اوصاف قرآن در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
'''قول،'''<ref>. مومنون / ۶۸.</ref>'''کلام الله و کلمات الله'''<ref>. بقره / ۷۵؛ کهف / ۲۷.</ref> | '''قول،'''<ref>. مومنون / ۶۸.</ref>'''کلام الله و کلمات الله'''<ref>. بقره / ۷۵؛ کهف / ۲۷.</ref> | ||
در [[سوره مؤمنین]] آمده است: «آيا در اين سخن نمى‌انديشند». و در [[سوره بقره]] آمده است: «گروهی از آنان کلام خدا را شنیده» و نیز در [[سوره کهف]]: «کلمات او را هیچ کس تغییر نتواند داد.» | |||
'''قرآن'''<ref>. بقره / ۱۸۵.</ref> | '''قرآن'''<ref>. بقره / ۱۸۵.</ref> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۸: | ||
'''حکمت، حکم'''<ref>. بقره / ۱۲۹؛ رعد / ۳۷.</ref> | '''حکمت، حکم'''<ref>. بقره / ۱۲۹؛ رعد / ۳۷.</ref> | ||
برای حکم در آیه مورد نظر دو معنای متفاوت ذکر شده است: | برای حکم در آیه مورد نظر دو معنای متفاوت ذکر شده است: نخست آنکه حکم به معنای دستورالعمل قطعی و قضاوت مخصوص امور مورد اختلاف باشد، و به لحاظ آنکه قرآن مجید مشتمل بر احکام الزامی است و بین مردم به ویژه در امور مورد اختلاف قضاوت می‌کند، حکم نامیده شده است. دوم آنکه حکم به معنای حکمت باشد و بر قرآن به خاطر اشتمال بر معارف الهی و روشن کننده «حکم» اطلاق شده است. | ||
نخست آنکه حکم به معنای دستورالعمل قطعی و قضاوت مخصوص امور مورد اختلاف باشد، و به لحاظ آنکه قرآن مجید مشتمل بر احکام الزامی است و بین مردم به ویژه در امور مورد اختلاف قضاوت می‌کند، حکم نامیده شده است. | |||
دوم آنکه حکم به معنای حکمت باشد و بر قرآن به خاطر اشتمال بر معارف الهی و روشن کننده «حکم» اطلاق شده است. | |||
'''فرقان، تفصیل، مفصّل'''<ref>. فرقان / ۱؛ انعام / ۱۱۴؛ یونس / ۳۷.</ref> | '''فرقان، تفصیل، مفصّل'''<ref>. فرقان / ۱؛ انعام / ۱۱۴؛ یونس / ۳۷.</ref> | ||