حیات طیبه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
لطفاً در مورد «حیات طیبه» در آیات و روایات توضیح بدهید.
لطفاً در مورد «حیات طیبه» در آیات و روایات توضیح بدهید.
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}'''حیات طیبه''' به معنای زندگی پاکیزه است. قرآن کریم، حیات طیبه را نتیجه عمل صالح و ایمان می‌داند. مفسران حیات طیبه را به رزق، قناعت، عبادت، توفیق بر اطاعت خداوند، زندگی خوشی دنیا، بهشت و… تفسیر کرده‌اند. حیات طبیه به این معناست که انسان مؤمن و نیکوکار، وارد حیاتی می شود که مملو از پاکیزگی و آرامش است.و به نقل از علامه طباطبایی، جان و حیاتی دیگر به او بخشیده می‌شود. مقصود از حیات طیبه هم می‌تواند این دنیا باشد و هم آخرت.
{{پاسخ}}'''حیات طیبه''' به معنای زندگی پاکیزه است. بر اساس آیه ۹۷ سوره نحل، خداوند به مؤمنانی که عمل صالح انجام می‌دهند، حیات طیبه می‌بخشد. مفسران حیات طیبه را به رزق، قناعت، عبادت، توفیق بر اطاعت خداوند، زندگی خوشی دنیا، بهشت و… تفسیر کرده‌اند. حیات طبیه به این معناست که انسان مؤمن و نیکوکار، وارد حیاتی می‌شود که مملو از پاکیزگی و آرامش است و به نقل از علامه طباطبایی، جان و حیاتی دیگر به او بخشیده می‌شود. مقصود از حیات طیبه هم می‌تواند این دنیا باشد و هم آخرت.


== مفهوم حیات طیبه ==
== مفهوم حیات طیبه ==
مفسران در معنی [[حیات طیبه]] (زندگی پاکیزه) تفسیرهای متعددی آورده‌اند. از جمله: روزی حلال، قناعت و رضا دادن به نصیب، رزق روزانه، عبادت توأم با روزی حلال، توفیق بر اطاعت فرمان خدا. ولی مفهوم حیات طیبه آن چنان وسیع است که همه این موارد را شامل می‌شود.<ref>تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۳۹۴.</ref>
مفسران در معنی [[حیات طیبه]] (زندگی پاکیزه) تفسیرهای متعددی آورده‌اند. از جمله: روزی حلال، قناعت و رضا دادن به نصیب، رزق روزانه، عبادت توأم با روزی حلال، توفیق بر اطاعت فرمان خدا. ولی مفهوم حیات طیبه آن چنان وسیع است که همه این موارد را شامل می‌شود.<ref>تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۳۹۴.</ref>
برخی حیات طیبه را در مقابل {{قرآن|مَعِيشَةً ضَنْكًا|ترجمه=زندگی سخت}} در آیه ۱۲۴ سوره طه قرار داده‌اند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱،‌ ص۶۶۶۵</ref>


[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیرالمیزان]] چنین گفته است: حیات، به معنای جان بخشیدن به چیزی و افاضه حیات به آن است. پس لفظ این جمله با صراحت دلالت دارد بر این که خدای تعالی مؤمنی را که عمل صالح انجام دهد به حیات جدیدی غیر آن حیاتی که به دیگران نیز داده، زنده می‌کند و مقصود این نیست که حیاتش را تغییر می‌دهد، مثلا حیات خبیث او را مبدل به حیات طیبی می‌کند که اصل حیات همان حیات عمومی باشد و صفتش را تغییر دهد، زیرا اگر مقصود این بود کافی بود که بفرماید: «ما حیات او را طیب می‌کنیم» ولی این‌طور نفرمود، بلکه فرمود: «ما او را به حیاتی طیب زنده می‌سازیم.»
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیرالمیزان]] چنین گفته است: حیات، به معنای جان بخشیدن به چیزی و افاضه حیات به آن است. پس لفظ این جمله با صراحت دلالت دارد بر این که خدای تعالی مؤمنی را که عمل صالح انجام دهد به حیات جدیدی غیر آن حیاتی که به دیگران نیز داده، زنده می‌کند و مقصود این نیست که حیاتش را تغییر می‌دهد، مثلا حیات خبیث او را مبدل به حیات طیبی می‌کند که اصل حیات همان حیات عمومی باشد و صفتش را تغییر دهد، زیرا اگر مقصود این بود کافی بود که بفرماید: «ما حیات او را طیب می‌کنیم» ولی این‌طور نفرمود، بلکه فرمود: «ما او را به حیاتی طیب زنده می‌سازیم.»