رابطه اختیار و مقدرات انسان در شب قدر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
[[ | '''رابطه اختیار و مقدرات انسان در شب قدر''' با فرض اینکه اعمال انسان با قید [[اختیار]] مورد تقدیر الهی قرار می‌گیرد تبیین می‌شود؛ یعنی تمام اعمال اختیاری انسان در یکسال با حفظ خصوصیت اختیاری‌بودن آن تحت سلسله‌های علّی و معلولی، که به صورت طولی تحت ارادهٔ الهی هستند، تقدیر می‌شوند. | ||
در بعضی | [[شب قدر]] شب تفریق و جدائی امر خداوند دانسته شده است؛<ref>سورهٔ دخان، آیهٔ۴.</ref> یعنی سرنوشت مخلوقات در آن شب اندازه‌گیری می‌شوند و از هم جدا می‌گردند. در بعضی روایات، از تفریق چنین یاد شده که خداوند در این شب زمان و اندازهٔ اموری از قبیل مرگ و روزی را، که به [[مدبرات امر]] (اسرافیل، میکائیل، عزرائیل و جبرئیل) تسلیم می‌کند، مشخص می‌کند.<ref>القرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن الترکی، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۷ق، ج۲۰، ص۱۳۰.</ref> | ||
این تقدیر و اندازه‌گیری گرچه حتمی | این تقدیر و اندازه‌گیری گرچه حتمی است، اما مانع از جریان مشیت الهی نمی‌شود؛ یعنی حتمیت مقدرات به این معنا نیست که انسان در انجام کارهایش مجبور باشد، بلکه اعمال او با قید اختیار مقدر می‌شود. به همین دلیل توصیه به دعا و مناجات و عبادت شده است. | ||
امام صادق(ع) در توصیه به یکی از شاگردان خویش می‌فرماید: «دعا قضای الهی را بر می‌گرداند اگر چه قضای الهی محکم شده باشد؛ از این رو زیاد دعا کن که آن کلید هر رحمت و بر آوردن هر حاجت است.» <ref>كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافی، محقق/ مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، تهران، دار الكتب الإسلاميه، 1407 هـ.ق، چاپ چهارم، ج 2، ص 470.</ref> | امام صادق(ع) در توصیه به یکی از شاگردان خویش می‌فرماید: «دعا قضای الهی را بر می‌گرداند اگر چه قضای الهی محکم شده باشد؛ از این رو زیاد دعا کن که آن کلید هر رحمت و بر آوردن هر حاجت است.» <ref>كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافی، محقق/ مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، تهران، دار الكتب الإسلاميه، 1407 هـ.ق، چاپ چهارم، ج 2، ص 470.</ref> | ||
این درخواست از مردم در جهت دعا و مناجات، در حقیقت یک نوع لطف، رحمت، عنایت و حکمت از طرف خداوند به بندگان است؛ زیرا، اگر مقدّرات هر کسی از قبل تعیین شده بود و انسان قابلیت جبران و تغییر آن را نداشت چنین درخواستی معنا نداشت. | این درخواست از مردم در جهت دعا و مناجات، در حقیقت یک نوع لطف، رحمت، عنایت و حکمت از طرف خداوند به بندگان است؛ زیرا، اگر مقدّرات هر کسی از قبل تعیین شده بود و انسان قابلیت جبران و تغییر آن را نداشت چنین درخواستی معنا نداشت. | ||