معصوم تنها راه شناخت و عبادت خدا: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
روایاتی [[معصوم(ع)]] را تنها راه شناخت و عبادت خدانسته است. اگر معصوم(ع) نباشد، خدا شناخته نخواهد شد. عبادت نخواهد شد. | روایاتی [[معصوم(ع)]] را تنها راه شناخت و عبادت خدانسته است. اگر معصوم(ع) نباشد، خدا شناخته نخواهد شد. عبادت نخواهد شد. | ||
* [[امام باقر(ع)]] فرمود: {{عربی|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى|ترجمه=بوسیله ما خدا شناخته میشود. بوسیله ما خدا عبادت میشود و بوسیله ما یگانگی خدای تبارک و تعالی ثابت میشود. | * [[امام باقر(ع)]] فرمود: {{عربی بزرگ|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى|ترجمه=بوسیله ما خدا شناخته میشود. بوسیله ما خدا عبادت میشود و بوسیله ما یگانگی خدای تبارک و تعالی ثابت میشود. <ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۴۵.</ref>}} | ||
* [[امام صادق(ع)]] فرمود: {{عربی|وَ بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ لَوْلَانَا مَا عُرِفَ اللَّهُ وَ نَحْنُ وَرَثَةُ نَبِيِّ اللَّهِ وَ عِتْرَتُهُ|ترجمه= و بوسیله ما خدا عبادت میشود و اگر ما نبودیم، خدا شناخته نمیشد. | * [[امام صادق(ع)]] فرمود: {{عربی بزرگ|وَ بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ لَوْلَانَا مَا عُرِفَ اللَّهُ وَ نَحْنُ وَرَثَةُ نَبِيِّ اللَّهِ وَ عِتْرَتُهُ|ترجمه= و بوسیله ما خدا عبادت میشود و اگر ما نبودیم، خدا شناخته نمیشد.<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات في فضائل آل محمّد صلّى الله عليهم، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۱، باب۳، حدیث۳.</ref>}} | ||
* امام صادق(ع) فرمود: {{عربی|وَ نَحْنُ الْعَامِلُونَ بِأَمْرِهِ وَ الدَّاعُونَ إِلَى سَبِيلِهِ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا عُبِدَ اللَّهُ نَحْنُ الْأَدِلَّاءُ عَلَى اللَّهِ وَ لَوْلَانَا مَا عُبِدَ اللَّهُ|ترجمه= و ما عمل کنندگان به دستورات و دعوت کننده به راه خداییم. بوسیله ما خدا شناخته میشود و بوسیله ما خدا عبادت میشود. ما راهنمایان به سوی خدا هستیم و اگر ما نباشیم خدا عبادت نمیشود. | * امام صادق(ع) فرمود: {{عربی بزرگ|وَ نَحْنُ الْعَامِلُونَ بِأَمْرِهِ وَ الدَّاعُونَ إِلَى سَبِيلِهِ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا عُبِدَ اللَّهُ نَحْنُ الْأَدِلَّاءُ عَلَى اللَّهِ وَ لَوْلَانَا مَا عُبِدَ اللَّهُ|ترجمه= و ما عمل کنندگان به دستورات و دعوت کننده به راه خداییم. بوسیله ما خدا شناخته میشود و بوسیله ما خدا عبادت میشود. ما راهنمایان به سوی خدا هستیم و اگر ما نباشیم خدا عبادت نمیشود.<ref>ابن بابويه، محمد بن على، التوحيد، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۳۹۸ق، ص۱۵۲، حدیث۹.</ref>}} | ||
== معناشناسی روایت == | == معناشناسی روایت == |