حکم حسادت در قلب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در [[حدیث رفع القلم]] که از [[پیامبر(ص)]] روایت شده، مؤاخذه نُه چیز از امت او برداشته شده است. یکی از آن نه چیز، [[حسادت|حسادتی]] است که با دست یا زبان ظاهر نشود. | |||
بنابراین، حسادت | |||
پس حسادت به خودي خود، تا زماني که منشأ اثر نباشد و هيچ تأثيري به فکر و قلب خويش و عکس العمل سوئي بر عليه کسي که به او حسادت ورزيده نداشته باشد و فقط در ذهن خطور کرده باشد، اين گناه محسوب نمي شود؛ چرا که موجب ضرر و ناراحتي براي کسي نشده است. | پس حسادت به خودي خود، تا زماني که منشأ اثر نباشد و هيچ تأثيري به فکر و قلب خويش و عکس العمل سوئي بر عليه کسي که به او حسادت ورزيده نداشته باشد و فقط در ذهن خطور کرده باشد، اين گناه محسوب نمي شود؛ چرا که موجب ضرر و ناراحتي براي کسي نشده است. | ||
اما بايد توجه داشت که وسوسه هاي نفس و شيطان خيلي فريبنده است و اين خود زمينه را براي گناه فراهم مي آورد. لذا بايد مواظبت کرد و از همان ابتدا جلوي آن را گرفت. لذا امام خميني (ره) مي فرمايند: امثال اين احاديث نبايد مانع از مبارزه با «حسد» شود، چون كم اتفاق مي افتد كه حسد در نفس پيدا شود ولي توليد فساد و گناه نكند، چون حسد ايمان را مي خورد.<ref>امام خميني، اربعين حديث، ص۱۱۲.</ref> | اما بايد توجه داشت که وسوسه هاي نفس و شيطان خيلي فريبنده است و اين خود زمينه را براي گناه فراهم مي آورد. لذا بايد مواظبت کرد و از همان ابتدا جلوي آن را گرفت. لذا امام خميني (ره) مي فرمايند: امثال اين احاديث نبايد مانع از مبارزه با «حسد» شود، چون كم اتفاق مي افتد كه حسد در نفس پيدا شود ولي توليد فساد و گناه نكند، چون حسد ايمان را مي خورد.<ref>امام خميني، اربعين حديث، ص۱۱۲.</ref> | ||
<span></span> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||