نزدیک بودن قیامت در آیه ۵۷ سوره نجم: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
(ابرابزار، اصلاح نویسه‌های عربی)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
سوال: در آیه ۵۷ سوره مبارکه نجم آمده است؛ روز قیامت بسیار نزدیک شده است. مراد از نزدیک شدن قیامت آن هم در عصر نزول قرآن  چیست؟{{پایان سوال}}
سوال: در آیه ۵۷ سوره مبارکه نجم آمده است؛ روز قیامت بسیار نزدیک شده است. مراد از نزدیک شدن قیامت آن هم در عصر نزول قرآن  چیست؟{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}مراد از نزدیک شدن یعنی هر چیزی که قرار است بیاید با سپری شدن هر روز، آمدن آن چیز نزدیکتر می‌شود و قیامت هم به یقین چون روزی خواهد آمد پس با هر روزی که می‌گذرد نزدیکتر می‌شود و رسول خدا چون آخرین پیامبر می‌باشد، این بدان معناست که زمان او از زمان‌های گذشته به قیامت نزدیکتر شده است.
پاسخ اجمالی:


مراد از نزدیک شدن یعنی هر چیزی که قرار است بیاید با سپری شدن هر روز، آمدن آن چیز نزدیکتر می‌شود و قیامت هم به یقین چون روزی خواهد آمد پس با هر روزی که می‌گذرد نزدیکتر می‌شود و رسول خدا چون آخرین پیامبر می‌باشد، این بدان معناست که زمان او از زمان‌های گذشته به قیامت نزدیکتر شده است.


پاسخ تفصیلی:


خداوند متعال در آیه ۵۷ سوره نجم می‌فرماید: «أَزِفَتِ الْآزِفَه»؛ «آنچه باید نزدیک شود، نزدیک شده است».
آیه ۵۷ سوره نجم، از قیامت به «آزِفَة؛ نزدیک‌شونده» تعبیر کرده و در آن گفته شده، آزفه (قیامت) نزدیک شد.<ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۲۳؛ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۱۸، ص۸۱.</ref>


واژه شناسی «أَزِفَتِ‏»
در مجمع البحرین آمده است که «أَزِفَتِ‏» أی قربت یعنی نزدیک شد و به قیامت «آزفۀ» گفته شده است چون هر چیزی که خواهد آمد نزدیک است؛ یعنی هر چیزی که قرار است بیاید با سپری شدن هر روز، آمدن آن چیز نزدیکتر می‌شود و خداوند متعال در آیه ۱۸ سوره غافر از قیامت به «آزفۀ» تعبیر آورده و فرمود: «وَ أَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَه»؛ «آنان را از روز قیامت، آن روز نزدیک بترسان».<ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۲۳.</ref>
راغب نیز در مفردات می‌نویسد: واژه‌های- ازف- و- افد- در معنی به هم نزدیکند، امّا ازف به کمی وقت و تنگی زمان تعبیر شده است، و«الأَزَف»‏ به معنی تنگی وقت است برای اینکه گفته شده زمان قیامت نزدیک است و لذا از قیامت به «ساعۀ» تعبیر شده است و آیه «وَ أَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَه»؛ «آنان را از روز قیامت، آن روز نزدیک بترسان»،<ref>غافر/ ۱۸.</ref> به همان معنی آمده است.<ref>راغب اصفهانی، حسین، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ص۷۵.</ref>
قاموس قرآن نیز می‌نویسد: «أَزَف» یعنی نزدیک شدن وقت و «أَزِفَتِ الْآزِفَه» یعنی نزدیک شونده نزدیک شد و مراد روز قیامت است.<ref>قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۱۸، ص۸۱.</ref>
مراد از نزدیک شدن قیامت


به دنبال آیات گذشته که سخن از هلاکت اقوام پیشین به خاطر ستمگری و طغیان آنها می‌گفت، آیات مورد بحث روی سخن را به مشرکان و کفار و منکران دعوت پیامبر (صلی الله علیه و اله) کرده، می‌گوید: (آنچه باید نزدیک شود نزدیک شده است) «أَزِفَتِ الْآزِفَه»؛ آری قیامت نزدیک است، خود را برای سؤال، حساب و جزا آماده کنید.
به دنبال آیات گذشته که سخن از هلاکت اقوام پیشین به خاطر ستمگری و طغیان آنها می‌گفت، آیات مورد بحث روی سخن را به مشرکان و کفار و منکران دعوت پیامبر (صلی الله علیه و اله) کرده، می‌گوید: (آنچه باید نزدیک شود نزدیک شده است) «أَزِفَتِ الْآزِفَه»؛ آری قیامت نزدیک است، خود را برای سؤال، حساب و جزا آماده کنید.


تعبیر به«آزفۀ» از قیامت به خاطر نزدیکی آن و تنگی وقت است، زیرا این واژه از کلمه «ازف» به معنی" تنگی وقت" گرفته شده و طبعا مفهوم نزدیک شدن را نیز در بر دارد و نامگذاری قیامت به این نام علاوه بر آیه مورد بحث در آیه ۱۸ غافر نیز آمده است و تعبیری است گویا و بیدار کننده، همین مفهوم را به صورت دیگری در آیه ۱ سوره قمر می‌خوانیم: «اقْتَرَبَتِ السَّاعَه» (قیامت نزدیک شده است) و به هر حال نزدیکی قیامت با توجه به کوتاهی عمر دنیا قابل درک است به خصوص اینکه هر کس می‌میرد قیامت صغرایش بر پا می‌شود.<ref>رک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۲، ص۵۷۳؛. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۸۲.</ref>


بنابراین نزدیک شدن قیامت، بخاطر این است که:
بنابراین نزدیک شدن قیامت، بخاطر این است که:
خط ۳۳: خط ۲۰:


زمان با زیادی گذشته و کمی آینده، همواره در حال نزدیک شدن است و با ملاحظه آنچه گذشته، اندکی بیشتر باقی نمانده است.<ref>رک: طبرسی، فضل، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه: گروهی از مترجمان، تهران، فراهانی، چاپ اول،ج‏۱۶، ص۹۷؛. فخر رازی، محمد، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق، ج‏۲۲، ص۱۱۸.</ref><ref>کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۵.</ref>
زمان با زیادی گذشته و کمی آینده، همواره در حال نزدیک شدن است و با ملاحظه آنچه گذشته، اندکی بیشتر باقی نمانده است.<ref>رک: طبرسی، فضل، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه: گروهی از مترجمان، تهران، فراهانی، چاپ اول،ج‏۱۶، ص۹۷؛. فخر رازی، محمد، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق، ج‏۲۲، ص۱۱۸.</ref><ref>کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
 
نامگذاری قیامت به این نام علاوه بر آیه مورد بحث در آیه ۱۸ غافر نیز آمده است و تعبیری است گویا و بیدار کننده، همین مفهوم را به صورت دیگری در آیه ۱ سوره قمر می‌خوانیم: «اقْتَرَبَتِ السَّاعَه» (قیامت نزدیک شده است) و به هر حال نزدیکی قیامت با توجه به کوتاهی عمر دنیا قابل درک است به خصوص اینکه هر کس می‌میرد قیامت صغرایش بر پا می‌شود.<ref>رک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۲، ص۵۷۳؛. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۸۲.</ref>
 
== آیه ۵۷ سوره نجم ==
{{قرآن بزرگ|أَزِفَتِ الْآزِفَةُ
| سوره = نجم
| آیه = ۵۷
| ترجمه = قیامت نزدیک شد.
}}{{پایان پاسخ}}
==منابع==
==منابع==
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۴

سؤال
سوال: در آیه ۵۷ سوره مبارکه نجم آمده است؛ روز قیامت بسیار نزدیک شده است. مراد از نزدیک شدن قیامت آن هم در عصر نزول قرآن چیست؟

مراد از نزدیک شدن یعنی هر چیزی که قرار است بیاید با سپری شدن هر روز، آمدن آن چیز نزدیکتر می‌شود و قیامت هم به یقین چون روزی خواهد آمد پس با هر روزی که می‌گذرد نزدیکتر می‌شود و رسول خدا چون آخرین پیامبر می‌باشد، این بدان معناست که زمان او از زمان‌های گذشته به قیامت نزدیکتر شده است.


آیه ۵۷ سوره نجم، از قیامت به «آزِفَة؛ نزدیک‌شونده» تعبیر کرده و در آن گفته شده، آزفه (قیامت) نزدیک شد.[۱]


به دنبال آیات گذشته که سخن از هلاکت اقوام پیشین به خاطر ستمگری و طغیان آنها می‌گفت، آیات مورد بحث روی سخن را به مشرکان و کفار و منکران دعوت پیامبر (صلی الله علیه و اله) کرده، می‌گوید: (آنچه باید نزدیک شود نزدیک شده است) «أَزِفَتِ الْآزِفَه»؛ آری قیامت نزدیک است، خود را برای سؤال، حساب و جزا آماده کنید.


بنابراین نزدیک شدن قیامت، بخاطر این است که:

حتمی الوقوع است و چیز حتمی الوقوع نزدیک است.

یکی از شرایط قیامت بعثت رسول اعظم اسلام است، چنان که فرمود: «بعثت انا و الساعه کهاتین‏»؛ «من مبعوث شدم و فاصله میان من و قیامت، مثل فاصله میان این دو انگشت است» و این یعنی با مبعوث شدن رسول الله یکی دیگر از شرط‌های برپایی قیامت تحقق یافت.

زمان با زیادی گذشته و کمی آینده، همواره در حال نزدیک شدن است و با ملاحظه آنچه گذشته، اندکی بیشتر باقی نمانده است.[۲][۳]

نامگذاری قیامت به این نام علاوه بر آیه مورد بحث در آیه ۱۸ غافر نیز آمده است و تعبیری است گویا و بیدار کننده، همین مفهوم را به صورت دیگری در آیه ۱ سوره قمر می‌خوانیم: «اقْتَرَبَتِ السَّاعَه» (قیامت نزدیک شده است) و به هر حال نزدیکی قیامت با توجه به کوتاهی عمر دنیا قابل درک است به خصوص اینکه هر کس می‌میرد قیامت صغرایش بر پا می‌شود.[۴]

آیه ۵۷ سوره نجم

منابع

  1. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش، ج۵، ص۲۳؛ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش، ج۱۸، ص۸۱.
  2. رک: طبرسی، فضل، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ترجمه: گروهی از مترجمان، تهران، فراهانی، چاپ اول،ج‏۱۶، ص۹۷؛. فخر رازی، محمد، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق، ج‏۲۲، ص۱۱۸.
  3. کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۵.
  4. رک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج‏۲۲، ص۵۷۳؛. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۸۲.