رفتار پیامبر با مخالفان: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - ' (ص) ' به '(ص) ') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[پیامبر اسلام(ص)]] در طول عمرشان بهترین برخورد را با مخالفان و دشمنان داشتند و با ایشان در صلح و مدارا زندگی میکردند مگر در مواردی که جلوی گسترش و رسیدن ندای حق گرفته میشد. پیامبر اسلام (ص) همواره پیش از آغاز جنگ، دشمن را به صلح دعوت مینمود و تا جایی که میتوانست از نزاع و خونریزی جلوگیری میکرد. منش ایشان در برخورد با اسیران، ملاطفت و نرمی بود و گاه آنان را آزاد میکرد. | [[پیامبر اسلام(ص)]] در طول عمرشان بهترین برخورد را با مخالفان و دشمنان داشتند و با ایشان در صلح و مدارا زندگی میکردند مگر در مواردی که جلوی گسترش و رسیدن ندای حق گرفته میشد. پیامبر اسلام(ص) همواره پیش از آغاز جنگ، دشمن را به صلح دعوت مینمود و تا جایی که میتوانست از نزاع و خونریزی جلوگیری میکرد. منش ایشان در برخورد با اسیران، ملاطفت و نرمی بود و گاه آنان را آزاد میکرد. | ||
== جنبه دفاعی جنگها == | == جنبه دفاعی جنگها == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در جنگ بدر هفتاد نفر از سپاه دشمن به اسارت نیروهای اسلام درآمدند که بعد از مجازات دو تن از آنها با این که بقیه نیز مستحق مجازات بودند، پیامبر اکرم(ص) به تقاضای مسلمانان از اسرا جریمه گرفت و آنها را آزاد کرد.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۲۷۰.</ref> | در جنگ بدر هفتاد نفر از سپاه دشمن به اسارت نیروهای اسلام درآمدند که بعد از مجازات دو تن از آنها با این که بقیه نیز مستحق مجازات بودند، پیامبر اکرم(ص) به تقاضای مسلمانان از اسرا جریمه گرفت و آنها را آزاد کرد.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۲۷۰.</ref> | ||
رسول اکرم (ص) بعد از فتح [[مکه]] خطاب به اهل مکه فرمودند «بروید که شما آزادید»<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref> و این در حالی است که اهل مکه و مشرکان [[قریش]] در دوران زندگی پیامبر(ص) در مکه و بعد از هجرت از هیچ آزار و اذیتی علیه آن حضرت و مسلمانان کوتاهی نکردند اما آن حضرت در نهایت بزرگواری از آنان در گذشت.و به اصحابش میفرمود اسیران را گرامی بدارید؛ و ایشان نیز اسیران را هنگام غذا بر خود مقدم میداشتند<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیرالدمشقی، ج۴، ص۴۴۵.</ref> پیامبر اکرم(ص) درباره اسرای بنیقریظه که محکوم به قتل بودند اجازه نداد در گرمای تابستان زیر آفتاب نگهداری شوند.<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref> | رسول اکرم(ص) بعد از فتح [[مکه]] خطاب به اهل مکه فرمودند «بروید که شما آزادید»<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref> و این در حالی است که اهل مکه و مشرکان [[قریش]] در دوران زندگی پیامبر(ص) در مکه و بعد از هجرت از هیچ آزار و اذیتی علیه آن حضرت و مسلمانان کوتاهی نکردند اما آن حضرت در نهایت بزرگواری از آنان در گذشت.و به اصحابش میفرمود اسیران را گرامی بدارید؛ و ایشان نیز اسیران را هنگام غذا بر خود مقدم میداشتند<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیرالدمشقی، ج۴، ص۴۴۵.</ref> پیامبر اکرم(ص) درباره اسرای بنیقریظه که محکوم به قتل بودند اجازه نداد در گرمای تابستان زیر آفتاب نگهداری شوند.<ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۱.</ref> | ||
== اتمام محبت و دعوت به صلح قبل از جنگ == | == اتمام محبت و دعوت به صلح قبل از جنگ == |