برافروختن آتش از دریا: تفاوت میان نسخه‌ها

(خلاصه کردن مطالب همراه با حذف تیتر، ابرابزار)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


== متن آیات ==
[[قرآن]] در آیاتی از برافروخته شدن دریاها از آتش در قیامت خبر داده است:
 
{{قرآن|وَ اِذا البِحارُ سُجِّرَتْ|ترجمه= در آن هنگام که دریاها برافروخته شود.|سوره=تکویر|آیه=۶}}
{{قرآن|وَ اِذا البِحارُ سُجِّرَتْ|ترجمه= در آن هنگام که دریاها برافروخته شود.|سوره=تکویر|آیه=۶}}


خط ۱۲: خط ۱۳:
'''برافروخته شدن دریاها''' در این آیات به دو معناست: ۱. [[قیامت|روز قیامت]] از دریاها آتش افروخته می‌شود. ۲. روز قیامت دریاها پر از آتش می‌شود.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۳۵۰. قرشی، علی اکبر، قاموس در قرآن، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۶۱، ج۳، ص۲۳۲.</ref>
'''برافروخته شدن دریاها''' در این آیات به دو معناست: ۱. [[قیامت|روز قیامت]] از دریاها آتش افروخته می‌شود. ۲. روز قیامت دریاها پر از آتش می‌شود.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۳۵۰. قرشی، علی اکبر، قاموس در قرآن، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۶۱، ج۳، ص۲۳۲.</ref>


تعبیر برافروخته شدن آتش از دریاها با یافته‌های دانش روز نیز سازگاری دارد. آب از دو ماده «اکسیژن» و «هیدروژن» ترکیب یافته که هر دو قابل اشتعال است. بعید نیست که در آستانه قیامت آب دریاها چنان تحت فشار قرار گیرند که تجزیه شده و تبدیل به یک پارچه آتش گردند. یا زلزله‌های آستانه قیامت و متلاشی شدن کوه‌ها سبب پر شدن دریاها از آتش گردد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ هیجدهم، ۱۳۷۸، ج۲۶، ص۱۷۴.</ref> از این‌روی هر چند امروزه روشن نیست که چه عاملی سبب افروختن دریاها خواهد شد، اما این حقیقت رخ خواهد داد.<ref>جوادی آملی، عبدالله، معاد در قرآن، تفسیر موضوعی، قم، اسراء، اول، ۱۳۸۰، ج۴، ص۲۸۳ و ۲۸۴.</ref>از یک سو کوه‌ها از جا کنده شده و دریاها به یکدیگر متصل می‌شوند و از سوی دیگر زمین لرزه شدید کرده، گداختگی درون زمین را بیرون ریخته، آبها به جوش آیند و بخار شوند.
تعبیر برافروخته شدن آتش از دریاها با یافته‌های دانش روز نیز سازگاری دارد. آب از دو ماده «اکسیژن» و «هیدروژن» ترکیب یافته که هر دو قابل اشتعال است. در آستانه قیامت آب دریاها چنان تحت فشار قرار می‌گیرند که تجزیه شده و تبدیل به یک پارچه آتش می‌گردند. یا زلزله‌های آستانه قیامت و متلاشی شدن کوه‌ها سبب پر شدن دریاها از آتش گردد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب اسلامیه، چاپ هیجدهم، ۱۳۷۸، ج۲۶، ص۱۷۴.</ref> از این‌روی هر چند امروزه روشن نیست که چه عاملی سبب افروختن دریاها خواهد شد، اما این حقیقت رخ خواهد داد.<ref>جوادی آملی، عبدالله، معاد در قرآن، تفسیر موضوعی، قم، اسراء، اول، ۱۳۸۰، ج۴، ص۲۸۳ و ۲۸۴.</ref>از یک سو کوه‌ها از جا کنده شده و دریاها به یکدیگر متصل می‌شوند. از سوی دیگر زمین لرزه‌های شدید، گداختگی درون زمین را بیرون ریخته، آبها به جوش آیند.


احتمال هم دارد در قیامت قوانین دیگری بر جهان طبیعت حاکم شود چنانچه در قرآن آمده است: {{قرآن|یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ |ترجمه=در آن روز که این زمین به زمین دیگر و آسمان‌ها (به آسمان‌های دیگری) مبدل می‌شود و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر می‌گردند! |سوره=ابراهیم|آیه=۴۸}} در قیامت تحولات و دگرگونی‌های بنیادی در سراسر هستی صورت می‌گیرد. کوچک‌ترین تحوّل در آن، تبدیل شدن دریاها به آتش است.
احتمال هم دارد در قیامت قوانین دیگری بر جهان طبیعت حاکم شود چنانچه در قرآن آمده است: {{قرآن|یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ |ترجمه=در آن روز که این زمین به زمین دیگر و آسمان‌ها (به آسمان‌های دیگری) مبدل می‌شود و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر می‌گردند! |سوره=ابراهیم|آیه=۴۸}} در قیامت تحولات و دگرگونی‌های بنیادی در سراسر هستی صورت می‌گیرد. کوچک‌ترین تحوّل در آن، تبدیل شدن دریاها به آتش است.
خط ۲۸: خط ۲۹:
  | تیترها = -
  | تیترها = -
  | ویرایش =
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی = -
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =