الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
برنامه عملی برای محاسبه نفس چیست؟</div> | برنامه عملی برای محاسبه نفس چیست؟</div> | ||
عالمان [[اخلاق]] برای [[محاسبه نفس]] برنامه‌ای عملی به صورت روزانه ارائه داده‌اند که از چهار بخش تشکیل شده است: | عالمان [[اخلاق]] برای [[محاسبه نفس]] برنامه‌ای عملی به صورت روزانه ارائه داده‌اند که از چهار بخش تشکیل شده است: | ||
* | * مُشارطه: شخص در ابتدای روز با خود شرط می‌کند تا پایان روز، [[واجب|واجبات]] و [[حرام|مُحَرّمات]] را رعایت کند. از نظر روان‌شناختی، این یادآوری سبب می‌شود انسان برای ادامه دادن به برنامه خود تشویق شود. | ||
* مراقبه: فرد در طول روز از عهدی که بسته مراقبت می‌کند. او قبل از عمل، با تفکر نسبت به انگیزه و [[نیت]] خود، مراقبت می‌کند. | * مراقبه: فرد در طول روز از عهدی که بسته مراقبت می‌کند. او قبل از عمل، با تفکر نسبت به انگیزه و [[نیت]] خود، مراقبت می‌کند. | ||
* محاسبه: هنگام شب به محاسبه و بررسی اعمال خود در آن روز می‌پردازد. محاسبه تنها برای کارهایی که فرد باید انجام می‌داد ولی ترک شده نیست؛ بلکه باید به کارهایی که ترک آنها واجب بود ولی مرتکب آن شده نیز، رسیدگی کند. | * محاسبه: هنگام شب به محاسبه و بررسی اعمال خود در آن روز می‌پردازد. محاسبه تنها برای کارهایی که فرد باید انجام می‌داد ولی ترک شده نیست؛ بلکه باید به کارهایی که ترک آنها واجب بود ولی مرتکب آن شده نیز، رسیدگی کند. | ||
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۶
برنامه عملی برای محاسبه نفس چیست؟
عالمان اخلاق برای محاسبه نفس برنامه‌ای عملی به صورت روزانه ارائه داده‌اند که از چهار بخش تشکیل شده است:
- مُشارطه: شخص در ابتدای روز با خود شرط می‌کند تا پایان روز، واجبات و مُحَرّمات را رعایت کند. از نظر روان‌شناختی، این یادآوری سبب می‌شود انسان برای ادامه دادن به برنامه خود تشویق شود.
- مراقبه: فرد در طول روز از عهدی که بسته مراقبت می‌کند. او قبل از عمل، با تفکر نسبت به انگیزه و نیت خود، مراقبت می‌کند.
- محاسبه: هنگام شب به محاسبه و بررسی اعمال خود در آن روز می‌پردازد. محاسبه تنها برای کارهایی که فرد باید انجام می‌داد ولی ترک شده نیست؛ بلکه باید به کارهایی که ترک آنها واجب بود ولی مرتکب آن شده نیز، رسیدگی کند.
- معاقبه: شخص در پایان برای مواردی که به درستی عمل کرده پاداش، و برای مواردی که خلاف شرط خود عمل کرده، مجازات در نظر می‌گیرد. در ابتدا به سرزنش خود بپردازد و سپس توبیخی هم‌ردیف گناه برای خود در نظر بگیرد. در مورد خوردن از غذای حرام، به خود گرسنگی دهد، یا در مورد نگاه به نامحرم، چشم خود را از دیدن کارهایی که دوست دارد، محروم کند.