روایت روزه گرفتن سه روز آخر ماه شعبان برابر با پاداش دو ماه روزه گرفتن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
روایت روزه گرفتن سه روز آخرماه شعبان برابر با پاداش دو ماه روزه گرفتن، از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نقل شده است. سند هر دو حدیث ضعیف است. هدف نویسنده مفاتیح الجنان جمع آوری همه روایات در باب مستحبات | روایت روزه گرفتن سه روز آخرماه شعبان برابر با پاداش دو ماه روزه گرفتن، از امام صادق(ع) و امام رضا(ع) نقل شده است. سند هر دو حدیث ضعیف است. | ||
هدف نویسنده مفاتیح الجنان جمع آوری همه روایات در باب مستحبات نبود تا گفته شود چرا روایات اهمیت روزه سه روز آخر ماه شعبان نیامده است. | |||
مفاتیح نوین مکارم شیرازی همان مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی با دسته بندی خاص میباشد. | |||
== متن حدیث == | == متن حدیث == | ||
خط ۱۳: | خط ۱۷: | ||
کسى كه سه روز از آخر شعبان را روزه بدارد و آن را به ماه رمضان وصل كند، خدا روزه دو ماه پياپى را براى او مىنويسد.}} | کسى كه سه روز از آخر شعبان را روزه بدارد و آن را به ماه رمضان وصل كند، خدا روزه دو ماه پياپى را براى او مىنويسد.}} | ||
شیخ صدوق این روایت را در کتاب فضائل الاشهر الثلاثه با سند دیگری از امام رضا(ع) نقل کرده است.<ref>ابن بابويه، محمد، فضائل الأشهر الثلاثه، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۵۳، حدیث ۳۱ و ص۱۱۵، حدیث۱۰۹.</ref> | شیخ صدوق این روایت را در [[کتاب فضائل الاشهر الثلاثه]] با سند دیگری از امام رضا(ع) نقل کرده است.<ref>ابن بابويه، محمد، فضائل الأشهر الثلاثه، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۹۶ق، ص۵۳، حدیث ۳۱ و ص۱۱۵، حدیث۱۰۹.</ref> | ||
== سند حدیث == | == سند حدیث == | ||
==== سند اول از امام صادق(ع) ==== | ==== سند اول از امام صادق(ع) ==== | ||
نام محمد بن علی مَاجِيلَوَيْهِ اولین راوی این حدیث در کتاب رجال الطوسی بدون مدح ذم آمده است.<ref>طوسى، محمد، رجال الطوسي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۴۳۷.</ref> تفرشی مینویسد علامه حلی سند شیخ صدوق را به منصور بن حازم صحیح میداند و در این سند نام | نام محمد بن علی مَاجِيلَوَيْهِ اولین راوی این حدیث در [[کتاب رجال الطوسی]] بدون مدح ذم آمده است.<ref>طوسى، محمد، رجال الطوسي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۴۳۷.</ref> تفرشی مینویسد علامه حلی سند شیخ صدوق را به منصور بن حازم صحیح میداند و در این سند نام محمد بن علی ماجیلویه نیز هست.<ref>تفرشى، مصطفى، نقد الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۴، ص۲۷۹.</ref> برخی از محققان از این سخن استفاده کردهاند که وی ثقه است.<ref>حسينى حلى، حسين، زبده الأقوال في خلاصه الرجال، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، سازمان چاپ و نشر، چاپ اول، ۱۴۲۸ق، ص۳۴۸. مازندرانى حائرى، محمد، منتهى المقال في أحوال الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۱۳۲.</ref> | ||
محمد بن علی | محمد بن علی کوفی قرشی، راوی دیگر این حدیث متهم به غلو است.<ref>كشى، محمد، اختيار معرفه الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۲۳.</ref> وی فاسد المذهب و از دروغگویان مشهور بوده است.<ref>قهپايى، عنايهالله، مجمع الرجال، قم، اسماعيليان، چاپ دوم، ۱۳۶۴ش، ج۵، ص۲۶۳.</ref> | ||
نجاشی محمد بن سنان را جدا ضعیف میداند و مینویسد به روایاتش اعتمادی نیست.<ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۳۲۸.</ref> شیخ طوسی | نجاشی محمد بن سنان راوی دیگر این حدیث را جدا ضعیف میداند و مینویسد به روایاتش اعتمادی نیست.<ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۳۲۸.</ref> شیخ طوسی محمد بن سنان را ضعیف دانسته است.<ref>طوسى، محمد، رجال الطوسي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش، ص۳۶۴.</ref> | ||
مفضل بن عمر دیگر راوی این حدیث نیز مورد اختلاف علمای رجال است و برخی وی را ضعیف دانستهاند.<ref>حلى، حسن بن على، الرجال، تهران، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۴۲ش، قسمت دوم، ص۵۱۸.</ref> | مفضل بن عمر دیگر راوی این حدیث نیز مورد اختلاف علمای رجال است و برخی وی را ضعیف دانستهاند.<ref>حلى، حسن بن على، الرجال، تهران، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۴۲ش، قسمت دوم، ص۵۱۸.</ref> | ||
سند حدیث به خاطر توثیق صریح نشدن محمد بن علی ماجیلویه، ضعیف بودن محمد بن علی الکوفی، محمد بن سنان و اختلافی بودن وثاقت مفضل بن عمر، | سند حدیث به خاطر توثیق صریح نشدن محمد بن علی ماجیلویه، ضعیف بودن محمد بن علی الکوفی، محمد بن سنان و اختلافی بودن وثاقت مفضل بن عمر، معتبر نیست. | ||
=== سند دوم از امام رضا(ع) === | === سند دوم از امام رضا(ع) === | ||
محمد بن ابراهیم بن اسحاق توثیق نشده است.<ref>خوئی، ابو القاسم، معجمرجالالحديث، قم، مرکز نشر آثار شیعه، ۱۴۱۰ق/ ۱۳۶۹ش، ج۱۴، ص۲۲۰.</ref> | |||
درباره احمد بن محمد کوفی دیگر راوی این حدیث غیر از سخن شیخ طوسی که وی را از اصحاب امام کاظم میداند، در کتب رجالی سخنی نیامده است.<ref>مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال(چاپ رحلي)، بى نا، بى جا، چاپ اول، ج۱، ص۹۳.</ref> برخی از محققان وی را مجهول الحال دانستهاند. <ref>بروجردی، علی، طرائف المقال، قم، مكتبه المرعشي النجفي، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۸۰. جواهری، محمد، المفيد من معجم رجال الحديث، قم، مكتبه المحلاتي، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق، ص۴۷.</ref> | درباره احمد بن محمد کوفی دیگر راوی این حدیث غیر از سخن شیخ طوسی که وی را از اصحاب امام کاظم میداند، در کتب رجالی سخنی نیامده است.<ref>مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال(چاپ رحلي)، بى نا، بى جا، چاپ اول، ج۱، ص۹۳.</ref> برخی از محققان وی را مجهول الحال دانستهاند. <ref>بروجردی، علی، طرائف المقال، قم، مكتبه المرعشي النجفي، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۸۰. جواهری، محمد، المفيد من معجم رجال الحديث، قم، مكتبه المحلاتي، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق، ص۴۷.</ref> | ||
سند حدیث به خاطر توثیق نشدن محمد بن ابراهیم بن اسحاق و احمد بن محمد کوفی | سند حدیث به خاطر توثیق نشدن محمد بن ابراهیم بن اسحاق و احمد بن محمد کوفی معتبر نیست. | ||
==نیامدن این حدیث در مفتیح الجنان و مفاتیح نوین== | ==نیامدن این حدیث در مفتیح الجنان و مفاتیح نوین== | ||
مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی همه روایات مستحبی را ندارد. مفاتیح نوین | کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی همه روایات مستحبی را ندارد تا گفته شود چرا روایت فضیلت روزه گرفتن سه روز آخر ماه شعبان نیامده است. | ||
کتاب مفاتیح نوین مکارم شیرازی همان مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی با دسته بندی خاص میباشد. این کتاب مطالبی اضافه بر مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی ندارد. | |||
== منابع == | == منابع == |