انس با قرآن در سیره و گفتار عالمان دین: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
عالمان دینی چه سفارش و توصیه‌هایی به انس با قرآن دارند؟ | عالمان دینی چه سفارش و توصیه‌هایی به انس با قرآن دارند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}انس با قرآن، فضیلتی است که بسیاری از عالمان دینی بدان اهتمام جدی داشتند و سفارش زیادی به این امر | {{پاسخ}}انس با قرآن، فضیلتی است که بسیاری از عالمان دینی بدان اهتمام جدی داشتند و سفارش زیادی به این امر می‌کردند. بسیاری از عالمان به ختم قرآن در طول یک ماه و قرائت هر روزه مبادرت داشتند. عالمان معمولاً چند جزء از قرآن را حفظ داشتند و روزانه آن را تلاوت می‌کردند. از آیت‌الله گلپایگانی نقل است که در ماه یک یا دو بار ختم قرآن داشتند. آیت‌الله مرعشی توصیه کرده است که هر روز یک جزء قرآن خوانده شود. از سلوک علامه طباطبایی گفته شده که عادت به تلاوت قرآن داشتند. آیت‌الله اراکی در ماه رمضان روزی سه جزء قرآن را می‌خواندند. | ||
عالمان در کنار تلاوت قرآن، توصیه داشتند که به معنا و موضوعات و محتوای قرآن بسیار اندیشیده شود. و انس با قرآن را در واقع همین تدبر و تأمل و تلاوت مستمر می‌دانستند که برکات زیادی برای انسان دارد. عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم گفته است همان‌طور که اهل‌سنت از عترت دور شده‌اند، شیعیان هم از قرآن فاصله گرفته‌اند. | عالمان در کنار تلاوت قرآن، توصیه داشتند که به معنا و موضوعات و محتوای قرآن بسیار اندیشیده شود. و انس با قرآن را در واقع همین تدبر و تأمل و تلاوت مستمر می‌دانستند که برکات زیادی برای انسان دارد. عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم گفته است همان‌طور که اهل‌سنت از عترت دور شده‌اند، شیعیان هم از قرآن فاصله گرفته‌اند. | ||