بداء در برزخ و قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

بداء در مورد خداوند به این معنا است که آنچه خداوند از قبل می‌دانسته ولی برای انسان معلوم نبوده، آن را اظهار و آشکار می‌سازد؛ و آن در مقام فعل الهی است.<ref>غرویان، محسن و غلامی، میرباقری، آموزش عقائد، قم، نشر دارالعلم، چاپ دوم، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۷۲.</ref>

پیرامون بداء در اصل برزخ و قیامت، هرگز بداء صورت نخواهد گرفت زیرا برزخ، فاصلهٔ مرگ است تا قیامت، بنابر این هم‌اکنون برزخ وجود دارد و انسانهایی که از دنیا رفته‌اند در برزخ به سر می‌برند از این رو بداء در اصل آن معنی ندارد و قیامت نیز از وعده‌های حتمی الهی است و عقل و شرع بر ضرورت بوجود آمدن آن تأکید دارند چنانچه در آیات متعدد بر بوجود آمدن آن تأکید شده است و بداء در مواردی که از وعده‌های حتمی‌الهی است هرگز صورت نمی‌گیرد.

بداء در برخی خصوصیات برزخ و قیامت نیز حاصل نمی‌شود.

جزئیات و مراد باشد، باید بگوییم نسبت به انسان که علم و آگاهی محدود دارد و با توجه به تعریف بداء در مورد انسان برای او در هر سه مرحله یعنی دنیا و برزخ و قیامت ممکن است بداء حاصل شود. چون طبق علم خود به تقدیرات که اندک است ممکن است نتیجه ای را محاسبه کند ولی آن نتیجه واقع نشود.

{{مطالعه بیشتر}}

۱ـ کتاب مجموعه آثار شهید مطهری، نشر صدرا، قم، چاپ یازدهم، تیر ۸۱، ج۱.

== منابع ==