رابطه اختیار و مقدرات انسان در شب قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}


شب قدر شب تفریق و جدائی امر خداوند است<ref>دخان، 4.</ref>؛ یعنی امورات مخلوقات در آن شب اندازه‌گیری می‌شوند و از هم جدا می‌گردند.
[[شب قدر]] شب تفریق و جدائی امر خداوند است<ref>دخان، 4.</ref>؛ یعنی امورات مخلوقات در آن شب اندازه‌گیری می‌شوند و از هم جدا می‌گردند.


در بعضی روایات از تفریق چنین یاد شده است که خداوند در این شب، اموری از قبیل مرگ و رزق و روزی را که به مدبّرات امر (اسرافیل، میکائیل، عزرائیل و جبرئیل(ع))تسلیم می‌نمایند، مقدّر می‌کند.<ref>جامع الاحکام، قرطبی، مؤسسه التاریخ، بیروت.ج۲۰، ص۱۳۰.</ref>
در بعضی روایات از تفریق چنین یاد شده است که خداوند در این شب، اموری از قبیل مرگ و رزق و روزی را که به مدبّرات امر ([[اسرافیل]]، [[میکائیل]]، [[عزرائیل]] و [[جبرئیل]](ع))تسلیم می‌نمایند، مقدّر می‌کند.<ref>جامع الاحکام، قرطبی، مؤسسه التاریخ، بیروت.ج۲۰، ص۱۳۰.</ref>


این تقدیر و اندازه‌گیری گرچه حتمی است؛ اما مانع از مشیت خدا نمی‌شود؛ یعنی حتمیت مقدرّات به آن معنا نیست که انسان در انجام کارهایش مجبور باشد؛ بلکه اعمال و رفتار او با قید اختیار مقدر می‌شود. از همین روی در چنین شب‌هایی توصیه به دعا و مناجات و عبادت شده است.  
این تقدیر و اندازه‌گیری گرچه حتمی است؛ اما مانع از مشیت خدا نمی‌شود؛ یعنی حتمیت مقدرّات به آن معنا نیست که انسان در انجام کارهایش مجبور باشد؛ بلکه اعمال و رفتار او با قید اختیار مقدر می‌شود. از همین روی در چنین شب‌هایی توصیه به دعا و مناجات و عبادت شده است.  
خط ۱۵: خط ۱۵:


خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید:{{قرآن|يَمْحُو اللّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ|ترجمه=خداوند آنچه را بخواهد محو می كند و مندرج می سازد و ام الكتاب [و لوح محفوظ] در نزد اوست.|سوره=رعد|آیه=39}}
خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید:{{قرآن|يَمْحُو اللّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ|ترجمه=خداوند آنچه را بخواهد محو می كند و مندرج می سازد و ام الكتاب [و لوح محفوظ] در نزد اوست.|سوره=رعد|آیه=39}}
در این آیه به «لوح محفوظ» یا همان «امّ الکتاب» و همچنین «لوح محو و اثبات» اشاره شده است. هر چند آنچه در «امّ الکتاب» ثبت است ـ یعنی قضا و قدر حتمی ـ تغییر پذیر نیست؛ امّا آنچه در «لوح محو و اثبات» ثبت شده است، ـ یعنی قضا و قدر غیر حتمی ـ قابل تغییر و محو و اثبات می باشد.
در این آیه به «[[لوح محفوظ]]» یا همان «[[امّ الکتاب]]» و همچنین «[[لوح محو و اثبات]]» اشاره شده است. هر چند آنچه در «امّ الکتاب» ثبت است ـ یعنی [[قضا و قدر حتمی]] ـ تغییر پذیر نیست؛ امّا آنچه در «لوح محو و اثبات» ثبت شده است، ـ یعنی [[قضا و قدر غیر حتمی]] ـ قابل تغییر و محو و اثبات می باشد.
طبق روایات با اینکه مقدّرات یک سال در یک شب معین می‌گردد، ولی شخص می‌تواند خطاهای خود را جبران کند و با اعمال صالحه، بعضی از مقدّرات را تغییر دهد. چنان‌که صدقه، احترام به والدین، صله رحم، کمک به فقرا، بسیاری از بلاها را رفع نموده وسیله وسعت روزی، طول عمر، و توفیق آداب نیکو می‌گردد.
طبق روایات با اینکه مقدّرات یک سال در یک شب معین می‌گردد، ولی شخص می‌تواند خطاهای خود را جبران کند و با اعمال صالحه، بعضی از مقدّرات را تغییر دهد. چنان‌که [[صدقه]]، [[احترام به والدین]]، [[صله رحم]]، [[کمک به فقرا]]، بسیاری از بلاها را رفع نموده وسیله وسعت روزی، طول عمر، و توفیق آداب نیکو می‌گردد.
پیامبر اکرم(ص) درباره تأثیر صدقه در زندگی انسان می‌فرماید: «صدقه، مرگ بد را از انسان دفع می‌کند».<ref>كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، الكافی، محقق/ مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، تهران، دار الكتب الإسلاميه، 1407 هـ.ق، چاپ چهارم، ج 4، ص 5.</ref> در روایت دیگری از امام صادق(ع) درباره تأثیر صله رحم در سرنوشت آدمی آمده است: «صله رحم اعمال را پاک می‌کند، بلا را دفع می‌نماید، اموال را افزایش می‌دهد، بر طول عمر می افزاید، و رزق را توسعه می دهد».<ref>كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، الكافی، محقق/ مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، تهران، دار الكتب الإسلاميه، 1407 هـ.ق، چاپ چهارم، ج 2، ص 152.</ref>  
پیامبر اکرم(ص) درباره تأثیر صدقه در زندگی انسان می‌فرماید: «صدقه، مرگ بد را از انسان دفع می‌کند».<ref>كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، الكافی، محقق/ مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، تهران، دار الكتب الإسلاميه، 1407 هـ.ق، چاپ چهارم، ج 4، ص 5.</ref> در روایت دیگری از امام صادق(ع) درباره تأثیر صله رحم در سرنوشت آدمی آمده است: «صله رحم اعمال را پاک می‌کند، بلا را دفع می‌نماید، اموال را افزایش می‌دهد، بر طول عمر می افزاید، و رزق را توسعه می دهد».<ref>كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، الكافی، محقق/ مصحح: غفارى، على اكبر، آخوندى، محمد، تهران، دار الكتب الإسلاميه، 1407 هـ.ق، چاپ چهارم، ج 2، ص 152.</ref>