الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
در ابتدای سوره عبس، چنین آمده است: {{قرآن|عَبَسَ وَ تَوَلى|۱|أَن جَاءَهُ الْأَعْمَى|۲|وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكى|۳| سوره = عبس| آیه = ۱-۳| ترجمه = چهره در هم كشيد و روى برتافت. از اينكه نابينايى به سراغ او آمده بود! تو چه می‌دانى شايد او پاكى و تقوا پيشه كند}} در مورد شأن نزول این آیات دو نقل وجود دارد: | در ابتدای سوره عبس، چنین آمده است: {{قرآن|عَبَسَ وَ تَوَلى|۱|أَن جَاءَهُ الْأَعْمَى|۲|وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكى|۳| سوره = عبس| آیه = ۱-۳| ترجمه = چهره در هم كشيد و روى برتافت. از اينكه نابينايى به سراغ او آمده بود! تو چه می‌دانى شايد او پاكى و تقوا پيشه كند}} در مورد شأن نزول این آیات دو نقل وجود دارد: | ||
۱. پیامبر اسلام(ص) به شخص نابینایی بی‌اعتنائی کرد و آیاتی بر سرزنش آن حضرت نازل شد. | ۱. پیامبر اسلام(ص) به شخص نابینایی بی‌اعتنائی کرد و آیاتی بر سرزنش آن حضرت نازل شد. اما در خود آیه چیزی که صریحاً دلالت کند که مورد عتاب، شخص پیامبر(ص) بوده، وجود ندارد. بلکه در این آیات قرائنی هست که نشان می‌دهد منظور پیامبر(ص) نیست. برای نمونه «عبوس بودن» از صفات پیامبران مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) نیست، آن حضرت حتی با دشمنان خود با چهره گشاده سخن می‌گفت. | ||
۲. شأن نزول دوم این است که این آیات درباره شخصی از بنی‌امیّه نازل شده و او از سوی خداوند مورد مذمت قرار گرفت. در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده که «مردی از بنی‌امیه نزد پیامبر اسلام(ص) نشسته بود، در همان حال عبدالله بن ام‌مکتوم (که نابینا و ظاهراً فقیر بود) وارد شد، وقتی که چشم آن مرد به عبداللّه افتاد خود را جمع کرد و قیافه درهم کشید و صورت خود را برگردانید، آن گاه آیات نازل شد، و آن مرد را مورد ملامت و سرزنش قرار داد.» | |||
۲. شأن نزول دوم این است که این آیات درباره شخصی از بنی‌امیّه نازل شده و او از سوی خداوند مورد مذمت قرار گرفت. در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده که «مردی از بنی‌امیه نزد پیامبر اسلام(ص) نشسته بود، در همان حال عبدالله بن ام‌مکتوم (که نابینا و ظاهراً فقیر بود) وارد شد، وقتی که چشم آن مرد به عبداللّه افتاد خود را جمع کرد و قیافه درهم کشید و صورت خود را برگردانید، | |||
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۰:۰۳
عتاب به پیامبر(ص) در آیه «عبس و تولی»
در ابتدای سوره عبس، چنین آمده است: ﴿عَبَسَ وَ تَوَلى۱أَن جَاءَهُ الْأَعْمَى۲وَ مَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكى۳؛ چهره در هم كشيد و روى برتافت. از اينكه نابينايى به سراغ او آمده بود! تو چه می‌دانى شايد او پاكى و تقوا پيشه كند﴾(عبس:۱-۳) در مورد شأن نزول این آیات دو نقل وجود دارد:
۱. پیامبر اسلام(ص) به شخص نابینایی بی‌اعتنائی کرد و آیاتی بر سرزنش آن حضرت نازل شد. اما در خود آیه چیزی که صریحاً دلالت کند که مورد عتاب، شخص پیامبر(ص) بوده، وجود ندارد. بلکه در این آیات قرائنی هست که نشان می‌دهد منظور پیامبر(ص) نیست. برای نمونه «عبوس بودن» از صفات پیامبران مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) نیست، آن حضرت حتی با دشمنان خود با چهره گشاده سخن می‌گفت.
۲. شأن نزول دوم این است که این آیات درباره شخصی از بنی‌امیّه نازل شده و او از سوی خداوند مورد مذمت قرار گرفت. در حدیثی از امام صادق(ع) نقل شده که «مردی از بنی‌امیه نزد پیامبر اسلام(ص) نشسته بود، در همان حال عبدالله بن ام‌مکتوم (که نابینا و ظاهراً فقیر بود) وارد شد، وقتی که چشم آن مرد به عبداللّه افتاد خود را جمع کرد و قیافه درهم کشید و صورت خود را برگردانید، آن گاه آیات نازل شد، و آن مرد را مورد ملامت و سرزنش قرار داد.»