تسبیح مخلوقات خداوند: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱۳: خط ۱۳:
در قرآن بارها به این موضوع تصریح شده است که تمام موجودات عالم تسبیح خداوند را می‌گویند. در سوره اسراء آمده است: {{قرآن|تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِیهِنَّ ۚ وَإِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلٰکِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ ۗ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا|ترجمه=آسمانهای هفتگانه و زمین و هر کس که در آنهاست او را تسبیح می‌گویند، و هیچ چیز نیست مگر اینکه در حال ستایش، تسبیح او می‌گوید، ولی شما تسبیح آنها را درنمی‌یابید. به راستی که او همواره بردبار [و]آمرزنده است.|سوره=اسراء|آیه=۴۴}}
در قرآن بارها به این موضوع تصریح شده است که تمام موجودات عالم تسبیح خداوند را می‌گویند. در سوره اسراء آمده است: {{قرآن|تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِیهِنَّ ۚ وَإِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلٰکِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ ۗ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا|ترجمه=آسمانهای هفتگانه و زمین و هر کس که در آنهاست او را تسبیح می‌گویند، و هیچ چیز نیست مگر اینکه در حال ستایش، تسبیح او می‌گوید، ولی شما تسبیح آنها را درنمی‌یابید. به راستی که او همواره بردبار [و]آمرزنده است.|سوره=اسراء|آیه=۴۴}}


در آغاز سوره‌های [[مُسَبِّحات]] (سوره‌هایی که با تسبیح خداوند شروع می‌شود) تسبیح خداوند آمده است. و در آیات دیگری همچون آیه ۴۱ سوره نور، آیه ۷۹ سوره انبیاء و...<ref>آیه ۱۸ ۱۹ ۳۸ سوره نور، </ref>
در آغاز سوره‌های [[مُسَبِّحات]] (سوره‌هایی که با تسبیح خداوند شروع می‌شود) تسبیح خداوند آمده است. و در آیات دیگری همچون آیه ۴۱ سوره نور، آیه ۷۹ سوره انبیاء و…<ref>آیه ۱۸ ۱۹ ۳۸ سوره نور،</ref>


== تسبیح تکوینی موجودات عالم ==
== تسبیح تکوینی موجودات عالم ==
خط ۳۱: خط ۳۱:
''[[ابن عربی]]'' ذیل آیه ۴۱ [[سوره نور]]، این حقیقت را بیان کرده که هریک از آیات کائنات و هریک از ذرات وجود دارای تسبیح خاص و منحصر به فردی است که با ویژگی‌های وجودی و تشخصات فردی او مناسبت دارد. پس هر موجودی متناسب با بهره وجودی‌اش، دارای علم و ادراک است که با وجود آن می‌تواند به نحو حقیقی، خدا را تسبیح گوید.<ref>تبیین مبانی تسبیح موجودات از منظر علّامه طباطبائی در المیزان، مجله معرفت، صدیقه السادات هاشمی پور، سال ۲۳، شماره ۲۰۴</ref>
''[[ابن عربی]]'' ذیل آیه ۴۱ [[سوره نور]]، این حقیقت را بیان کرده که هریک از آیات کائنات و هریک از ذرات وجود دارای تسبیح خاص و منحصر به فردی است که با ویژگی‌های وجودی و تشخصات فردی او مناسبت دارد. پس هر موجودی متناسب با بهره وجودی‌اش، دارای علم و ادراک است که با وجود آن می‌تواند به نحو حقیقی، خدا را تسبیح گوید.<ref>تبیین مبانی تسبیح موجودات از منظر علّامه طباطبائی در المیزان، مجله معرفت، صدیقه السادات هاشمی پور، سال ۲۳، شماره ۲۰۴</ref>


[[علامه طباطبایی]] تسبیح موجودات را بر حقیقت و قالی بودن و نه مَجاز تفسیر کرده است. اما این قالی بودن، به این شکل نیست که شنیدنی و با الفاظ قراردادی باشد.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱۳، ص: ۱۵۲</ref>
[[علامه طباطبایی]] تسبیح موجودات را بر حقیقت و قالی بودن و نه مَجاز تفسیر کرده است. اما این قالی بودن، به این شکل نیست که شنیدنی و با الفاظ قراردادی باشد.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، طباطبایی، ج۱۳، ص: ۱۵۲</ref>


== وجود ادراک و شعور در همه مخلوقات ==
== وجود ادراک و شعور در همه مخلوقات ==
طبق آیات و روایات که شعور و ادراک را در تمامی موجودات عالم اثبات می‌کند، تسبیح مخلوقات عالم تسبیح حقیقی و واقعی می‌باشد و تمامی موجودات جهان با زبان ویژه خود، خدای خود را تسبیح می‌گویند. وجود شعور و ادراک در تمامی موجودات جهان در آیات قرآن وجود دارد: {{قرآن|حَتَّیٰ إِذَا أَتَوْا عَلَیٰ وَادِ النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ یَا أَیُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاکِنَکُمْ لَا یَحْطِمَنَّکُمْ سُلَیْمَانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ|ترجمه=تا به وادی مورچگان رسیدند. مورچه‌ای گفت: ای مورچگان، به لانه‌های خود بروید تا سلیمان و لشکریانش شما را بی‌خبر در هم نکوبند.|سوره=نمل|آیه=۱۸}} و آیات دیگر: نمل: ۱۹، ۱۶، بقره: ۷۴، ابراهیم: ۴۶، زلزال ۴ و ۵، فصلت: ۱۱، نور: ۲۴.
طبق آیات و روایات که شعور و ادراک را در تمامی موجودات عالم اثبات می‌کند، تسبیح مخلوقات عالم تسبیح حقیقی و واقعی می‌باشد و تمامی موجودات جهان با زبان ویژه خود، خدای خود را تسبیح می‌گویند. وجود شعور و ادراک در تمامی موجودات جهان در آیات قرآن وجود دارد: {{قرآن|حَتَّیٰ إِذَا أَتَوْا عَلَیٰ وَادِ النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ یَا أَیُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاکِنَکُمْ لَا یَحْطِمَنَّکُمْ سُلَیْمَانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ|ترجمه=تا به وادی مورچگان رسیدند. مورچه‌ای گفت: ای مورچگان، به لانه‌های خود بروید تا سلیمان و لشکریانش شما را بی‌خبر در هم نکوبند.|سوره=نمل|آیه=۱۸}} و آیات دیگر: نمل: ۱۹، ۱۶، بقره: ۷۴، ابراهیم: ۴۶، زلزال ۴ و ۵، فصلت: ۱۱، نور: ۲۴.


علامه طباطبایی اعتقاد دارد همه موجودات عالم به اندازه آفرینش خود بهره‌ای از علم دارند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱۳، ص: ۱۵۲</ref>
علامه طباطبایی اعتقاد دارد همه موجودات عالم به اندازه آفرینش خود بهره‌ای از علم دارند.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، طباطبایی، ج۱۳، ص: ۱۵۲</ref>


و در ادعیه اسلامی نیز اشاره به این مطلب شده از جمله: «چهارپایان در چراگاه‌ها، درندگان در بیابانها، پرندگان در آشیانه‌ها ترا تسبیح می‌گویند، دریا با امواج متلاطم خود و ماهیان در میان آنها ترا تنزیه می‌نمایند.»<ref>منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۰۶.</ref>
و در ادعیه اسلامی نیز اشاره به این مطلب شده از جمله: «چهارپایان در چراگاه‌ها، درندگان در بیابانها، پرندگان در آشیانه‌ها ترا تسبیح می‌گویند، دریا با امواج متلاطم خود و ماهیان در میان آنها ترا تنزیه می‌نمایند.»<ref>منشور جاوید، همان، ج۲، ص۱۰۶.</ref>
خط ۶۱: خط ۶۱:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۷۱: خط ۷۱:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}