استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها

استدراج را مخصوص افرادی دانسته‌اند که در گناه، غرق شده و طغیان و نافرمانی را به مرحله نهایی رسانده‌اند و هیچ هشداری در مورد آنان مؤثر واقع نمی‌شود.  

از آیات قرآن به دست می‌آید خداوند افراد گنهکار را در صورتی که زیاد آلوده گناه نشده باشند، متوجه اعمالشان می‌گرداند و گاه به وسیله مجازات‌های متناسب با اعمالی که از آنها سرزده، آن‌ها را آگاه می‌سازد و به راه حق باز می‌گرداند. این‌ها کسانی هستند که هنوز شایستگی هدایت را دارند و مشمول لطف خداوند می‌باشند و در حقیقت مجازات و ناراحتی‌های آنها، نعمتی برای آنها محسوب می‌شود.

به اعتقاد مفسران، افرادی که در گناه، غرق شده و طغیان و نافرمانی را به مرحله نهایی رسانده‌اند، به گونه ای که هیچ بیدار باشی در مورد آنان مؤثر واقع نمی‌شود؛ خداوند این افراد را اهل استدراج قرار می‌دهد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۵۸ و ص۲۳۷.</ref> گناهکارانی که غیرقابل اصلاح هستند، طبق سنت آفرینش و اصل اختیار به حال خود واگذار می‌شوند تا به آخرین مرحله سقوط برسند و مستحق حداکثر مجازات شوند و این امر همان مجازات استدراجی است.

مفسران براساس آیات قرآن معتقدند مهلتی که به برخی گناه‌کاران داده می‌شود به ضررشان است. خدا می‌فرماید: {{قرآن|وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کفَرُوا أَنَّما نُمْلِی لَهُمْ خَیْرٌ لِأَ نْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِی لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِینٌ|ترجمه=آنهایی که کافر شدند گمان نکنند، مهلتی که به ایشان می‌دهیم برای آنها خوب است بلکه مهلت می‌دهیم تا بر گناه و طغیان خود بیفزایند و برای آنان عذاب خوار کننده است|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۷۸}} و نیز می‌فرماید: {{قرآن|و الَّذِینَ کذَّبُوا بِآ یاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ|ترجمه=آنها که آیات ما را تکذیب و انکار کردند تدریجاً، و مرحله به مرحله، از راهی که نمی‌دانند، در دام مجازات گرفتارشان می‌کنیم و زندگی آنها را درهم می‌پیچیم|سوره=اعراف|آیه=۱۸۲}}  

  | نمایه =