«اگر همه مردم خردمند بودند دنیا ویران میشد»: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== متن حدیث == | == متن حدیث == | ||
{{متن عربی|لَو عَقَلَ أهلُ الدنيا خَرِبَتْ|ترجمه=اگر اهل دنيا عقل خود را به كار مىبستند، دنيا ويران مىشد.}}<ref> | {{متن عربی|لَو عَقَلَ أهلُ الدنيا خَرِبَتْ|ترجمه=اگر اهل دنيا عقل خود را به كار مىبستند، دنيا ويران مىشد.}}<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ابن فهد حلی، ج۱، ص۱۳۶، دارالکتاب الاسلامی، قم، | ||
بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۷۵، ص۳۷۸، </ref> | |||
== تفسیر حدیث == | == تفسیر حدیث == | ||
اولین بار این روایت در کتاب عده الداعی [[ابن فهد حلی]] (۷۵۷-۸۴۱ق) و پس از آن در بحارالانوار علامه مجلسی ذکر شده است و راویان آن مشخص نیست. | اولین بار این روایت در کتاب عده الداعی [[ابن فهد حلی]] (۷۵۷-۸۴۱ق) و پس از آن در بحارالانوار علامه مجلسی ذکر شده است و راویان آن مشخص نیست. | ||
[[ابن فهد حلّی]] که این روایت را نقل کرده است به بخش سلبی مفهوم آن (که این حدیث از چه اموری نهی میکند) پرداخته است که ترجمه بخشی از آن این است: حدیث شریف بر این دلالت میکند که عقل سلیم اقتضا دارد که دنیا تخریب و به آن اعتنا نشود. پس اگر کسی به دنیا اعتنا کرد یا آن را آباد کرد دلالت بر این دارد که او عقل ندارد.<ref> | [[ابن فهد حلّی]] که این روایت را نقل کرده است به بخش سلبی مفهوم آن (که این حدیث از چه اموری نهی میکند) پرداخته است که ترجمه بخشی از آن این است: حدیث شریف بر این دلالت میکند که عقل سلیم اقتضا دارد که دنیا تخریب و به آن اعتنا نشود. پس اگر کسی به دنیا اعتنا کرد یا آن را آباد کرد دلالت بر این دارد که او عقل ندارد.<ref>آيين بندگى و نيايش (ترجمه عدة الداعى)، ابن فهد حلی؛ مترجم حسين غفاري ساروي، ج۱، ص۲۳۳</ref> | ||
مرحوم مجلسی (ره) در چند جای بحار این روایت را آورده است، ولی توضیح خاصی ارائه ننموده است. اما به مناسبت بحث مشهور «دنیا و آخرت و رفتار در قبال آن» در مرآت العقول تفصیلی آورده که به جنبه اثباتی (و سفارشها و دستورات دین درباره دنیا) نظر دارد. نتیجه کلام علامه مجلسی (ره) چنین است: همانا، نجات یابنده از این گروهها (که درباره دنیا به افراط و تفریط و تعادل رفتار میکنند) یک فرقهاند و آن پیروان رسول الله (ص) و اصحاب، درباره دنیایند که دنیا را به طور کلی ترک نمیکنند و شهوات خود را سرکوب نمینمایند، بهرهشان از دنیا به قدر توشه است و شهواتی را که از پیروی شرع و عقل بازمیدارد، سرکوب میکنند… و از عدل (در این مسئله) پیروی میکنند.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآت العقول (به نقل از لوح فشرده معجم فقهی آیت الله گلپایگانی).</ref> | مرحوم مجلسی (ره) در چند جای بحار این روایت را آورده است، ولی توضیح خاصی ارائه ننموده است. اما به مناسبت بحث مشهور «دنیا و آخرت و رفتار در قبال آن» در مرآت العقول تفصیلی آورده که به جنبه اثباتی (و سفارشها و دستورات دین درباره دنیا) نظر دارد. نتیجه کلام علامه مجلسی (ره) چنین است: همانا، نجات یابنده از این گروهها (که درباره دنیا به افراط و تفریط و تعادل رفتار میکنند) یک فرقهاند و آن پیروان رسول الله (ص) و اصحاب، درباره دنیایند که دنیا را به طور کلی ترک نمیکنند و شهوات خود را سرکوب نمینمایند، بهرهشان از دنیا به قدر توشه است و شهواتی را که از پیروی شرع و عقل بازمیدارد، سرکوب میکنند… و از عدل (در این مسئله) پیروی میکنند.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآت العقول (به نقل از لوح فشرده معجم فقهی آیت الله گلپایگانی).</ref> |