«ضالین» در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ضالین]] کسانی هستند که راه مستقیم و طریق حقیقت را گم کرده و پشت به حق نموده‌اند.<ref>راغب اصفهانى، حسين بن محمد، ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن با تفسير لغوى و ادبى قرآن، تهران، مرتضوى، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۴۶۰.</ref> واژه- ضَلَال‏- براى هر عدول و انحرافى از راه مستقيم خواه عمدى يا سهوى و كم يا زياد گفته مى‏شود. این واژه به كسيكه خطائى از او سر مى‏‌زند به كار رود.<ref>راغب اصفهانى، حسين بن محمد، ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن با تفسير لغوى و ادبى قرآن، مترجم: غلامرضا خسروی حسینی، تهران، مرتضوى، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۲، ص۴۶۰.</ref> اما کفر، شرک و  گنهکاری‌شان از روی عناد و لجاجت نبوده است. این گروه از آن جهت که راه حق را در پیش نگرفته، روحیه استکباری و لجاجت را نداشته و به عبارت بهتر این روحیه در آن‌ها ضعیف است، گمراهی‌شان یک درجه پائین‌تر از «مغضوب علیهم» در این سوره است.<ref>جعفرى، يعقوب، تفسير كوثر، قم، موسسه انتشارات هجرت، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۳۳.</ref>

'''۱. شرک به خدا:''' {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعيداً|ترجمه=خداوند، شرك به او را نمی‌آمرزد؛ (ولى) كمتر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) می‌‏آمرزد. و هر كس براى خدا همتايى قرار دهد، در گمراهى دورى افتاده است.|سوره=نساء|آیه=۱۱۶}} آیات دیگر قرآن به گمراه بودن شرک و بت‌پرستی اشاره کرده است.<ref>سوره انعام، آیه ۷۴ و آیه ۷۷. سوره ابراهیم، آیه۳۰. سوره حج، آیه۱۲. سوره احقاف، آیه۵.</ref>

'''۲. کفر:''' {{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذي نَزَّلَ عَلى‏ رَسُولِهِ وَ الْكِتابِ الَّذي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعيداً|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد! به خدا و پيامبرش، و كتابى كه بر او نازل كرده، و كتب (آسمانى) كه پيش از اين فرستاده است، ايمان (واقعى) بياوريد كسى كه خدا و فرشتگان او و كتابها و پيامبرانش و روز واپسين را انكار كند، در گمراهى دور و درازى افتاده است.|سوره=نساء|آیه=۱۳۶}}

'''۴. ناامیدی از رحمت پروردگار:''' {{قرآن|قالَ وَ مَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَه رَبِّهِ إِلاَّ الضَّالُّونَ|ترجمه=گفت: جز گمراهان، چه كسى از رحمت پروردگارش مأيوس می‌‏شود؟|سوره=حجر|آیه=۵۶}}