اعتقاد زرارة بن اعین به امام صادق (ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار، اصلاح ارقام)
خط ۱۱: خط ۱۱:


== زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه ==
== زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه ==
[[زرارة بن اعین شیبانی]] یکی از بزرگ‌ترین اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که از این دو امام روایت نقل کرده است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، ص 337، انتشارات حیدریه، نجف، 1381ق.</ref>
[[زرارة بن اعین شیبانی]] یکی از بزرگ‌ترین اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که از این دو امام روایت نقل کرده است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، ص 337، انتشارات حیدریه، نجف، ۱۳۸۱ق.</ref>


اصل خانوادگی زراره به سرزمین «روم» می‌رسد. پدرش از اهالی روم بود که به عنوان برده در بنی‌شیبان زندگی می‌کرد و چون قرآن را فرا گرفت از جانب آنان آزاد شد.<ref>عاملی، محسن امین، أعیان‌الشیعة، ج ‏7، ص 46، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref>
اصل خانوادگی زراره به سرزمین «روم» می‌رسد. پدرش از اهالی روم بود که به عنوان برده در بنی‌شیبان زندگی می‌کرد و چون قرآن را فرا گرفت از جانب آنان آزاد شد.<ref>عاملی، محسن امین، أعیان‌الشیعة، ج ‏7، ص 46، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref>
خط ۳۲: خط ۳۲:
در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است:
در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است:


ابو بصیر از امام صادق(ع) دربارهٔ آیهٔ {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَلَمْ یَلْبِسُوا إِیمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولٰئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ |ترجمه= (آری،) آنها که ایمان آوردند، و ایمان خود را با شرک و ستم نیالودند، ایمنی تنها از آن آنهاست؛ و آنها هدایت‌یافتگانند. |سوره= انعام|آیه= ۸۲}} می‌پرسد که حضرت می‌فرمایند: «ای ابو بصیر من و تو باید از این ظلم به خداوند پناه ببریم، مصداق این آیه، زراره و ابو حنیفه و اصحابشان هستند.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 146، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref>
ابو بصیر از امام صادق(ع) دربارهٔ آیهٔ {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَلَمْ یَلْبِسُوا إِیمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولٰئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ |ترجمه= (آری) آنها که ایمان آوردند، و ایمان خود را با شرک و ستم نیالودند، ایمنی تنها از آن آنهاست؛ و آنها هدایت‌یافتگانند. |سوره= انعام|آیه= ۸۲}} می‌پرسد که حضرت می‌فرمایند: «ای ابو بصیر من و تو باید از این ظلم به خداوند پناه ببریم، مصداق این آیه، زراره و ابو حنیفه و اصحابشان هستند.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 146، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref>


کشی باز روایاتی را درباره زراره آورده است که گویا خواسته بین این دو دسته از روایات را توسط دیگر روایات امام صادق(ع) جمع کند و به اصطلاح، جمع مقبول روایی ارائه دهد. وی چنین آورده است:
کشی باز روایاتی را درباره زراره آورده است که گویا خواسته بین این دو دسته از روایات را توسط دیگر روایات امام صادق(ع) جمع کند و به اصطلاح، جمع مقبول روایی ارائه دهد. وی چنین آورده است: