مسئول بودن پدر و مادر در مقابل گناه فرزندان: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مدخل: مسئول بودن پدر و مادر در مقابل گناه فرزندان) |
(اصلاح ارقام، ابرابزار) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
تلاش برای [[ازدواج از نگاه قرآن|ازدواج]] فرزندان از جمله وظیفه‌های پدر و مادر می‌باشد. پدر و مادر وظیفه دارد هم زمینه ازدواج فرزندان را فراهم سازند و هم مراقب باشد فرزندشان با افراد دین‌دار و خوش‌اخلاق ازدواج کنند. | تلاش برای [[ازدواج از نگاه قرآن|ازدواج]] فرزندان از جمله وظیفه‌های پدر و مادر می‌باشد. پدر و مادر وظیفه دارد هم زمینه ازدواج فرزندان را فراهم سازند و هم مراقب باشد فرزندشان با افراد دین‌دار و خوش‌اخلاق ازدواج کنند. | ||
اگر پدر و مادری در انجام این وظیفه کوتاهی کنند و فرزند به گناه بیفتد به یقین بازخواست خواهد شد. خود فرزند نیز به خاطر گناه | اگر پدر و مادری در انجام این وظیفه کوتاهی کنند و فرزند به گناه بیفتد به یقین بازخواست خواهد شد. خود فرزند نیز به خاطر گناه مؤاخذه خواهد شد. | ||
== گناه کار بودن پدر و مادر در صورت گناه کردن فرزند == | == گناه کار بودن پدر و مادر در صورت گناه کردن فرزند == | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
نسبت دادن خیر و شر فرزند به پدر و مادر در روایات اسلامی مورد تأکید قرار گرفته است. [[امام سجاد(ع)]] در [[رساله حقوق]]، توجه به این حقیقت را یکی از حقوق فرزند نسبت به پدر و مادر دانسته است که بایستی مراقب تربیت فرزندان‌شان باشند تا آنها در راه خیر باشند و گناه نکنند: {{متن عربی| و اما حق فرزند آنست كه بدانى كه او از وجود تو و منسوب بتوست و در دنيا در خير و شرّ خود مضاف به توست و تو در تربيت او از حسن ادب و توجه به خدا و يارى بر طاعت او مسئولى، و مانند كسى در تربيت او بكوش كه مي‌داند در احسان‌هاى با او شريك و مثاب است و در بدي‌هاى با او عقاب خواهد شد}}<ref>ابن بابویه، محمد، من لا یحضر الفقیه، قم، جامعه مدرسین، ج۲، ص۶۲۲.</ref> | نسبت دادن خیر و شر فرزند به پدر و مادر در روایات اسلامی مورد تأکید قرار گرفته است. [[امام سجاد(ع)]] در [[رساله حقوق]]، توجه به این حقیقت را یکی از حقوق فرزند نسبت به پدر و مادر دانسته است که بایستی مراقب تربیت فرزندان‌شان باشند تا آنها در راه خیر باشند و گناه نکنند: {{متن عربی| و اما حق فرزند آنست كه بدانى كه او از وجود تو و منسوب بتوست و در دنيا در خير و شرّ خود مضاف به توست و تو در تربيت او از حسن ادب و توجه به خدا و يارى بر طاعت او مسئولى، و مانند كسى در تربيت او بكوش كه مي‌داند در احسان‌هاى با او شريك و مثاب است و در بدي‌هاى با او عقاب خواهد شد}}<ref>ابن بابویه، محمد، من لا یحضر الفقیه، قم، جامعه مدرسین، ج۲، ص۶۲۲.</ref> | ||
اگر فرزند [[واژگان عفت و حیاء و غض در قرآن|عفت و حیاء]] داشته باشند، خداوند به پدر و مادر نیز پاداش می‌دهد که او را عفیف تربیت کرده است. اگر خلافی انجام دهند، خداوند علاوه بر | اگر فرزند [[واژگان عفت و حیاء و غض در قرآن|عفت و حیاء]] داشته باشند، خداوند به پدر و مادر نیز پاداش می‌دهد که او را عفیف تربیت کرده است. اگر خلافی انجام دهند، خداوند علاوه بر مؤاخذه خود فرزند، پدر و مادر را نیز مسئوال خواهد دانست که در تربیت او کوتاهی کرده‌اند. | ||
== ازدواج فرزند وظیفه دینی پدر و مادر == | == ازدواج فرزند وظیفه دینی پدر و مادر == | ||
خداوند فراهم کردن زمینه ازدواج را به همه مؤمنان سفارش کرده است: {{قرآن|وَأَنکِحُوا الأَیامیٰ مِنکُم وَالصّالِحینَ مِن عِبادِکُم وَإِمائِکُم ۚ إِن یَکونوا فُقَراءَ یُغنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ ۗ وَاللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ|ترجمه=مردان و زنان بی‌همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد؛ خداوند گشایش‌دهنده و آگاه است!|سوره=نور|آیه=۳۲}} پدر و مادر وظیفه بیشتری نسبت به دیگران درباره ازدواج فرزندان دارند. | |||
[[رسول خدا(ص)]] فرمود: {{متن عربی| حَقِ الْوَلَدِ عَلَى وَالِدِهِ ثَلَاثَةٌ يُحَسِّنُ اسْمَهُ وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتَابَةَ وَ يُزَوِّجُهُ إِذَا بَلَغ |ترجمه=حق فرزند بر پدر و مادرش اين است که نام نيک بر او بگذارد و قرآن به او بیاموزد و هنگامي که به سن بلوغ رسيد او را ازدواج دهد.}}<ref>فتال نیشاوبوری، محمد، روضه الواعظین، قم، منشورات شریف الرضی، ج۲، ص۳۶۹. طبرسی، حسن، مکارم الاخلاق، قم، منشورات شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق/ ۱۳۷۰ش، ص۲۲۰.</ref> | [[رسول خدا(ص)]] فرمود: {{متن عربی| حَقِ الْوَلَدِ عَلَى وَالِدِهِ ثَلَاثَةٌ يُحَسِّنُ اسْمَهُ وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتَابَةَ وَ يُزَوِّجُهُ إِذَا بَلَغ |ترجمه=حق فرزند بر پدر و مادرش اين است که نام نيک بر او بگذارد و قرآن به او بیاموزد و هنگامي که به سن بلوغ رسيد او را ازدواج دهد.}}<ref>فتال نیشاوبوری، محمد، روضه الواعظین، قم، منشورات شریف الرضی، ج۲، ص۳۶۹. طبرسی، حسن، مکارم الاخلاق، قم، منشورات شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق/ ۱۳۷۰ش، ص۲۲۰.</ref> | ||
روایات اسلامی پدر و مادری را که در ازدواج فرزندان تلاش نکنند و فرزندان به گناه بیفتند، شریک در گناه فرزند می‌داند.<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۲۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۹: | خط ۴۲: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ب | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||