین مردم و مخالفین اهل بیت(ع) بوده است. | ||
اگر چه زراره جزو ثقات و بزرگان اصحاب ائمه(ع) است، ولی پذیرش یک روایت به امور متعددی بستگی دارد؛ از جمله اگر یک روایت بخواهد مورد قبول واقع شود، غیر از مسائل مربوط به متن و صدور روایت، باید تمام افراد موجود در سند از درجهٔ وثاقت و اطمینان برخوردار باشند و به صرف وجود یکی از ثقات در سند، نمی‌توان به صحت آن روایت حکم کرد، چه بسا شخص دروغ گو و کذابی روایتش را به شخصیت‌هایی همانند زراره نسبت دهد که قطعاً نمی‌توان با توجه به مورد اعتماد بودن زراره به عنوان یک نفر از افرادی که در سند واقع شده است، آن روایت و روایات مشابه را پذیرفت. | |||
== منابع == | == منابع == | ||