حقیقت توسل: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
توسل به معنای واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد [[خداوند]]، برای تقرب به او و برآورده شدن | توسل به معنای واسطه قرار دادن شخص یا چیزی نزد [[خداوند]]، برای تقرب به او و برآورده شدن حاجتها است. به اعتقاد [[شیعیان]]، توسل از اموری است که در [[قرآن]] و روایات به آن توصیه شده و نمونههای بسیاری از آن در دعاها و [[زیارت]] امامان شیعه وجود دارد. توسل میتواند به هر شخص یا هر چیزی مانند [[پیامبران]]، اولیاء الهی و [[فرشتگان]] باشد که نزد خداوند محترم است. | ||
==مفهوم شناسی== | ==مفهوم شناسی== | ||
توسل در لغت به معنای تقرب جستن یا چیزی که باعث تقرب به دیگری از روی علاقه و رغبت است، میباشد<ref>ابن منظور، لسان العرب، دار احیاءالتراث العربی، ج۱۵، ص۳۰۱.</ref> | توسل در لغت به معنای تقرب جستن یا چیزی که باعث تقرب به دیگری از روی علاقه و رغبت است، میباشد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، دار احیاءالتراث العربی، ج۱۵، ص۳۰۱.</ref> توسل در اصطلاح، وسیله قرار دادن موجود ارزشمندی در جهت رسیدن به اهداف و قرب الهی را توسل مینامند.<ref>حسینی نسب، سیدرضا، شیعه پاسخ میدهد، نشر مشعر، چاپ دوم، ص۱۴۳.</ref> | ||
==توسل در قرآن | ==توسل در قرآن== | ||
قرآن | آیات متعددی در قرآن به توسل اشاره کردهاند: | ||
*{{قرآن|یا ایّها الّذین آمنوا اِتّقو الله وَ ابْتغوا الیه الوسیله و جاهِدوا فی سبیلِهِ لَعلَّکُم تُفْلِحون | *{{قرآن|یا ایّها الّذین آمنوا اِتّقو الله وَ ابْتغوا الیه الوسیله و جاهِدوا فی سبیلِهِ لَعلَّکُم تُفْلِحون|ترجمه=ای مؤمنان، پرهیزکار باشید و به سوی خدا، وسیله فراهم سازید و در راه او مبارزه کنید، باشد که رستگار گردید.|سوره=مائده|آیه=۳۵}} در این آیه، دستوری درباره «وسیله» به افراد با [[ایمان]] داده شده است. مفسران وسیله در این آیه را دارای معنای وسیعی دانستهاند و هر کار و هر چیزی که باعث نزدیک شدن به خداوند شود را شامل میگردد. | ||
*{{قرآن| | *در قرآن آمده:{{قرآن||ترجمه=اگر آنها هنگامی که به خویشتن ستم کردند (و مرتکب گناهی شدند) به نزد تو میآمدند و از خداوند طلب عفو و بخشش میکردند و رسول نیز برای آنها طلب عفو میکرد، خدا را توبه پذیر و مهربان مییافتند.|سوره=نساء|آیه=۶۴}} همچنین برادران یوسف به پدرشان گفتند{{قرآن||ترجمه=ای پدر! برای ما از درگاه خدا استغفار و طلب بخشش نما، که ما خطاکار هستیم}}<ref>یوسف/ ۹۷.</ref> از این دو آیه چنین استفاده شده که انبیاء و اولیاء، میتوانند میان خدا و بندگان گناهکار، واسطه شوند و خداوند انسانها را مورد عفو خویش قرار میدهد. | ||
از | |||
==توسل در روایات اهل سنّت== | ==توسل در روایات اهل سنّت== | ||
در | روایات متعددی در میان [[شیعه|شیعیان]] و [[اهل سنت]] توسل به معنای مذکور را تأیید میکند. این روایات بسیار است و در کتابهای متعددی از جمله منابع اهلسنت، نقل شده است: | ||
از | *احمد بن حنبل از عالمان بزرگ اهلسنت، از عثمان بن حنیف، نقل میکند: | ||
«مردی نابینا نزد پیامبر آمد و گفت: از خدا بخواه تا مرا عافیت بخشد، ... پیامبر به او گفت تا وضو بگیرد و دو رکعت [[نماز]] بخواند. سپس چنین دعا بخواند: پروردگارا! من از تو درخواست میکنم و به وسیله محمد، پیامبر رحمت به تو روی میآورم. ای محمد من در مورد نیازم به وسیله تو به پروردگار خویش متوجه میشوم تا حاجتم را برآورده فرمایی، خدایا او را شفیع من گردان».<ref>آلوسی، شهاب الدین، سید المحمود روح المعانی، بیروت، انتشارات دار احیاء التراث العربی، ج۶، ص۱۲۵.</ref> از این روایت استفاده شده که توسل به پیامبر اسلام(ص) به منظور برآورده شدن نیاز، جایز است.<ref>حسینی نسب، سیدرضا، شیعه پاسخ میدهد، نشر مشعر، چاپ دوم، ص۱۴۷.</ref> | |||
* همچنین توسل بهوسیله اهلبیت پیامبر(ص) نیز نقل شده است: «خاندان پیامبر وسیله من هستند، آنها در پیشگاه او سبب تقرّب من میباشند. امیدوارم به سبب آنها فردای قیامت نامه عمل من به دست راست من سپرده شود».<ref>السمهودی، نورالدین، دار احیاءالتراث العربی، بیروت، مجلد دوم (ج ۳ و ۴)، ص۱۳۷۱.</ref> | |||
==توسل به غیر خدا== | ==توسل به غیر خدا== |