کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۱: خط ۱:
سوت کشیدن و کف زدن کنار کعبه+ دعای یستشیر+ [[دعای یا من أظهر الجمیل|دعای یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل]]‏
سوت کشیدن و کف زدن کنار کعبه+ دعای یستشیر+ [[دعای یا من أظهر الجمیل|دعای یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل]]‏


علی بن بصیر از امام (در روایت نام امام برده نشده است) خواست تا در انتهای نامه‌اش دعایی بنویسد تا با آن مناجات کند، از گناهان بازداشته شود، جامع برای نیازهای دنیا و آخرت باشد. امام نیز با خط خود این دعا را نوشت.<ref>الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 578</ref>
علی بن بصیر از امام (در روایت نام امام برده نشده است) خواست تا در انتهای نامه‌اش، دعایی بنویسد تا با آن مناجات کند، از گناهان بازداشته شود و جامع برای نیازهای دنیا و آخرت باشد. امام نیز با خط خود دعای یا من أظهر الجمیل را نوشت.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۵۷۸، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.</ref>


براساس نقل برخی منابع جبرئیل در حالی که خندان بود به نزد پیامبر آمده و این دعا (با اندکی تفاوت) را برای پیامبر خواند و آن‌را هدیه‌ای از طرف خداوند و گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرد.<ref>التوحيد (للصدوق)، ص: 221</ref> این دعا به اندکی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است.<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص: ۳۳۰- ۳۳۱.</ref>
براساس نقل برخی منابع، جبرئیل در حالی که خندان بود به نزد پیامبر آمده و این دعا (با اندکی تفاوت) را برای پیامبر خواند و آن‌را هدیه‌ای از طرف خداوند و گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرد.<ref>التوحيد (للصدوق)، ص: 221</ref> این دعا به اندکی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است.<ref>مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص: ۳۳۰- ۳۳۱.</ref>


متن این دعا براساس نقل مرحوم کلینی از عالمان مشهور شیعه در کتاب الکافی از کتب اربعه شیعه، چنین است:
متن این دعا براساس نقل مرحوم کلینی از عالمان مشهور شیعه در کتاب الکافی از کتب اربعه شیعه، چنین است:

نسخهٔ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹

سوت کشیدن و کف زدن کنار کعبه+ دعای یستشیر+ دعای یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل

علی بن بصیر از امام (در روایت نام امام برده نشده است) خواست تا در انتهای نامه‌اش، دعایی بنویسد تا با آن مناجات کند، از گناهان بازداشته شود و جامع برای نیازهای دنیا و آخرت باشد. امام نیز با خط خود دعای یا من أظهر الجمیل را نوشت.[۱]

براساس نقل برخی منابع، جبرئیل در حالی که خندان بود به نزد پیامبر آمده و این دعا (با اندکی تفاوت) را برای پیامبر خواند و آن‌را هدیه‌ای از طرف خداوند و گنجی از گنج‌های عرش خداوند، توصیف کرد.[۲] این دعا به اندکی تفاوت در منابع مختلف نقل شده است.[۳]

متن این دعا براساس نقل مرحوم کلینی از عالمان مشهور شیعه در کتاب الکافی از کتب اربعه شیعه، چنین است:

پانویس

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۵۷۸، محقق و مصحح: علی‌اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  2. التوحيد (للصدوق)، ص: 221
  3. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص: ۳۳۰- ۳۳۱.
  4. الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 578