نیکی به پدر و مادر در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - '<ref>.' به '<ref>') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
۵. در قرآن کریم در چند آیه درد و رنجهای طاقتفرسای مادر را تشریح میکند {{قرآن|وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلی وَهْنٍ…|ترجمه=و به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کردهایم، مادرش به او حامله شد در حالی که سستی بر روی سستی عارض او میگشت.|سوره=لقمان|آیه=۱۴}} آیاتی که در مورد حقشناسی از والدین آمده بر دو قسم است، یک قسم حقشناسی مشترک پدر و مادر را بیان میکند و قسم دیگر آیاتی است که ویژه حقشناسی و زحمت مادر است زیرا در سوره لقمان آیه ۱۴ و سوره احقاف، آیه ۱۵، ابتدا مسئله احسان به پدر و مادر را بیان کرد، سپس مادر را جداگانه ذکر کرد که فرزند را با مشقت و رنج حمل و وضع میکند و این دلالت بر عظمت حق مادر میکند. | ۵. در قرآن کریم در چند آیه درد و رنجهای طاقتفرسای مادر را تشریح میکند {{قرآن|وَ وَصَّیْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلی وَهْنٍ…|ترجمه=و به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کردهایم، مادرش به او حامله شد در حالی که سستی بر روی سستی عارض او میگشت.|سوره=لقمان|آیه=۱۴}} آیاتی که در مورد حقشناسی از والدین آمده بر دو قسم است، یک قسم حقشناسی مشترک پدر و مادر را بیان میکند و قسم دیگر آیاتی است که ویژه حقشناسی و زحمت مادر است زیرا در سوره لقمان آیه ۱۴ و سوره احقاف، آیه ۱۵، ابتدا مسئله احسان به پدر و مادر را بیان کرد، سپس مادر را جداگانه ذکر کرد که فرزند را با مشقت و رنج حمل و وضع میکند و این دلالت بر عظمت حق مادر میکند. | ||
علامه طباطبایی میگوید: «دنبال سفارش به نیکی به والدین به ناراحتیهایی که مادر انسان در دوران حاملگی، وضع حمل و شیر دادن تحمل میکند تا اشاره کرده باشد به ملاک حکم و عواطف و غریزه رحمت و رأفت انسان را برانگیزد، لذا میفرماید: {{قرآن|حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً…}}<ref>احقاف/ ۱۵.</ref> به ویژه مادرش که او را به دشواری حمل کرد و به وضعی ناراحتکننده بزایید و حمل او تا روزی که از شیرش میگیرد سیماه است. یعنی مادر انسان او را به حملی کراهتآور مشقتآور حمل کرد چون حمل یک انسان در شکم، سنگین است وضع حمل بسیار سخت و طاقت فرسا است.»<ref> | علامه طباطبایی میگوید: «دنبال سفارش به نیکی به والدین به ناراحتیهایی که مادر انسان در دوران حاملگی، وضع حمل و شیر دادن تحمل میکند تا اشاره کرده باشد به ملاک حکم و عواطف و غریزه رحمت و رأفت انسان را برانگیزد، لذا میفرماید: {{قرآن|حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً…}}<ref>احقاف/ ۱۵.</ref> به ویژه مادرش که او را به دشواری حمل کرد و به وضعی ناراحتکننده بزایید و حمل او تا روزی که از شیرش میگیرد سیماه است. یعنی مادر انسان او را به حملی کراهتآور مشقتآور حمل کرد چون حمل یک انسان در شکم، سنگین است وضع حمل بسیار سخت و طاقت فرسا است.»<ref> ترجمه المیزان، همان، ج۱۸، ص۳۰۴.</ref> | ||
== اطاعت از خداوند مقدم بر اطاعت از پدر و مادر == | == اطاعت از خداوند مقدم بر اطاعت از پدر و مادر == |